Hoofdklasse A
ADG – DES Lunteren 4-16
Pak slaag voor ADG in foutenfestival
(verslag Wim Martin)
Het Amersfoorts Dam Genootschap ontving in ronde 5 van de competitie in de Hoofdklasse A het op promotie beluste DES uit Lunteren. Dat is een mooi, uitgebalanceerd team zonder echt zwakke plekken en met een aantal 1300+ spelers.
Vooraf maakten de Amersfoorters zich weinig illusies over hun kansen. Schertsend werd zelfs geopperd dat de wedstrijd ook telefonisch of schriftelijk afgedaan zou kunnen worden. Het reglement voorziet evenwel niet in die mogelijkheid, dus dan maar gewoon ‘aan de bak’.
En dat zag er in het begin nog best redelijk uit. Tot in het derde speeluur leek er nog niet zo veel aan de hand.
Maar toen waaiden ten gevolge van grove fouten en blunders de nederlagen als natte bladeren bij een herfststorm door de speelzaal.
Toen de windvlaag ging liggen stond er een onoverkomelijke rij nullen voor ADG op het scorebord.
Invaller Ton van der Ploeg zette tegen Erwin van Hierden de partij eigenlijk best netjes op. Erwin is de meest avontuurlijke en sterkste van de Van Hierden-familie. Dus was het niet zo’n gek idee een gesloten klassieke positie na te streven. Maar dan moet je het wel binnen de marges houden. Ton kwam snel in de problemen en pleegde harakiri via een foute combinatie.
De tegenstander van Frits Stüger wilde graag flankspel, dus stuurde Frits op een klassieke partij aan. Hij kreeg daarin wel te maken met een lastige binding van rand- en centrumschijf, hetgeen in vele lastige dreigingen resulteerde. De Amersfoorter gebruikte veel tijd voor een solide verdediging, die er nog wel redelijk houdbaar uitzag. Opeens zag Stüger spoken en produceerde een ongelooflijke ‘bok’ waarna de partij gelijk uit was. Gekweld door zoveel tegenslag ging Frits maar over tot de ‘Stüger-shuffle’ : Jas aan en snel wegwezen.
Marcel Everloo was net gebruind teruggekeerd van een verre reis naar ‘Down Under’. Hij zette de partij absoluut niet ‘down’ op, maar ging wel ten onder.
En dat was absoluut niet nodig. In een gelijkwaardige stelling in het vroege middenspel meende Marcel al op de 35e zet vanuit het centrum naar veld 29 te moeten uitstoten. Hij bracht zichzelf daarmee in grote problemen, vergiste zich in een slagwending en kon de punten inleveren.
Tot aan de 34e zet ging de partij van Nico Kruijswijk gelijk op. Daarna koos hij onnodig een verkeerd plan, waar zijn tegenstander Ronald van de Beek wel raad mee wist. Maar zoveel was er eigenlijk niet aan de hand, totdat Nico een simpele doorbraakcombinatie overzag. Daarna was het gelijk uit.
Harry de Waard speelt graag Keller of andere flankspelvarianten. Die voorkeur is landelijk bekend, dus wordt het op initiatief van de tegenstander ook vaak iets klassieks. Zo ook in deze partij. Maar geheel in de geest van de wedstrijd verslikte Harry zich in het middenspel in een slagwending, zag niet dat hij op slag bleef staan en blies zo zijn eigen stand op met een rokende puinhoop als resultaat.
Jan de Ruiter wilde in de opening teveel spelsystemen ontwijken en kwam mede daardoor in een passieve stelling terecht. Henk Klarenbeek had de opbouw voor het uitkiezen en kon door het afruilen van de zwarte schijf op 35 ook weer op voldoende tempi bogen. De Ruiter stribbelde tegen, maar wit bouwde aan een winststelling door bezit te nemen van de velden 24 en 23. Toch leek het in de afwerking mis te gaan door een nonchalant offer. Dat werd door de ADG-er echter even nonchalant beantwoord. Met het juiste 54. … 27-31 en 55. … 21-27 moet wit nog heel hard werken voor de overwinning.
Maar met al dat gepruts stond het dus wel 12-0 voor Lunteren !
Aan vier borden zou ADG nog wat terug doen.
Cees Strooper ging in de opening van zijn partij tegen Arjen Timmer iets te druistig te werk. Hij bezette aanvalsveld 24 net even te snel. Het gevolg was dat hij een enigszins scheve opbouw van zijn positie moest accepteren. Na wat ruilen in het middenspel bleef er een tamme positie over. Het werd weer leuk toen zo’n 15 zetten later de posities weer in elkaar schoven. Cees wist Timmer te verleiden een centrale voorpost in te nemen. Daar omheen manoeuvrerend leek Strooper beet te hebben, geholpen door mogelijke combinatiekansen. Timmer reageerde echter goed door de stand zo open mogelijk te houden. Daarna werd afgewikkeld naar remise.
Gerrit de Bruijn voelde zich -objectief gezien waarschijnlijk ten onrechte- de gehele partij onder druk staan. Hij wikkelde echter keurig af naar een puntendeling.
Ton Bollebakker kon bogen op een enigszins voordelige stand. De Hilversummer in Amersfoortse dienst probeerde zijn tegenstander positioneel weg te drukken, daarbij misschien niet geheel optimaal profiterend van de ‘hangende’ schijf op veld 20 van Laura Timmerman. Dat lukte niet en met een coupe de la bombe, die Ton wel moest toelaten, stelde Laura een punt veilig.
Wim Martin speelde een keurig verzorgde partij tegen Peter Hoogteijling, die toch 250 (!) ratingpunten meer dan de Amersfoorter achter zijn naam heeft staan. Wim wist zijn tegenstander met een onevenwichtige schijvenverdeling op zijn korte vleugel op te zadelen. Toen dat toch ‘los’ kwam moest er secuur omsingeld worden, maar met een offertje wist Martin de remisehaven te bereiken.
Hoofdklasse B
Heijmans Excelsior – Gooi&Eemland 15-5
Dammers Gooi&Eemland 1 kregen geen kans
(Verslag Bert Roest)
Het werd verwacht, dat Heijmans/Excelsior uit Rosmalen een maatje te groot was in de nationale hoofdklasse. Dat bleek ook zo. De Eemlanders moesten het doen met een 5-15 klop, maar morsten wel enkele punten. Was weinig aan te doen met twee invallers, waaronder Michiel Luiten die na een krap uur spelen een zesklapper om zijn oren kreeg van Harry Doomernik. “Ik keek vooral naar mijn lange vleugel, maar vergat gewoon, dat Harry voor mij iets onaangenaams in petto had”, zei Michiel. Het was daarna lang wachten op verdere beslissingen. Cor de Jong maakte remise tegen Pieter Wijn. Weinig over te melden, omdat voordeel aan beide kanten ontbrak. Het verliep anders bij invaller Jan Bouwmans, die deed het tot de 40e zet prima. Door verkeerde afruilen ging het onnodig mis in het eindspel. Tegenstander Harry Kolk (veel hogere rating) wist daar wel raad mee.
Het leed verzachtte iets, nadat Leo van der Laan remise afdwong tegen Adrie Vermeulen.
“De 3 om 3 ruil in de opening bezorgde mij wel iets beter spel, maar beide spelers bleven secuur spelen, alsof ze de computer erbij hadden”, vertelde Leo. Dus werd het evenwicht niet verstoord.
Jelmer Martens volgde in zijn partij lang een stokoude theoretische opening, die hij zelf overigens niet volledig kende. Mari van Ballegooijen wel. De afgrond was dichtbij, maar dan is Jelmer op zijn best. Het werd remise. Wim Muijs had een veelbelovend eindspel tegen Hein Wilsens. Verslagenheid was er toen Wim door een blunder ten onrechte in de pan werd gehakt. Er zat nog een remisevariant in, maar die was wel heel diep. Na een rustige partij zonder al te veel problemen leek Menko van Dijk naar remise op te stomen tegen topspeler Frank Teer. Helaas vergat hij net voor het eindspel een plakker waardoor het remiseplan naar de prullenbak werd verwezen en de stand compleet uit was. Schijfje geven gaf betere kansen op remise, maar dat was een te optimistische gedachte.
Anne Wouda had ook een zware tegenstander in Radj Balak. Lang ging het goed maar in het gevorderde middenspel moest hij met een tussenloop verloren terrein heroveren. Het liep anders af en het was weer een nul voor G&E. Zijn buurman Bert Roest liet een prominente kans op winst tegen René van Oosterhout in het eindspel lopen. Nadat René de Roozenburg opsluiting in het middenspel verbrak, kwam Bert steeds beter te staan. Edoch de winst ontglipte Bert, dus remise. Tot slot Bertus den Harder. Die had in Adrew Tjon A Ong een van de sterkste tegenstanders. Nam niet weg, dat Andrew het heel moeilijk had en net remise afdwong. Andrew wilde graag een half open klassiek spel. Bertus dacht er anders over en profiteerde later van een uitgedunde korte vleugel met doorbraakkansen. Kostte Bertus twee schijven. Nadere analyse moet uitwijzen of de doorbraak genoeg voor winst was.
Eerste Klasse B
RDC Rijnburg 2 – Ons Genoegen 6-14
Derde overwinning op rij
(verslag Cock van Wijk)
RDC Rijnsburg 2 pendelt al jaren op en neer tussen de 2e en de 1e klasse KNDB. Na de promotie van afgelopen seizoen naar de 1e klasse B is handhaven het hoogst haalbare, maar waarschijnlijk gaat dat ook dit seizoen niet lukken. Het team mist simpelweg kwaliteit. Dat kwam ook tot uiting in de wedstrijd tegen Ons Genoegen uit Utrecht. De bezoekers waren aan alle borden qua rating een stuk sterker en dat resulteerde al snel in een 0-6 tussenstand.
Teamleider Alfons Ottink (zwart) zette vanaf het begin druk op de lange vleugel van Mariëlle Meijer-Kromhout. Schijf 27 was het doelwit en toen Alfons op de 23e zet met 17-22 die schijf aanviel, raakte Mariëlle verstrikt in de vele combinatieve mogelijkheden. Nadat ze al 3! schijven had weggeven bleek haar “rondslag” er toch niet in te zitten en gaf ze maar op. Toch was er redding voor haar mogelijk geweest, met zelfs beter spel…
Ook Cock van Wijk won snel. Al vroeg in de partij kreeg hij van Daniël Boom de gelegenheid een voorpost op veld 15 te plaatsen. De lange vleugel lag daarmee al snel aan banden en een bevrijdingsactie kostte een schijf en de partij.
Gerard Morsink had weinig moeite om de jeugdige invaller Sverre Varkevisser te verslaan. Een halve hekstelling van Gerard was erg effectief en leverde in het late middenspel schijf- en partijwinst op.
Een lange ‘pauze´ volgde, waarin de OG-ers niet scherp genoeg waren en in remise moesten berusten of zelfs blij mochten zijn met een punt. Peter Meijler bereikte niets in een klassieke partij tegen Rinus Kromhout. Lucien Farzan zette een kansrijke hekstelling op het bord, maar was teveel op schijfwinst uit nadat z’n tegenstander wegens ruimtegebrek naar het kerkhofveld 22 ruilde. Een doorbraakcombinatie volgde en Lucien was blij dat z’n opponent met remise tevreden was. Ook hier bleek later dat Lucien wel degelijk thematisch had kunnen winnen…
Auke Zijlstra kreeg na een vlotte opening ineens problemen tegen Gerrit Slottje. Maar Gerrit speelde het allemaal net iets te afwachtend en in een 8-om-8 stand waren er mogelijkheden voor Auke. Die was echter zwaar verkouden en dus ook hier remise.
Jan Ongolesono en Alexander Zwanenburg maakten er een wildwest-partijtje van, waarbij Alexander vanuit het klassiek voorposten op 18 en 22 verkreeg. Jan probeerde de voorposten aan te vallen, maar slaagde daar niet in. Afruil van schijf 18 gaf in een 8-om-8 stand goede kansen tot een slordige zet hem ineens een schijf kostte. De bomzet bracht even later redding en ook hier werden de punten gedeeld.
Toys Sheoratan speelde een sterke opening tegen Arno Kooloos. Deze had Toys weliswaar vastgezet in een hekstelling, maar aan de andere vleugel was hij de controle kwijt. Toys kon echter geen goed plan vinden en nadat de hekstelling verbroken was liep de partij geruisloos naar remise.
De tussenstand 5-11 betekende wel dat Ons Genoegen de wedstrijdpunten binnen had. Arne van Mourik gaf de stand nog een mooier aanzien voor de bezoekers. Een flankspel omsingelingspartij tegen Gé Berbee leverde hem na een kleine doorbraakcombinatie een gunstig eindspel op, dat hij in winst wist om te zetten. Voorzitter Wim Vlooswijk tenslotte moest zich met remise tevreden stellen tegen Nico Mul na een lang en boeiend gevecht.
Met de derde 14-6 zege op rij pakt Ons Genoegen Utrecht de kop in de 1e klasse B (mede dankzij het verrassende verlies van koploper VAD), al wordt deze koppositie gedeeld met nog 3 andere teams.
Tweede Klasse B
DIOS/IJsselstreek CT – Gooi&Eemland 2 9-11
Verzwakt, maar toch gewonnen
(Verslag Jaap Langerak)
Zeker niet met onze sterkste spelers, maar toch nog een compleet team, met dank aan Adrie en Douwe werd de reis naar het verre Beltrum gemaakt.
Voor ons team een mogelijkheid om weer eens te scoren. Immers, onze tegenstander DIOS/IJsselstreek CT is de hekkensluiter.
Maar omdat wij ook nogal verzwakt waren, rekenden we ons nog niet rijk, maar gingen we uit van een zware dobber.
Het begin was goed. Jude Kasangaki veroverde al snel een (dure) dam. Hij kon deze opbergen en wat later weer in stelling brengen om het af te maken. 0-2
Henk de Groot kwam simpel een schijfje achter en liep achter de feiten aan. Weer gelijk 2-2.
Douwe de Graaf goochelde met een doorbraak. Leek gewonnen te staan. Toen weer niet. Kwam toch een schijfje voor en won. Altijd leuk zo een invaller. 2-4
Levi Duyst had vandaag eens een tegenstander waarvan theoretisch gewonnen kon worden. In de praktijk gebeurde dat ook en we stonden ineens op een (riante?) voorsprong. 2-6
Ad Vreeswijk trof vandaag de sterkste tegenstander. Leek op remise af te stevenen, maar redde dit toch niet. 4-6.
Jeffrey Verwoerd stond niet al te best. Maar toen hij aan verlies begon te denken, deed zijn tegenstander een paar ruiltjes en kreeg Jeffrey alsnog de mogelijkheid om af te wikkelen naar remise. 5-7.
Jaap Langerak rekende niet goed en kwam vast te staan. Begon te offeren en stond op enig moment drie schijven achter. Stond echter ook op het punt om drie dammen te halen.
Op dat moment verrekende de tegenstander zich en kon Jaap met een aardige combinatie de remise binnenhalen. 6-8
Nu begon het er wat minder uit te zien……….. Met nog 3 partijen te gaan stonden er 2 op verlies en 1 op remise. Dat zou dan dus 11-9 verlies worden. Even later werd het dan ook 8-8 omdat Adrie Butzelaar het niet kon bolwerken. Maar ……….. zoals zo vaak in de sport brak een winnend kwartiertje aan. Deze keer een Bunschotens kwartiertje.
Lennart op 1 had al bedacht dat hij moest winnen voor 10-10. Maar Huib Poort wist op miraculeuze wijze te ontsnappen en het werd zowaar 9-9. Lennart Bolks kreeg op dat moment een 2 om 2 met doorbraak en kon zowaar gaan winnen. Het had wat makkelijker gekund, maar de tegenstander kreeg evengoed geen kans meer. Een mooie blauwe notering voor Lennart, onze matchwinner, bracht ons de winst in de laatste partij.
Een mooie teamprestatie. Altijd fijn als zo een verre reis beloond wordt met de 2 punten.
Tweede Klasse D
Zenderstad – Limburg CT 9-11
Uitglijder Zenderstad
(Verslag Ed Kok)
In het treffen tegen medekoploper Limburg CT ging Zenderstad verrassend met 11-9 onderuit en had dat grotendeels aan zich zelf te wijten.
De start was goed met overwinningen van Theo van Londen en Patrick van der Tol. Maar vaste zekerheden Ebbo de Jong en Jacco Scheper verloren, de laatste in een gewonnen stand en na verlies van Roald Scherper stond Zenderstand op achterstand. Na gelijkspel van Hans Verhoeven en Bert Habets bracht Gerard Bakker in een strakke partij de stand weer op gelijke hoogte 8-8.
Maar ook Ed Kok verloor door een offer in een laat middenspel en Arie Koster kon het tij ook niet meer keren met een gelijkwaardige remise.
Na vier overwinningen op rij staat Zenderstad na dit verlies nu op een vierde plaats.
Alle uitslagen, de standen en de alle automatisch afspelende dampartijen vind je op Internet als je zoekt op “2e klasse D – Toernooibase – KNDB 2019/2020” of via onze website www.damclubzenderstad.nl