Hoofdklasse B
020 – Ons Genoegen 8-12
(verslag Auke Zijlstra)
Nog net voor de lockdown kon de zesde ronde afgewerkt worden, waarin Ons Genoegen mocht aantreden tegen 020, op papier duidelijk sterker, al is het team niet meer zo sterk als een aantal jaren geleden. In de praktijk werd het een spannende strijd, waarin we enigszins ongelukkig een nederlaag leden.
Auke Zijlstra speelde een (te?) kalme partij tegen Kenny Kroon, probeerde nog wat spanningen te creëren rond de 40ste zet, maar toen die effectief werden geneutraliseerd werd remise overeengekomen. Alfons Ottink kreeg enigszins moeizaam spel tegen Johan Wiering, maar wist toch vrij eenvoudig remise te bereiken. Na afloop gaf Johan een variant aan die het Alfons een stuk moeilijker had kunnen maken. Ook bij (vierde) invaller Peter Meijler was er sprake van een klassieke partij die vrij geruisloos in remise eindigde.
Teleurstellend was de remise van Cock van Wijk tegen Roep Bhawanibhiek. Cock speelde een goede opening, maar had in het middenspel geluk dat Roep een misschien winnende voortzetting miste. Hierna kwam Cock zelf gewonnen te staan, maar hij miste eerst een direct winnende zet en koos vervolgens het verkeerde eindspel. Hierna kwamen we op achterstand doordat Gerard Morsink in het late middenspel een schijf kwijtraakte en er vervolgens niet meer aan te pas kwam. Lucien Farzan speelde een goede partij tegen Hans van de Heuvel, al miste Hans wel een kans om Lucien onder druk te zetten. Hierna volgde de tweede teleurstelling: Jan Ongolesono speelde een overtuigende aanval tegen Radjinder Jharap, kwam gewonnen te staan, maar dacht te winnen door met een dam op twee schijven te lopen. De directe plakker mocht niet, maar Radjinder gaf een extra schijf, en toen kon de plakker wel, met remise. Eerst twee schijven geven om de plakker eruit te halen was eenvoudig gewonnen geweest.
Zo stonden we met 8-6 achter in plaats van met 8-6 voor. Het werd nog wel 8-8 doordat Arne van Mourik won van Rob Geurtsen, enkele jaren geleden nog NK-deelnemer. Arne zocht de omsingeling op, wat leidde tot een spannende partij die bij ons vertrek nog lang niet was uitgeanalyseerd. Arne dwong met een stille zet een schijfoffer af, en brak toen door op de korte vleugel. Arnes dam werd nog wel afgenomen, maar het 5 om 4 eindspel dat overbleef was eenvoudig gewonnen. Toys Sheoratan trof in Peter van Heun één van de sterkste Amsterdammers. Hij verdedigde zich goed, maar kwam toch in een 4 om 2 eindspel terecht. Dat leek, aangezien Peters schijven midden op het bord stonden, remise te houden, maar Toys’ vlag viel onverhoopt. Tenslotte verloor ook nog Radjen Kalloe, die na een doorbraak van Gerrit Tigchelaar zich nog goed verdedigde, maar uiteindelijk belandde in een eindspel met 4 dammen tegen een dam met 3 schijven.
Ondanks deze nederlaag konden we met opgeheven hoofd huiswaarts keren. Na 6 rondes is duidelijk dat we in deze klasse niet de kop van Jut zijn waarvoor vooraf gevreesd werd, maar dat we tegen de meeste teams in elk geval de mogelijkheid hebben om te winnen.
Dit was de laatste wedstrijd voor de winterstop, en aangezien de volgende ronde voor Ons Genoegen gepland was tegen CCR, dat zich heeft teruggetrokken, is de volgende competitiewedstrijd pas eind januari.
Tweede Klasse D
Overtuigende winst Zenderstad tegen DES Lunteren 4
(verslag Ed Kok)
Met vier overwinningen en vier remises won Zenderstad vrij overtuigend van DES Lunteren 4. De Zenderstad spelers maakten zelf geen directe fouten en straften de fouten van de tegenstander hard af.
Theo van Londen (bord 8) gaf al snel het goede voorbeeld met een verrassende 4 om 3 naar dam. Daarna won Theo gelijk nog een schijf. Zijn tegenstander stribbelde nog even tegen, maar Theo maakte het bekwaam af.
In een gesloten klassiek kreeg Jacco Scheper (bord 6) beide vleugels onder controle. Zijn tegenstander moest naar het kerkhofveld vluchten om aan damzetjes te ontkomen. Jacco kon deze kerkhofschijf geforceerd winnen en maakte het gelijk ook af.
Bij Patrick van der Tol (bord 5) en zijn tegenstander ging het volkomen gelijkwaardig op. Beiden maakten geen fouten in de toch wel lastige stand met remise als resultaat.
Ook een gelijkspel bij Hans Verhoeven (bord 7). Hans leek met een halve hekstelling wat voordeel te hebben, maar zijn tegenstander kon Hans dwingen de hekstelling af te breken. Hierna was het voor beiden oppassen geblazen. Hans kon uiteindelijk doorbreken maar zijn tegenstander kon met een mooi offer met achterloop direct remise forceren.
Op bord 5 had Ben van der Linden na een lange tijd gelijkopgaande partij een nadelig eindspel. Zijn tegenstander speelde echter niet de sterkste variant maar offerde direct en liep zo snel mogelijk naar dam. Met een teruggooi door Ben was het gelijk remise.
Op bord 1 troffen de sterkste dammers van Zenderstad en DES Lunteren elkaar. In een, eerst half open en later gesloten, klassiek hield Bert Habets zijn tegenstander onder controle. Na een afgeruilde kerkhofaanval keerden de kansen. Bert zijn tegenstander dacht in tijdnood echter te lang na en vergat de klok waardoor Bert de punten kon bijschrijven.
Op bord 2 had de tegenstander van Ed Kok ook problemen met de tijdsverdeling. Ed liet zijn tegenstander de moeilijke keuzes maken die daar ook lang over nadacht. Nadat de ergste spanningen over leken, veroverde Ed het centrum en zijn tegenstander vond geen goed verweer daar tegen. Na een geforceerde 3 om 3 ruil bleef een gewonnen (?) 6 om 6 eindspel voor Ed over die daarin geen fout maakte.
De langste partij van de dag met bijna 80 zetten speelde Piet Schep die met gedegen spel een overmachtseindspel van een dam met 3 schijven tegen een dam met 1 schijf bereikte. De tegenstander had echter de beheersing van een belangrijke diagonaal die Piet zijn schijven nog moeten oversteken en daardoor was het niet te winnen. Maar met de remise was de 12-4 overwinning binnen.