Hoofdklasse A
ADG – VBI Huissen 2 9-11
Ondanks goede wedstrijd blijft ADG in degradatiezone
(verslag Wim Martin)
Het Amersfoorts Dam Genootschap speelde in de Hoofdklasse A zaterdag jl. tegen de reserves van meervoudig landskampioen VBI Huissen ‘gewoon’ een goede wedstrijd. De beloning bleef echter uit. Met het kleinst mogelijke verschil werd de wedstrijd tegen een titelpretendent in deze klasse verloren.
De Amersfoorters stegen op bordsaldo wel een plekje op de ranglijst (het Amsterdamse 020 scoort nog beroerder) maar vooralsnog lijkt degradatie het meest realistische scenario.
Het was een teamwedstrijd, dus ongepast om dan specifiek een speler als ‘schuldige’ aan te merken. Maar wat Bryan Brank liet zien was wel illustratief voor het hoofdstuk ‘gemiste kansen’. En het lijkt bij Bryan haast symptomatisch te worden. Hij speelde ook nu weer een gedurfde opening. Er bleven weliswaar wat schijven hangen op zijn korte vleugel maar hij stond klaar om een ‘open Bonnard’ in te nemen. Op dat moment ging de tegenstander in de fout en Brank profiteerde vakkundig middels een combinatie. De resterende positie was dermate hopeloos voor de Huissen-speler dat opgave nabij was. In het woud van winstvarianten raakte Bryan echter het spoor bijster. Zelfs in een 5 om 4 was nog een simpele winst voorhanden, maar de ADG-er koos voor onnodig tempoverlies en de tegenstander wist zich nog naar een puntendeling te wurmen.
Wim Martin was toen al remise overeen gekomen en louter gelet op de rating van de tegenstander had daar meer in moeten zitten. In de partij liep het echter anders. Wim had geen ander antwoord op het ‘geruil’ van zijn opponent dan onderhuidse spanning opzoeken die eigenlijk niet verantwoord was, zoals onnodig het randveld 25 nemen. Na het correcte tegenspel zat er voor de in Bunschoten woonachtige Amersfoorter niet meer in dan zelf maar remise maken.
Een topprestatie, en dan nog wel aan het kopbord, werd geleverd door Ton van der Ploeg die op het laatste moment inviel voor de zieke Jan de Ruiter.
Ton schoot geweldig uit zijn slof door middels een behendig uitgevoerde omsingeling de met 300 ratingpunten meer gedoteerde Emiel Leijser op een gelijkwaardige puntendeling te houden.
Rutger Koetsier viel ook in, maar eigenlijk is een invalbeurt van Rutger gezien zijn speelsterkte eerder een versterking voor het team. Zo ook deze keer. De ervaren 1300+ speler Marcel Janssen kreeg nergens ook maar de kleinste kans en moest zelf de remise zien te bewerkstelligen.
Voorafgaand aan zijn partij tegen jeugdspeler Willem Hoek werd Cees Strooper nog gewaarschuwd dat hij een speler trof die technisch verantwoorde partijen speelde. Cees koos voor het Half-Open Klassieke openingssysteem. Kennelijk een goede keuze, want Hoek bleek daarin niet goed thuis. In een rap tempo produceerde Strooper zijn zetten, terwijl Hoek al gelijk een forse tijdachterstand opliep.
Maar ook op het bord ging het niet goed met Hoek (hij zat duidelijk in de hoek waar de klappen vielen). In de overgang naar het middenspel kon Strooper een ‘hoge’ opsluiting van de linkervleugel van Hoek bewerkstelligen. De topscorer van Huissen slaagde er niet in om die opsluiting te beëindigen. Een kleine winnende slotcombinatie bezegelde zijn lot waarna Strooper de overwinningspremie in ontvangst kon nemen: de hand van overgave.
Ook een uitstekende partij van Marcel Everloo. Daarbij is het voor publiek en medespelers altijd een geruststellende gedachte dat Marcel minder dan twee minuten op de klok eigenlijk geen tijdnood vindt. Tegen Geert Berends gaf de ADG-preses geen krimp en er werd met wederzijds aanvalsspel op de korte vleugel van de tegenstander een gelijkwaardige remise bereikt.
Zo ook op het bord van Ton Bollebakker. Na 31-27 van Ton ging Rob Schrooten het half open klassiek uit de weg. Het werd een gesloten klassieke overhoring met een puntendeling als resultaat.
Teleurstellend verlies voor Harry de Waard. De eerste 20 zetten gaf flankspel te zien in zijn partij tegen Theo Berends. De Huissenaar wist echter wat voor vlees hij in de kuip had en brak af. Daarna ontstond er een positioneel gevecht waarbij de ADG-er in een KVO opsluiting werd gemanoeuvreerd. Daarna nam Berends het heft in handen en veroverde een krachtig centrum. Een blunder kostte De Waard de partij en kwam zijn tegenstander aan een goedkoop dammetje. Maar op dat moment hing zijn stelling toch al aan een zijden draadje.
De nekslag voor ADG kwam nadat Frits Stüger in een volstrekt gelijkwaardige 9 om 9 gesloten klassiekje met weinig tijd dacht een foutieve dam uit te lokken. De damzet van Jo Weijman zou winst opleveren, vanwege een vang met doorbraak.
Frits zag echter te laat dat de vangstand met een offer kon worden geëlimineerd wat uiteraard ook geschiedde. De lokzet was helaas een forse foutzet. Einde oefening.
De laatste hoop het dreigende verlies af te wenden was gevestigd op Gerrit de Bruijn. Hij had de gehele partij tactisch voordeel en dat gevoegd bij de tijdnood van zijn tegenstander was hoopgevend. Onduidelijk is of De Bruijn ergens (bord)kansen heeft gemist, maar zoals het liep wikkelde de Gelderse dammer op het eind onberispelijk af naar de puntendeling.
Hoofdklasse B
Van Stigt Thans 2 – Gooi&Eemland 15-5
Dammers Schiedam maatje te groot voor Gooi&Eemland
(verslag Bert Roest)
Van Stigt Thans 2 uit Schiedam is ruim koploper in de hoofdklasse B. Dat het tiental van Gooi&Eemland daarom zou verliezen (15-5) lag voor de hand. Alle spelers waren qua rating duidelijk veel sterker. Toch viel de uitslag voor de Eemlanders met twee invallers beslist mee. Het begon in korte tijd met twee verliespartijen van Cor de Jong en Leo van der Laan, die gelijkenis vertoonden: allebei trapten ze in een eenvoudige 3 om 3 met doorbraak voor de tegenstander. Cor had in de Afrikaan Niami beslist een erg sterke tegenstander, maar hij zei wel: ”Ik ben totaal niet in vorm”. Leo speelde als enige van het team tegen een gelijkwaardige tegenstander een tot zijn blunder een gelijkwaardige partij. Invaller Michiel Luiten stond in zijn partij moeilijk met een onontwikkelde lange vleugel. Hij liet zijn tegenstander bewust een slagzet maken, waarbij beiden een dam haalden. Kostte uiteindelijk wel schijfverlies, een slechte stand en partijverlies.
Menko van Dijk moest tegen de sterkste tegenstander, de Afrikaan Mbongo: “De 51e zet speelde ik 44-39, dat werd me fataal. Had 44-40 moeten zijn”, zei Menko. Mbongo wist met een leep offer én het opgebouwde tempovoordeel de partij te winnen. Het eerste lichtpuntje kwam van Bert Roest, die alle valkuilen van De Jager wist te omzeilen en knap naar remise afwikkelde. Invaller Lennart Bolks maakte het voormalig sterke teamgenoot Walter Thoen erg moeilijk. Pas in het eindspel beging Lennart enkele verkeerde voorzettingen en moest daardoor opgeven. Fantastisch was de winst van Bertus den Harder. Hij verraste Guido van den Berg in het gevorderde middenspel met een bijzondere slagzet gevolgd met een dreigende doorbraak naar dam. Guido gaf in de uitzichtloze situatie op. Gerhard van de Graaf verdiende een blauwe notering met zijn gelijkspel tegen Dirk van Schaik jr. Die kon niet het verschil maken tegen Gerhard. Tijdens de partij kwam de Eemlander geen moment in gevaar. Jelmer Martens had het zwaar tegen Leo Aliar, die veel tempovoordeel opbouwde. En dat brak Jelmer in het eindspel op. Zijn 56e zet (32-27, beter was 49-44) werd hem fataal.
Tot slot Anne Woude op bord 1. Dat werd een sensatie. Zonder enige schroom zette hij voorposten tegen de veel sterker geachte Peter van der Stap, die daar heel veel moeite mee had. Het opgebouwde voordeel van Anne leek winnend in het eindspel. Zijn 61e zet was met 13-19 kansrijker dan het doorbraakoffer 23-29. De remise was een donkerblauwe notering.
Eerste Klasse B
VAD – Ons Genoegen 6-14
Onverwacht grote overwinning
(verslag Cock van Wijk)
Zaterdag 4 januari 2020. In een kil en druilerig Amsterdam was VAD gastheer voor de dammers van Ons Genoegen uit Utrecht. De jarenlange thuishaven Denksportcafé De 2 Klaveren in de De Clercqstraat bleek ingeruild voor ontmoetingscentrum Da Costa in de Kinkerstraat. Een oud maar ruim pand. Er was echter een onverwacht probleem: de beheerder kwam niet opdagen en de thuisclub kreeg de verwarming niet aan de praat, waardoor bijna iedereen met de winterjas aan achter de borden plaats nam!
Vooraf zag Ons Genoegen erg tegen deze wedstrijd op. VAD is qua rating sterker dan OG, maar vooral een erg homogeen team met nauwelijks zwakke plekken. Bovendien speelt daar Paul de Heus, gepokt en gemazeld in het Utrechtse damleven en volledig op de hoogte van de sterke en zwakke punten van de bezoekers.
Het liep echter anders dan gedacht. Invaller Hensley Nepomuceno had aardig klassiek spel tegen Rob van Westerloo, maar kwam in het late middenspel toch in de problemen. Gelukkig voor hem miste Rob de beste voortzetting en via een 4-om-4 ruil bevrijdde hij zich uit de omklemming met snel daarna remise (1-1). Daarna kwam Ons Genoegen op achterstand door een nederlaag van Auke Zijlstra tegen Jos Eggen. Jos zette een degelijke flankaanval neer die moeilijk te omsingelen was. Auke knoopte zichzelf echter op met een hoogst ongelukkige zet aan z’n linkervleugel, die daardoor onspeelbaar werd. Hij bevrijdde zich nog wel ten koste van een schijf, maar de partij was niet meer te redden (1-3).
Toys Sheoratan plaatste een Springer doorstoot in z’n partij tegen Henk Twijnstra. Lang wist hij z’n voordeel uit de opening vast te houden, maar uiteindelijk moest hij zich met remise tevreden stellen (2-4).
Peter Meijler had een in een klassieke partij iets makkelijker spel tegen Chris van Westerloo, de vader van Rob. Een wederzijdse doorbraak naar dam bleek gunstig voor Peter, want de dam van Chris had nauwelijks speelruimte. Via een afwikkeling verdwenen beide dammen van het bord, waarna Chris in een 6-om-6 stand Peter zomaar een schijf liet winnen met een gewonnen overmachtseindspel (4-4). Bij analyse kwam aan het licht dat Peter (met beide dammen nog op het bord) via enkele tempozetten van zijn dam op de trictraclijn snel zou hebben gewonnen…
Cock van Wijk bereikte in een klassiekachtige laveerpartij niets tegen Michel Horn en stelde zich tevreden met een punt (5-5), maar daarna begon het ineens te lopen bij de Utrechtenaren. Gerard Morsink verraste Huib van der Vossen met gedegen klassiek spel met controle op beide vleugels. Huib ruilde uit naar de rand, maar liep toch snel vast! (7-5)
Arne van Mourik vergrootte de voorsprong door in een zwaar klassiek gevecht Paul de Heus te verslaan. Hoewel Arne beide vleugels onder controle kreeg, had Paul eigenlijk voldoende compensatie door de kracht van z’n centrum, mits voortgezet met 28-22 en Coup Philippe dreigingen. Toen hij anders voortzette kreeg Arne langzaam maar zeker doortocht naar dam op de rechtervleugel van Paul en hij rondde beheerst af naar winst (9-5).
Jan Ongolesono blijft verrassen bij de Utrechtenaren. Tegen oud KNDB-voorzitter Hans Vermeulen had hij al snel makkelijker spel en een doorbraak naar dam ten koste van maar 1 schijf had hem de verdiende winst moeten brengen. Had, want in het overmachtseindspel ging het toch nog mis en kon Hans nog net met remise ontsnappen… (10-6)
Alfons Ottink kreeg van Hanco Elenbaas de gelegenheid een zeer gunstige hekstelling in te nemen en dat kun je beter niet doen zoals Martin Dolfing op Toernooibase opmerkte. Het was eigenlijk een wonder dat Hanco zich nog kon bevrijden uit de hekstelling, maar hij bleef zwaar onder druk staan. En toen hij in het late middenspel niet meer de beste verdediging vond, ging hij in het eindspel snel ten onder (12-6).
Lucien Farzan zorgde voor een mooi slotakkoord. Aanvankelijk had Kees Binnenkade makkelijker spel in een hekstellingspartij, maar nadat Lucien zich daaruit had bevrijd keerden langzaam maar zeker de kansen. In de tijdnoodfase dacht Kees door te breken naar dam, maar overzag daarbij een 2-om-2 terugruil van Lucien met schijf- en partijwinst (14-6).
Met deze onverwacht ruime zege blijft Ons Genoegen meedraaien in de top van de 1e klasse B. VAD daarentegen leed de 3e nederlaag op rij en is teruggevallen naar de middenmoot.
Tweede Klasse B
WSDV Heteren Renkum CT – Gooi&Eemland 2 8-12
Een mooie overwinning voor een hecht collectief
(Verslag Jaap Langerak)
Vooraf dachten we kansen te zien voor een derde overwinning.
Onze tegenstander had jeugdspelers op de laatste 4 borden en bij de bovenste 6 borden 4 spelers van 1000+.
Daar hadden wij er maar 2 van….! Echt makkelijk ging het dus niet worden.
Het verloop:
Jan Bouwmans kwam met een openingszetje 2 schijven voor tegen jeugdspeler Jeroen en won. Een goed begin dus. 0-2
Jude Kasangaki kwam een schijfje voor tegen jeugdspeler Naomi Boeren. Heeft vermoedelijk ergens de winst laten liggen, Naomi kreeg nog compensatie en het liep remise. 1-3
Henk de Groot kwam daarentegen een houtje achter door een al te voortvarend geplaatste voorpost. Maar ook Kees Maliepaard liet een steekje vallen en Henk kreeg een 2 om 3 terug. Gelijk dus weer. Met remise als gevolg. 2-4
Lammert Korlaar kwam tegen Erik van Wingerden, jeugdspeler 3, een schijfje voor een speelde het rustig naar winst. 2-6
Jaap Langerak speelde tegen Eddie Weijman een rommelige partij en kreeg pas na 40 zetten enig voordeel. Inmiddels was de stand wel dun geworden, maar met wat tempovoordeel perste Jaap er toch nog een gewonnen eindspel uit. 2-8.
Levi Duijst zat tegen jeugdspeler 4, Mila Rijlaarsdam. Kwam wel beter te staan, maar Mila wist het net nog remise te krijgen. 3-9
Een riante voorsprong zou je zeggen. Maar met nog 4 partijen te gaan waarvan er 2 op verlies staan en de andere 2 nog niets van te zeggen kon het ook nog verlies worden.
Gerard Benning, niet op dreef, moest met de 20e zet kiezen. Gevaarlijk centrum of een hekstelling. Koos voor het centrum. En kreeg toen een KVO tegen die hem de das omdeed. 5-9
Hans Loots kreeg tegen Wim van Mourik een dam om de oren. Hans had nog wel tegenspel, maar na nog een combinatie gaf Hans het op. (Een toeschouwer liet achteraf zien dat Wim een keer vergat te slaan. Hans zag het ook niet. Had hij het wel gezien dan was het remise gelopen. Aldus de toeschouwer.) 7-9
Jeffrey Verwoerd (901) nam het op tegen Henk Kleinrensink (1169) Het grote ratingverschil maakte Jeffrey niet uit. Stond nooit minder. Het werd dan ook een gelijkwaardig remise met voor Jeffrey een blauw tintje. Dit punt betekende tevens onze eerste wedstrijdpunt. 8-10
Henk Vogelenzang de Jong deed weer een keer met het tweede team mee. Het bleek een goede keuze te zijn. Henk speelde het klassiek beter dan Hans Luchies. Hans brak nog wel door, maar Henk stuurde het bekwaam naar een dam tegen 4 schijven. De schijven stonden goed en Hans capituleerde. Henk werd dus matchwinnaar met de laatste 2 punten. 8-12
Tweede Klasse D
Zenderstad – Heijmans Excelsior 2 13-7
Moeizame overwinning tiental Zenderstad
(verslag Ed Kok)
Tegen de sterke dammers van Heijmans Excelsior 2 uit Den Bosch waren de belangen groot: de winnaar blijft meedoen in de titelrace, de verliezer komt te ver achterop en heeft het kampioenschap niet meer in eigen hand.
Nadat de kruitdampen waren opgetrokken konden de IJsselsteinse dammers een mooie 13-7 zege bijschrijven en rukten daarmee op naar de tweede plaats. Ondanks de uiteindelijk ruime uitslag en een 6-0 tussenstand ging de overwinning zeker niet vanzelf.
Na twee uur dammen hadden de onderste drie borden alle gewonnen. De tegenstander van Ebbo de Jong op bord 10 kwam niet opdagen (oorzaak ook onbekend bij de tegenstander).
Op bord 9 had Theo van Londen zijn jonge tegenstandster al snel in de problemen gebracht en profiteerde met een damzet. Na een nog lang afspel met een schijf meer won Theo vakkundig.
Op bord 8 was het weer smullen bij Zenderstad topscorer Patrick van der Tol. Een mooie flankaanval leverde veel terreinwinst en controle op, en een lichte combinatie versnelde de overwinning.
Ondertussen waren Ben van der Linden (bord 3, schijf achter), Gerard Bakker (bord 7, schijf achter) en Ed Kok (bord 4, uit elkaar geslagen omsingeling) behoorlijk in de problemen geraakt zodat de overwinning nog lang niet zeker was.
In het derde speeluur knakte echter de Bossche weerstand. Arie Koster (bord 2) en Jacco Scheper (bord 6) stonden beiden wel voordelig maar nog lang niet gewonnen. Door fouten in het eindspel van de tegenstanders was een makkelijke overwinning een feit.
Ben van der Linden toonde zich (zoals eens eerder dit seizoen) een ware Houdini. Na een te riskante hekstelling werd vakkundig de voorpost van Ben veroverd. In het eindspel kon Ben net genoeg controle houden om ook door te breken en vond het geitenpaadje naar de remise.
Rob de Meij (bord 1) haalde een gedegen en spannend gelijkspel tegen een sterkere tegenstander. Ook Bert Habets bord 5 speelde remise. Bert kreeg weinig grip op de tegenstander en moest in het eindspel nog even blijven opletten voor de remise.
Ondanks nog heel lang tegenstribbelen verloren zowel Gerard Bakker en Ed Kok hun partij, iets wat al na ruim twee uur dammen zich aftekende.
Met nog vier rondes te gaan is de stand aan kop nu:
Op 1e plaats DES Lunteren 4 met 13 punten, 2 en 3: Zenderstad en Limburg CT beiden met 12 punten. Zenderstad heeft met het grote aantal bordpunten en het onderlinge treffen tegen DES Lunteren 4 nog voor de boeg, de kampioenskansen nog in eigen hand.