Ons Genoegen Utrecht blijft aan kop in de Hoofdklasse na moeizame overwinning op LDV-DCH
Maandagavond 12 november kwamen de dammers uit Loenen/Hilversum op bezoek in Utrecht. Helaas maar met 7 man, waardoor de thuisclub al bij voorbaat met 2-0 voorstond. Kopman Andrew Tjon a Ong bleef thuis, want het was z’n verjaardag. En vervanger Jeffrey Verwoerd zat vast in de trein, zoals aanvankelijk werd gemeld. Kort na aanvang van de wedstrijd werd duidelijk dat Jeffrey niet zou komen, waardoor Arne van Mourik van de thuisclub een vrije avond had.
Met een mannetje minder werd echter wel fel strijd geleverd door de bezoekers. Toch breidde Ons Genoegen de voorsprong uit naar 4-0 door een snelle overwinning van Cock van Wijk. Bert Roest speelde scherp klassiek spel met een zware linkervleugel, waarbij hij de Bomzet lang in de stelling liet. Via gedegen tempospel op de andere vleugel van Cock moest Bert toch een Kerkhof-uitval naar veld 29 plaatsen. Cock bouwde op de andere vleugel een sterke formatie op en langzaam maar zeker kwam Bert meer en meer klem te staan. Een Coup Royal dreiging kon Bert omzeilen, maar 2 zetten later stond hij helemaal vast. Een schijfoffer hielp niet, een lichte damcombinatie van Cock betekende einde oefening voor Bert.
Alfons Ottink verkreeg vanuit de opening een hekstellingspartij met 3 schijven op de lange lijn tegen Bert van Oosterom. Controle op de andere vleugel gaf alle kansen aan Alfons, maar in het middenspel kon Bert zich loswerken en kort na de 40e zet werd tot remise besloten. Analyse leerde dat Alfons een grote winstkans miste: bezetting van veld 27 i.p.v. 26 had waarschijnlijk strategisch gewonnen.
Gerard Morsink verkreeg vanuit de opening het initiatief tegen Eric Dubelaar. Een aanval op rechts zag er wat eng uit, maar Eric had weinig krachtige formaties en nadat Gerard het sterke randveld 26 bezette, liep Eric vast en verloor. OG ineens op een comfortabele 7-1 voorsprong, en een grote uitslag leek in het verschiet. Maar het zou anders lopen…
Wim Vlooswijk speelde zoals gebruikelijk flankspel maar trof in Arie Roos een taaie opponent die zelfs brutaal de aanval pakte. Wim trachtte een omsingeling op te zetten, maar daar kwam niets van terecht. Dat zag hij ook in, liep enkele malen op de voorpost en ruilde hem toen maar af. Het materiaal dunde verder uit en het liep remise (8-2).
Peter Kolkman speelde een uitstekende klassieke partij tegen Jaap Langerak. Langzaam maar zeker werd Jaap in moeilijkheden gebracht en dreigde helemaal vast te lopen. In een dun laat-klassiek standje bracht Jaap nog een verborgen doorbraakcombinatie in het spel waar Peter even geen oog voor had. Het eindspel bleek niet al te moeilijk meer voor Jaap (8-4).
Nog een tegenvaller volgde voor de thuisclub. Dré Verheggen had aanvankelijk het betere van het klassieke spel tegen Ben van der Linden. Een Kerkhofuitval van Ben zag er gevaarlijk uit, maar Dré kon niets forceren. Na enkele ruilen verdween de Kerkhofaanval van het bord en kwam Ben iets gemakkelijker te staan. In de laatste fase van de partij brak Ben naar dam door en won vrij gemakkelijk (8-6).
De laatste partij was die tussen invaller Auke Zijlstra en Maarten Kolsloot. Maarten speelde voor zijn doen een snelle opening en door temporuilen ontstond een op het oog kansrijke aanvalsstand. Maar de ondersteuning van achteruit was er nog niet en dat bood Auke de kans uiteindelijk veld 24 te pakken en naar klassiek te switchen. In een 6-om-6 stand kwam er een onpareerbare 2-om-2 doorbraak naar dam voor Auke in, maar dat kon op verschillende momenten. Auke pakte de eerste gelegenheid, maar dat bleek uiteindelijk net niet te winnen. Maar het ene punt was natuurlijk wel voldoende voor de winst in de wedstrijd!
Een benauwde 9-7 overwinning derhalve, waar achteraf bezien veel meer had ingezeten.
ADG naar gedecideerde overwinning tegen Zenderstad
Het Amersfoorts Dam Genootschap leverde een puike teamprestatie door het sterke Zenderstad uit IJsselstein met 11-5 huiswaarts te sturen.
Het achttal van ADG moest wel even wachten op de eerste punten, want de bezoekers verweerden zich de eerste 2½ uur kranig. Maar daarna vielen de punten in de Amersfoortse schoot. Als eerste was Gerrit de Bruijn uit. Via gedegen positiespel drong hij zijn tegenstander Kumar Bihari een slecht ontwikkelde linkervleugel op. Uiteindelijk leidde dat eenvoudig tot een positionele winst. Jan de Ruiter nam een aanvalspositie in, maar die leek ‘te dun’ om werkelijk te kunnen winnen. Maar Stef Baerends pakte het verdedigend niet krachtig genoeg aan en verloor alsnog.
De IJsselsteiners deden wat terug omdat Piet Schep een krachtige aanval ontplooide tegen Frits Stüger. Stüger had in het late middenspel misschien nog een remisekans gehad als hij bot was gaan hakken. Toen hij dat naliet bleek de aanval van Schep beslissend.
Op het eerste bord trof Cees Strooper Laurens Fijn van Draat. Deze sterke speler heeft echter weinig wedstrijdritme en dat was mogelijk een reden waarom Strooper er met de winst vandoor ging. Het speltype werd gekarakteriseerd door een ver opgedrongen randschijf voor Fijn van Draat. Dit is altijd een dankbaar combinatie-object. Strooper bracht verschillende combinaties in de stelling, maar deze werden alle doorzien. Echter toen Fijn van Draat in de veronderstelling was dat hij een vrijwel winnende voortzetting kon doen in het hart van Stroopers centrum, vergat hij eenmaal de combinatieve kracht van zijn verre randschijf. In feite trapte hij in een lokzet van Strooper. Deze gaf zijn tegenstander een dam en combineerde zelf ook naar dam, met sowieso schijfwinst. Omdat de dam van Fijn van Draat geen speelvrijheid bezat, kon Strooper die direct afnemen. Het resterende eindspel was voor hem glad gewonnen.
Grootmeester Ben Provoost liet een fraai staaltje van zijn speelsterkte zien. Hij wist een brutale opstoot van Laura Timmerman fraai te counteren met een nog fraaiere tegenaanval, recht in het centrum van Timmerman. Het terreinvoordeel van Provoost, in combinatie met een onmogelijk nog actief te maken linkervleugel van Timmerman leidde tot een fraaie overwinning. Een strategisch zeer fraaie partij. De 8-2 tussenstand werd nog mooier toen Harry de Waard een overwinning behaalde. Aanvankelijk leek het er op dat Jacco Scheper een sterke hekstellingsformatie had ingenomen. De Waard toonde met goed spel aan dat het voordeel toch echt aan zijn kant lag. Uiteindelijk werd schijfverlies Scheper fataal. Daarmee was de teamoverwinning binnen.
Hans Mulder leed een verrassende nederlaag. Verrassend, omdat hij in het middenspel een kansrijke positie had ingenomen. Maar zijn stand werd geruïneerd door een combinatie van Theo van Londen. Redding was daarna niet meer mogelijk. Als laatste was Marcel Everloo bezig. Via een redelijk gelijkwaardige remise met Gerard Bakker werd een eindstand bereikt van 11-5 winst voor ADG.
Eerste klasse
Het Groene Hart wint -met enig fortuin- ruim ondanks man minder
Het Groene Hart heeft een fikse stap gezet richting de hoofdklasse. Thuis werd, ondanks het ontbreken van Hans Loots en dus uitkomend met zeven man, ruim gewonnen van naaste concurrent UDG-Vriendenkring. De bezoekers hadden zich notabene versterkt met Ester van Muijen, invalster voor Sjef Valk, maar door de gratis punten die Paul de Heus wederom -de tweede keer deze competitie- verkreeg op het eerste bord maakte die versterking weinig uit.
Ester won wel van Jan Commandeur. In het middenspel overzag Jan een forcing. Na het fraaie 26. 37-32 is er voor zwart geen redden meer aan. Daarvoor had Gerard Benning al toegeslagen na een blunder van Patrick van der Tol. Ook werden er de nodige fouten gemaakt bij de partij tussen Bertus Jansen en Wim de Jong. Allereerst liep Bertus in een niet al te moeilijk damcombinatie. De dam werd geëlimineerd in ruil voor een schijf minder. Stug doorspelen in de hoop op een punt werd erg rijkelijk beloond nadat Wim een twee-om-twee doorbraak overzag. Wim besloot, geheel terecht gelijk op te geven.
Ook bij Kennedy Krishnadath tegen Gerrit IJssel gebeurde van alles. Kennedy wilde met een tijdelijk offer voordeel halen maar overzag een tegenoffer, met schijfwinst voor Gerrit. Desondanks verkreeg Kennedy een doorbraak na foutief achterlopen van Gerrit. Het doorbraakje kostte echter nog een schijf en direct daarna liep Kennedy in een gewonnen stand in een eenvoudig damafname. Met twee schijven minder was het natuurlijk over en uit.
De enige remise was er tussen Jan Ongelosono en Max Hanssens. Lang leek Max voordeel te hebben maar de partij kantelde een beetje waardoor Max nog even zijn best moest doen voor een punt, wat hem uiteindelijk lukte. Het slotakkoord was echter voor Het Groene Hart. Mahesh Shankar verzilverde zijn partij na vlot schijfwinst tegen Fred Dammers en Frans Boot bereikte een winnende doorbraak tegen Arie Koster. Einstand 11-5.
LDV/DCH 2 wint nipt in IJsselstein
LDV/DCH 2 heeft met 9-7 gewonnen in IJsselstein. Bart Jagt en Piet van Dijk werden matchwinners door overwinningen op Nico Verhoeven en Jaap Kok. Hans Verhoeven deed iets terug door te winnen van Piet Brandhorst maar meer zat er niet in. De overige partijen eindigden in remise.
Austerlitz blijft puntloos na ruime nederlaag
Het wil dit seizoen niet lukken bij Austerlitz. Ook de wedstrijd tegen DAWO ging met ruime cijfers verloren. Herman Keereweer won weliswaar van Jaap Veld maar dat hielp de thuisclub niet. Wim van de Broek verloor van Cor van Setten, Hennie van Lambalgen won van Kobus Dijkhorst en Gerrit Pul won van Bram Boer.
Viertallencompetitie
Het Groene Hart 2 blijft koploper
Het Groene Hart blijft het goed doen, zo ook bij de viertallen. De derde wedstrijd werd ook gewonnen met ruime cijfers, deze keer waren de mannen van LDV 3 het slachtoffer. Jaap Spruijt, Aad Boot en Arie de Jong wonnen, Bastiaan de Jong speelde remise tegen Cor Vonk.
Dammende schakers spelen gelijk
Het viertal van Gooi & Eemland 2 mocht afgelopen dinsdag weer een wedstrijd spelen. Het viertal bestaat uit schakers die dit jaar eenmalig een overstap naar de damsport hebben gemaakt. Vorige ronde werd met ruime cijfers gewonnen van titelkandidaat DAWO. Hierdoor waren hoge verwachtingen voor de thuiswedstrijd tegen UDG-Vriendenkring uit Utrecht. De paring zorgde meteen voor een verrassing. UDG-Vriendenkring had haar sterkste speler niet op het eerste bord opgesteld, waarschijnlijk uit angst voor onze kopman. Kopman Mart Woudenberg had hierdoor op bord 1 meer kans op een overwinning. Mart speelde een sterke hekstellingpartij, waarin hij verzuimde schijfwinst te nemen. Na een mindere zet van Mart, combineerde zijn tegenstander naar dam. De ‘schaker’ liet zich echter niet van de wijs brengen. Hij zorgde ervoor dat de dam nergens heen kon en pakte de dam vervolgens af. In de overgebleven stand had Mart een schijf extra. Dit voordeel bouwde hij uit tot een overwinning (2-0). Mart staat door de overwinning op 4 punten uit 3 wedstrijden!
Op het 2e bord mocht Dion de Graaf spelen tegen de kopman van UDG. Dion speelde een scherpe opening in de hoop dat hij zijn tegenstander kon verrassen. Helaas pakte dit niet goed uit en verloor hij een schijf. Dion bleef nog wel strijden, maar de overgebleven stand was dusdanig slecht dat een nederlaag niet kon worden voorkomen (2-2).
Op het derde bord mocht Jeroen Gootjes spelen. Hij speelde zijn geliefde positiespel, waarbij in de opening enkele schijven worden afgeruild. In het middenspel bouwde Jeroen een sterk centrum op en kreeg een voordelige stand. Echter trapte Jeroen op zet 32 in een doorbraakcombinatie, die op slag verloren was. Ondanks een sterke partij mocht Jeroen geen punten bijschrijven (2-4).
Dirk de Graaf was tactisch op het 4e bord opgesteld. Dirk is een lokale topper in de schaaksport. In zijn partij liet hij echter zien ook over de nodige damkwaliteiten te beschikken. Via solide centrumspel kreeg Dirk een voordelige stand, waarin hij zijn tegenstander in een korte-vleugelopsluiting sloot. Zijn tegenstander dacht zich uit de opsluiting te kunnen ruilen, maar niets was minder waar. Dirk gaf 4 schijven en sloeg er 7! terug. De tegenstander van Dirk kon echter wel een dam halen en even leek het eindspel naar remise te lopen. De Graaf had er echter nog een geniepige combinatie ingebouwd. Zijn tegenstander liep er met open ogen in en de partij was meteen beslist (4-4). Dit was de eerste overwinning van Dirk, maar vermoedelijk niet de laatste.
Al met al gingen de dammende schakers met een goed gevoel naar huis.
Op 27 november mogen ze nog één keer alles geven in een uitwedstrijd tegen Loenen.
Titelkandidaat DBS blijft in spoor na nipte zege
DBS behoudt kans op het kampioenschap na een zege op DAWO 2. Dat ging niet zonder slag of stoot want DAWO gaf goed partij maar kon niet voorkomen dat het met een 5-3 nederlaag huiswaarts ging. Jan van de Veen profiteerde van een blunder van Gerrit Pul. Anton van Ginkel speelde vervolgens remise tegen Marlon Drost waarna Fred van Ee iets terugdeed. Hij won van Frank Drost. De laatste partij was dus beslissend en werd gewonnen door Ton van der Ploeg. Hij bleek te sterk voor Sjoerd Wiegersma.