Cock van Wijk neemt leiding over na klokoverwinning
De nieuwe leider in het Persoonlijk Kampioenschap is Cock van Wijk. De wedstrijdleider van de UPDB vloerde Wim Vlooswijk, die tot dan nog de trotse koploper was. Wim probeerde vanuit de opening flankspel op het bord te krijgen. Clubgenoot Cock antwoorde met een Springerdoorstoot naar veld 28 en dat leidde tot lange overpeinzingen bij de koploper. Omsingelen of toch maar afruilen? Uiteindelijk werd de voorpost afgeruild en een aanval opgezet. Inmiddels begon ook de klok een rol te spelen voor Wim, en Cock waarschuwde eenmaal sportief zijn tegenstander hierop te letten. Het bleek aan dovemansoren gezegd want iedere zet kostte Wim weer veel tijd en al op de 22e zet in een spannende stand met kansen voor beiden viel na een meditatie van 4 minuten de vlag van Wim. Door andere gunstige uitslagen nam Cock hiermee de koppositie over.
Daarna volgt een zevental spelers met 4 punten. Grote verrassing is natuurlijk Frits Stüger, die titelverdediger Andrew Tjon a Ong een punt afhandig maakte. De partij kreeg als snel klassieke structuren. Frits ruilde echter defensief af maar bleef wel compact staan. Andrew gooide het over een andere boeg en switchte niet veel later naar half open klassiek. Al snel werd het alarmfase 1 voor Frits maar hij verdedigde dusdanig dat hij nog naar een 1 om 3 kon vluchten, die niet meer te winnen viel.
Twee spelers die echt durven te spelen en tot het gaatje willen gaan zijn Toys Sheoratan en Harry de Waard. In hun onderlinge treffen beloofde er dus veel spektakel te ontstaan. Dat kwam er ook en weldra kwam er een explosieve stelling op het bord. Beiden staken zoveel bedenktijd in een gecompliceerde flankspelopbouw dat Harry in een 15 om 15 zelfs nog maar enkele minuten over had. Het minuutje erbij bij elke zet kwam hem daarom goed van pas. In het middenspel maakte de Zeistenaar een afruil die hem duur kwam te staan. Toys kreeg grip op de vleugel en forceerde schijfwinst. Harry spartelde nog wel wat tegen maar zijn tegenstander rekende daarna genadeloos met hem af. De ADG-er na afloop: “Het was een boeiend avondje waarbij allebei tot aan de afgrond gingen. Je kiest voor een avontuurtje op het bord en dan weet je dat je op je mond kan vallen!”
Lucien Farzan en Arne van Mourik speelden hun eerste onderlinge duel. Daarin werd aanvankelijk rustig opgebouwd, maar toen Lucien een soort van lokzet speelde, speculerend op een wederzijdse damcombinatie die beter voor hem zou uitpakken, belandde hij zelf in een korte-vleugelopsluiting. Daarna slonk van beiden de beschikbare tijd snel en kreeg Lucien ook nog te kampen met een buiten-spel-staande schijf 36. Zijn geluk was dat Arne de stand niet kon laten “doodbloeden” en zich begon af te vragen hoe zijn strategische voordeel dan wel te verzilveren. Dat lukte niet, totdat Lucien met een punt binnen handbereik toch nog in de fout ging. Hij dacht een drie om drie te nemen maar het bleek een drie om twee…, waarna Arne opgelucht zijn eerste winstpartij liet aantekenen.
Kennedy Krishnadath zocht vanuit de opening al snel de zijkanten op en liet Bert Habets het centrum. Dat centrum leek in eerste instantie een beetje star en Bert creëerde wat ruimte door
een centrumaanval. Ook daarna leek de witte stand nog wat onbeweeglijk. Maar nadat Kennedy de indringer had afgeruild kreeg Bert met zijn sterke centrum ruimte voor een goede aanval over veld 24 die doorsloeg in winst.
Vakantieganger Peter Frans Koops is weer terug en speelde remise tegen Bert Roest. Daar was Bert na afloop content over want Peter Frans liet zijn clubgenoot bij Gooi & Eemland ontsnappen. In de partij liet Peter Frans liet zich gewillig, maar gevaarlijk op zijn lange vleugel opsluiten. Tot in het gevorderde middenspel was er voor beiden nog niets ernstigs aan de hand. Totdat Bert op de 37e zet 9-14 speelde en daardoor meer in de problemen kwam, dan hij vermoedde. Wit kreeg op de zwarte lange vleugel de overhand en was bovendien bevrijd van de omknelling op de eigen lange vleugel. Op de 49e zet (38-32) verpestte Peter Frans zijn kansen op een duidelijke winst aldus Bert.
De partij tussen Ton van der Ploeg en Gerard Benning eindigde uiteindelijk in remise. Gerard bouwde een redelijke stand op maar ruilde het zelf op de 27e zet af terwijl hij beter had kunnen wachten. Op de 39e zet beging Gerard een grove fout maar Ton profiteerde niet en sloeg verkeerd. Daarna keerde de kansen volledig en leek Gerard te gaan winnen maar de tijdnood zorgde ervoor dat hij de mogelijke winstgang niet tijdig kon uitrekenen en haalde op verkeerd veld dam waarna Ton wist te ontsnappen.
Het duel tussen Erik Maijenburg en Evert van de Pol werd maandagavond ingehaald in Baarn. Na een lange werkdag en een file kwam Erik pas om 20.00 binnen. Sportief had Evert gewacht en zo begon de strijd waarbij Evert een aanval in spe in de schoot geworpen kreeg van Erik. De Woerdenaar koos bewust eens voor een omsingeling om tot kansen te komen en was, zo bleek in de loop van de avond, bereid extreem ver te gaan. Evert wilde vlot naar 27 maar kwam er net op tijd achter dat de zet 21-27 onder stroom stond. In het vervolg kreeg Erik de vleugels van Evert niet onder controle maar dreigde voortdurend met combinatief geweld. Uiteindelijk kwam de aanval door het midden van Evert en Erik leek in de verdrukking te komen. Echter, als je a zegt dan zeg je ook b en Erik ging door waarmee hij begonnen was. Om de korte vleugel vast te zetten werd het verrassende edoch extreme 32-27 gespeeld. Evert onderkende het gevaar niet, deed een zet en liep in een van de gemene combinaties die Erik gevonden had. De vijf om vijf doorbraak naar 6 was gewonnen en nadat ook de andere vleugel op vallen stond gaf Evert op.
Vijf koplopers in gedeelde eerste/tweede klasse
Een vijftal spelers staat aan kop van de gedeelde eerste/tweede klasse. De verrassendste van dit gezelschap is natuurlijk Robert De Wolf. Robert had zich voor de tweede klasse ingeschreven maar gaat steeds beter spelen en doet niet onder voor de eerste klasse spelers. Zijn partij ging snel naar klassiek en hier kreeg Harry Vredeveldt toch voordeel. Hij had zelfs een schijf kunnen winnen met een bomzet, zie commentaar van Andrew en Harry de Waard in toernooibase. Een gelukje dus voor Robert, die daarna een cadeautje van Harry wel uitpakte met een 3 om 3 naar dam. In het vervolg plakte Harry weer succesvol door de verdediging van Robert en hij leek het punt te kunnen redden maar in een lastig eindspel bleek Robert behendiger.
Clubgenoten Jaap Langerak en René Runhaar begonnen met een klassiek getinte partij. René bouwde dit wat vreemd op waardoor Jaap de controle op zijn rechter vleugel verkreeg. Heel langzaam kreeg Jaap wat voordeel en dat werd niet minder na 30. ….. 24-29 van René. Met 34. …… 18-22 en de dubbele ruil die volgde dacht René een voordelige stand te verkrijgen.
Dit pakte anders uit. Na 37. 31-27 22×31 38 36×27 8-13 39 27-22 6-11 40 43-39 gaf René op. Wellicht iets te vroeg alhoewel schijf 29 altijd verloren gaat. Maar ……. na 40 ……. 11-17 41 22×11 16×7 mag niet direct 39-33. Dat geeft nog wel remise kansen. Eerst moet nog 42-37 en dan pas 39-33. Dan gaat schijf 29 eraan en ook de partij. Maar René wachtte dit niet meer af, aldus Jaap.
De partij tussen Saan Bouw en Hans Vermeij verliep de eerste 30 zetten vrij rustig. Saan probeerde te omsingelen maar Hans hield zijn stelling vrij compact. Op de 33e zet kon Saan echter uit het niets toeslaan en een 4 om 3 nemen en doorbreken. Saan zag het te laat maar kreeg een nieuwe kans nadat Hans een dure doorbraak nam. Saan kwam ook op dam en met 3 schijven meer was het niet lastig om een vangstelling te bouwen voor de dam van Hans waarna deze terecht opgaf.
Arie Koster voegde zich bij de koplopers na winst op Wim de Jong, die voorafgaand van deze ronde nog eerste stond. Wim kreeg in de partij tegen Arie al vlot te maken met een lastig speelbare korte vleugel. Sterk laveerspel van Arie bracht hem een plusschijf op nadat hij de stelling van Wim vast had laten lopen. Wim probeerde nog het e.e.a. maar kon een doorbraak van Arie niet voorkomen en gaf wijselijk op.
De koplopers hebben vijftal achtervolgers. Hans Verhoeven leek in zijn partij groot voordeel te krijgen tegen Kumar Bihari met een aanval. Het voordeel sloeg echter net niet door en toen Hans rond de 58e zet niet de juiste voortzetting vond moest hij zelf remise maken. Dat lukte nadat hij met 2 schijven door wist te breken naar dam.
Arie van Nieuwkerk had aanvallende intenties maar een blunder op de 20e zet leverde Jan Ongolesono een dam op. De dam was niet direct af te nemen en Arie geloofde het verder wel.
Met 2 overwinningen is Chris Schippers terug in de middenmoot. Zoals heel vaak werd het ook nu klassiek. Toch leek de lange vleugel van Chris niet heel lekker opgebouwd en had Ben van der Linden optisch voordeel. Een bomzet bracht echter uitkomst voor Chris, die het in tegenstelling tot Harry Vredeveldt in het eerder besproken duel tussen hem en Robert De Wolf wel zag! Schijf 37 stond op vallen en viel, Chris won na sterk spel ook een tweede schijf en niet veel later ook de partij.
Cor Vonk en Eric Dubelaar speelden remise. Een vreemde ruil in de opening leek problemen op te leveren voor Eric maar hij loste het ogenschijnlijke nadeel op door te combineren naar veld 34. Omdat omsingelen geen optie meer was ruilde Cor de schijf maar weg. De overgebleven stelling was daarna al zo dun dat gevaarlijk worden voor beide spelers er niet meer in zat.
Piet van Dijk en Leo van Raay speelde een regelmatige partij. Een verkeerde 2 om 2 ruil zorgde echter voor een doorbraak voor Leo en niet voor Piet. Op de 52e zet kon Piet nog remise maken d.m.v. het nemen van een dam. Die zou afgenomen worden maar dan zou de partij dus remise gelopen zijn. Bij het naspelen vond uw verslaggever (samen met Flits) echter nog een schitterende winstgang voor Piet, zie Toernooibase!
Mahesh Shankar behaalde zijn eerste punten tegen George de Groot. Mahesh zette de partij dubieus op maar George profiteerde niet en liep als eerste vast. Met een schijf minder probeerde George nog wat maar na een 3 om 6 was voorbij.
De partij tussen Hans Loots en Ruud de Koning bleef lange tijd gelijkwaardig maar Hans waagde uiteindelijk op de winst te gaan spelen waar het positioneel onverantwoord was. Uiteindelijk wist Ruud niet de juiste zetten te vinden om het Hans moeilijk te maken waardoor Hans met een onverwachte 3 om 3 richting dam kon lopen. Ruud kon dit verhinderen ten koste van een schijf maar de stand welke toen op het bord kwam maakte het moeilijk om de weg te vinden naar remise. In deze partij kwam Hans goed weg en mocht niet klagen dat de winst mee naar huis werd genomen. Jammer Ruud, aldus Hans Loots.
Tot slot won Anton van Ginkel van Andreas Ongers. Anton speelde het klassiek beter dan Andreas en toen laatst genoemde een 1 om 3 open zette naar dam was de strijd vlot gestreden.
Loting ronde 4
Hoofdklasse: Cock van Wijk – Frits Stüger; Bert Habets – Erik Maijenburg; Arne van Mourik – Wim Vlooswijk; Andrew Tjon a Ong – Toys Sheoratan; Harry de Waard – Peter Frans Koops; Bert Roest – Kennedy Krishnadath; Evert van de Pol – Ton van der Ploeg; Gerard Benning – Lucien Farzan
Eerste/tweede klasse: Kumar Bihari – Jaap Langerak; Arie Koster – Saan Bouw; Jan Ongolesono – Robert De Wolf; Wim de Jong – Chris Schippers; Leo van Raay – Hans Verhoeven; Hans Loots – Harry Vredeveldt; Hans Vermeij – Eric Dubelaar; Arie van Nieuwkerk – Cor Vonk; Ben van der Linden – Andreas Ongers; René Runhaar – Mahesh Shankar; Anton van Ginkel – Piet van Dijk; George de Groot – Ruud de Koning
Voor standen en partijen: zie Toernooibase
Foto’s: Harry de Waard
