Hoofdklasse A
Huizum – ADG 14-6
(verslag Wim Martin)
Doek valt voor ADG
Met nog een wedstrijd voor de boeg is het Amersfoorts Dam Genootschap al definitief gedegradeerd uit de Hoofdklasse van de landelijke competitie.
De conclusie moet hard en genadeloos zijn: de Amersfoorters hebben met dit team niets te zoeken in die klasse. Er werd veelvuldig geknoeid, opgelegde kansen gemist met een wanprestatie tot gevolg.
Het valt weliswaar niet te verwachten dat supporters aan de poort van het clubgebouw hun ongenoegen zullen scanderen, maar bestuur en technische staf zullen een keuze moeten maken. Wil je op zaterdag in de eerste klasse gewoon leuk een potje dammen, dan behoort dat met dit team tot de mogelijkheden.
Wil je als vereniging echter meer, zoals competitief in de hoogste klassen van de landelijke competitie meedraaien, dan zullen keuzes gemaakt moeten worden in de zin van verbreding, en vooral versterking van het huidige spelersmateriaal.
Zaterdag jl. was de wedstrijd in Leeuwarden tegen Huizum exemplarisch voor de wijze waarop ADG kansen om zeep helpt.
Het bal werd geopend door Gerrit de Bruijn. Hij trof Anton Schotanus, een icoon van het dammen in Friesland. Ontelbare malen Fries kampioen en meervoudig NK-finalist. Schotanus is op leeftijd, maar nog steeds een geduchte opponent. De Bruijn wist hem met sterk spel volledig weg te spelen, maar met de winst voor het grijpen bezondigde hij zich aan een oude fout, concentratieverlies. Hij liep in het enige zetje dat de getructe oude vos nog in de stand had gevlochten en kon gelijk opgeven.
Nico Kruijswijk speelde een zeer goede partij tegen Erwin Heslinga, die toch ruim 250 rating punten meer heeft. Op de 43e zet ging zijn tegenstander in een rampzalig ogende puinhoop in de fout. Nico zag deze partij veel, maar niet de opgelegde winstkans middels een offer met gewonnen afspel. Hij nam vervolgens wel een combinatie met schijfwinst, die niet meer te winnen was. Een verdiende keurige remise, maar wel een grote kans gemist.
Eindelijk een ouderwets spannende partij van Ton Bollebakker met wisselende spelbeelden. Van flankspel naar omsingeling naar een aanval met grote druk. Een prachtig ogende positie voor Ton, maar het werd wel steeds dunner. Tegenstander Piet Bouma, bedenker en constructeur van Toernooibase, kon het vege lijf redden in de ‘anti-Scouppe’ die hij echte niet geheel correct behandelde. Maar dan wel dankzij Bollebakker die op de 75e zet winst in 1 zet miste.
Jan de Ruiter brak een ambitieus ogende opening al snel af en de partij ging in klassieke structuren verder. Tegenstander Tjalling van den Bosch, met nog steeds het wereldrecord auto’s trekken (18) op zijn naam, kwam in het late middenspel gemakkelijker te staan. De Ruiter brak ten koste van veel materiaal nog door naar dam, maar de overmacht werd hem uiteindelijk teveel.
Maar ook Jan miste in het eindspel op de 66e zet een opgelegde kans op remise in 1 zet.
In de partij van Harry de Waard was sprake van een rustige positionele opbouw. Langzaam maar zeker ging de partij klassieke trekjes vertonen en alles leek in evenwicht te blijven. Maar nadat de partij switchte naar flankspel kwam de ADG-er in zijn element. Deze keer in de rol van omsingelaar. Tegenstander Kooistra kwam in tijdnood en zag De Waard langzaam maar zeker opstomen. Ondanks de 2 plusschijven voor Harry in het eindspel hield de Fries het hoofd koel en loodste zijn stelling de veilige remisehaven in.
Maar ook deze partij werd ontsierd door een gemiste winstkans voor een Amersfoortse speler. Op de 52e zet is (19-24) eenvoudig ‘plat’.
Zo vermorste ADG dus maar liefst zes wedstrijdpunten. Geen enkele Amersfoortse dammer zou een partij winnen.
Wim Martin was al in het derde speeluur klaar. De opponent zou iets voorbereid hebben in de Keller. Daar bleef behalve veel ruilen weinig van over en de vrede werd in een 6 om 6 getekend.
Jan Adema zette Marcel Everloo onder druk door te dreigen met een hekstelling. Dit belemmerde de gewenste opbouw. Toch kreeg Adema het niet rond en Everloo kon enigszins hergroeperen, weliswaar met een zwaar blok op de lange vleugel. Marcel verzuimde daar combinatief gebruik van te maken, om meteen daarna een blunder te maken waardoor Adema naar een winnende stand kon combineren. Onder het motto ‘opgeven kan altijd nog’ speelde Everloo maar door. En met succes. De Fries liet zich alsnog verrassen door een combinatie met remise als resultaat.
Bryan Brank werd geplaagd door fysiek ongemak. Dit weerhield hem er echter niet van een ambitieuze partij op te zetten. In het vroege middenspel leek hij onbetwist het beste van het spel te hebben toen hij verrast werd door een bekende, maar zeer fraaie combinatie. Geen schande om zo te verliezen, maar wel onnodig.
Tegen de onbetwist sterkste Friese speler Rein van der Pal koos Cees Strooper voor het half open klassieke spelsysteem. Als zwart dit speelt zoals nu (maar Strooper speelt het net zo graag met wit!) is het de bedoeling om wit op te zadelen met een overvolle en onderontwikkelde linkervleugel. Zoals het ging kreeg Strooper dat wel voor elkaar. Het lukte echter niet om de verdere ontplooiing van die schijven tegen te gaan. Het gevolg was dat Van der Pal tot voordeel kwam in het middenspel. Strooper moest alle zeilen bijzetten om het gelijk te houden. In de partij slaagde hij daar in, met remise als resultaat. Bij analyse een dag later bleek dat Van der Pal wel degelijk een winnende actie had gemist.
Klassiek spel in de partij van Frits Stüger tegen Jacob de Vries. Het ging lange tijd gelijk op en in een naar remise tenderende positie van elk 9 schijven ging Frits in de fout. Hij verwisselde twee zetten. Dat was fataal want zijn offer en achterloop kon gepareerd worden met een plakker naar dam. In het resterende overmachtseindspel was Stüger kansloos.
Hoofdklasse B
Gooi&Eemland – 020 3-17
(verslag Maarten Kolsloot)
Dammers Gooi & Eemland nu ook officieel gedegradeerd uit Hoofdklasse
Degradatie kon alleen in theorie nog ontlopen worden door de dammers van Gooi & Eemland. In de Hoofdklasse B moest met grote cijfers van promotiekandidaat 020 uit Amsterdam gewonnen worden om die hoop levend te houden. Een overwinning zat er geen moment in. De thuisploeg kwam met maar liefst 0-8 achter en al snel was duidelijk dat de punten naar Amsterdam gingen. Met 3-17 bleven de Gooi & Eemlanders ontnuchterd achter. Volgend jaar mag het team in de Eerste Klasse aan de slag. Amsterdam blijft door de zege tweede en gaat waarschijnlijk promotiewedstrijden spelen voor de Ereklasse, de eredivisie van het dammen.
Anne Wouda speelt dit seizoen veel dappere partijen, maar zaterdag was hij het eerste slachtoffer voor de thuisploeg. De jonge dammer, dit jaar voor het eerst een jaar in de Hoofdklasse, liet zich in de kettingstelling nemen door NK-finalist Rob Geurtsen. Die haalde een lichte combinatie uit en won.
De Amsterdamse voorsprong werd vervolgens verdubbeld door John Stins die Leo van der Laan versloeg met een geniepige combinatie. Van der Laan was op papier wat sterker en misschien werd wel op een zege gehoopt van de thuisdammer, maar na een grote ruil in de opening zat die zege er geen moment in. Stins bouwde een mooie centrumstand op en haalde dus dat gemene zetje uit.
Cor de Jong, veelvuldig clubkampioen van Bunschoten en doorgaans een gevaarlijke tegenstander voor menig Ereklasser, beleeft een rampseizoen. Ook zaterdag ging hij kopje onder. Dit keer na een gedurfde partij met Ghestem-doorstoot tegen Marco de Koning. Een lichte damcombinatie besliste de partij.
Menko van Dijk verloor daarna van voormalig Nederlands jeugdkampioen Johan Smits. Smits bouwde een krachtig centrum op en werkte grappig af. Van Dijk zag zijn seizoenstotaal op vijf punten uit negen duels blijven steken.
Na de 0-8 achterstand was er kortstondig goed nieuws. Maarten Kolsloot had de handige Roep Bhawanibhiek na 38 witte zetten strategisch volledig overspeeld in een aanvalspartij. Kolsloot speelde een zet te laat 13-18 en liet de partij teleurstellend remise lopen. Met dat punt kwam Amsterdam op 1-9 en was de wedstrijdzege al na vijf partijen dichtbij.
Op bord zeven raffelden Peter Frans Koops en Frank Pasman hun partij aanvankelijk nogal af. Koops ging er later alsnog even goed voor zitten en leek een aardige aanval op te bouwen tegen de oerdegelijke Pasman. Toch jammer dat er na de goed ogende stand na 46 zetten alsnog niet meer dan een puntendeling in zat. Zo kwam Amsterdam op 2-10 en op het eerste wedstrijdpunt.
Wim Muijs haalde een goed punt tegen de sterke Johan Capelle. Muijs wisselt dit jaar degelijk met kwetsbaar af. Tegen de sterkste tegenstanders presteert hij dan weer wel prima. Zaterdag liet hij zich van zijn taaiste kant zien in een mooie partij met aanvalsklassiek waarin hij Capelle tot het uiterste dreef. Een fijn resultaat deze remise. Amsterdam was hierna wel zeker van de zege: 3-11.
Bert Roest beleeft een sensationeel goed seizoen gezien zijn bescheiden rating. Zaterdag hield hij de gevaarlijke internationaal grootmeester Johan Bastiaannet lang in bedwang in een oerdegelijke klassieke partij. Uiteindelijk liet hij zich in het late middenspel nog net beetnemen. Erg zonde dat hij op zijn verjaardag het cadeau niet verzilverde na een knappe partij. Op de topscoorderslijst staat Roest met 9 punten uit 9 duels wel tweede bij Gooi & Eemland. Een prima seizoen al met al voor Roest.
Bertus de Harder is de topscoorder van Gooi & Eemland en laat zich eigenlijk altijd van zijn creatiefste en fanatiekste kant zien. Wie de tegenstander ook is. Zaterdag bereikte De Harder wel een heel creatieve positie in het middenspel. Maar die kostte ook een schijf. Peter van Heun pakte dat pakketje uit en won.
De laatste partij was die van Jelmer Martens. Martens is altijd bereid principieel tegen te spelen en deed dat ook tegen de sterke meester Johan Wiering. Na 37 zetten was de stand dun, maar aantrekkelijk voor de Amsterdammer. Die mocht in het vervolg wel wat makkelijk alle belangrijke velden pakken en een overtuigende zege boeken. Geknokt maar verloren voor Martens. Eindstand: 3-17.
Gooi & Eemland staat nu elfde en één na laatste met 3 punten uit 10 duels. Haarlem staat laatste met 2 uit 10. Beide teams zijn gedegradeerd. Over twee weken is de laatste wedstrijd tegen Constant Charlois 2 in Rotterdam. De thuisploeg probeert de nacompetitie nog te ontlopen terwijl Gooi & Eemland zich voorbereidt op een seizoen in de taaie Eerste Klasse. Op dit moment het niveau waarop de Eemlandse ploeg thuishoort.
Eerste Klasse B
Ons Genoegen – Dordrecht 10-10
(geen verslag ontvangen)
Tweede Klasse B
Gooi&Eemland 2 – Hartholt Olie CT 11-9
(verslag Jaap Langerak)
Efficiënte reserves van Gooi en Eemland lijken niet meer te stoppen en winnen weer
De vierde overwinning op rij. En maar weer eens keer met het kleinst mogelijke verschil!
Het lijkt of niets dit collectief nog van de wijs kan brengen.
En dan het verloop voor zover ik het heb kunnen volgen als toeschouwer.
Lennart Bolks wilde wel weer een keer op een hoog bord. Niet meer bang voor 1000 + ers, verzamelt hij blauwe noteringen. Vandaag trof hij de sterkste tegenstander. Ook weer 1000+.
En ook vandaag, na een grote opruiming in het middenspel kwam er weer een blauwtje bij. De 5e alweer na 7 partijen in het 2e! 1-1
De start is weer goed.
Jude Kasangaki speelde wat minder snel. Brak in het late middenspel door. Het kostte een schijfje en zag er goed uit. Maar …. Met een 3 om 2 ging de doorgebroken rakker er weer af. De overgebleven stand liep snel remise. 2-2
Ook Ad Vreeswijk speelde een goede partij. Leek tegen het einde zelf wat beter te staan. Was tevreden met een punt. 3-3
Het gaat gelijk op.
Hans Loots bouwde het goed op, kwam 8 tempi voor en zag de winst al gloren. Edoch het is dammen en na 1 misser, was het mis. Tegenstander naar dam en Hans het nakijken. 3-5
We staan achter, maar het collectief geeft nog lang niet op………!
Dat Jan Bouwmans meedeed hebben we vandaag gemerkt. Komt 3 kwartier te laat binnen hobbelen………. en start zijn dubbele strijd. Op het bord en tegen de klok. De strijd tegen de klok wordt deze keer gewonnen. Ook op het bord liep het goed af. Jan stond op een gegeven moment wat makkelijker met voorposten op de korte vleugel van de tegenstander en een dreiging aan de andere kant. Maar ……. na een missertje had zijn tegenstander kunnen winnen met een mooi zetje. Die liet dat na en Jan won gewoon….! 5-5
Michiel Luiten heeft naar eigen zeggen de hele partij gewonnen gestaan. Een keer een mindere zet was dan ook geen probleem. Met een sterk centrum werd de winst toch wel afgedwongen. 7-5
Henk Vogelenzang de Jong kwam een schijfje voor en schoof secuur, en zo te zien vanaf de kant, op zijn gemak naar de winst. 9-5
En na een tussensprint met drie winstpartijen achter elkaar staan we gewoon weer voor. Nog 2 puntjes en de buit is weer binnen. Net alsof het vanzelf gaat!!!!
Nou niet dus. Levi Duijst komt een schijfje achter en lijkt nog te ontsnappen met remise, maar als hij dat aanbiedt tovert zijn tegenstander nog een verrassing uit de hoge hoed. Hij offert zijn dam en gooit Levi daarmee zo ver naar achteren dat hij met een nieuwe dam de winst nog binnenhaalt. 9-7
Henk de Groot speelt wat opdringerig en bouwt een mooie stand op. Maar dan …… de tegenstander speelt 45. 36-31 en Henk besluit door te breken. Dat had goed fout af kunnen lopen …….. zie Toernooibase. Maar het liep goed af en het liep remise. 10-8
Het eerste punt is binnen.
Lammert Korlaar mag deze keer de volle buit naar binnen slepen. Tegen een sterker ingeschatte tegenstander doet hij dat ook. Net als Lennart met een blauwtje! 11-9
Het staat er echt…………. 11-9. We hebben het weer geflikt.
Tweede Klasse D
De Variant – Zenderstad 12-8
(verslag Ed Kok)
De Variant te sterk voor Zenderstad
Bij de start van het seizoen werd De Variant ingeschat als een van de sterkte teams in de klasse 2D. De start van het seizoen van De Variant verliep echter heel stroef met twee verlieswedstrijden en een gelijkspel. Daarna werd echter elk team slachtoffer van hun dadendrang naar promotie.
Zenderstad, ook in de race voor promotie, werd afgelopen zaterdag met 12-8 hun volgende slachtoffer.
Piet Schep had zijn niet echt zijn dag. Na een spannende opening kostte een misrekening een schijf en al gauw kon Piet opgeven. Ook Ed Kok kon al gauw opgeven, in een poging te profiteren van zijn tempi-voorsprong werd een aanval ingezet waaruit geen weg terug meer was. Door een uitgekiende forcing van zijn tegenstander, met vele slagzetdreigingen, werd de aanval weerlegd en minimaal schijfwinst afgedwongen. Ed maakte het nog wat erger, door schijfverlies proberen te voorkomen, werd in de volgende val gelopen met dubbele schijfverlies gelopen.
Hans Verhoeven had geluk, speculerend op een gunstige 3 om 3 kon zijn tegenstander niet een voorpost van Hans bedreigen. Nadat de 3 om 3 mogelijkheid was verdwenen stond de voorpost echter op de tocht maar bood zijn tegenstander remise aan. Deze werd natuurlijk graag werd aangenomen.
Rob de Meij had ondertussen de achterstand verkleind door na een spannende opening met een verwoestende vijfklapper naar dam toe te slaan. Hierna was het lange tijd wachten op de volgende uitslagen en tekende de nederlaag zich af. Ben van der Linden en Arie Koster stonden al onder zeer zware druk en de andere partijen waren nog vrij gelijkwaardig.
Ebbo de Jong wist zijn stelling echter steeds beter te ontwikkelen en kwam op winst te staan. In een poging het direct af te maken werd een meerslag over het hoofd gezien waardoor damafname niet doorging met remise als teleurstellend resultaat.
Arie Koster kon het inderdaad niet bolwerken tegen zijn 200+ rating sterkere tegenstander en werd in een opgedrongen flanspel op tempi uitgeteld.
Gerard Bakker speelde een rustige partij, kwam in het late eindspel ietsje beter te staan, maar zijn tegenstandster was op tijd voor de remise.
Bij Bert Habets kwam in het middenspel een klassieke stand op het bord. Zijn tegenstander bezorgde zichzelf een hangende schijf voor een speculatieve 3 om 3 dreiging. Daar liep Bert natuurlijk niet in, want als je tegenstander opeens een onverwachte a-positionele zet doet ben je natuurlijk gewaarschuwd. Het klassiek verliep gunstig voor Bert maar in plaats van een schijfwinst te nemen wilde Bert middels een offer en achterloop de volledige controle verkrijgen. Daarbij werd een tempozetje over het hoofd gezien waarna na wederzijdse doorbraak de remise een feit was.
Ben van der Linden vond geen compensatie meer in een uiteengedrukte stand. De tegenstander kon zijn eigen ontwikkelingsprobleem oplossen terwijl Ben met een zwakke linkervleugel bleef zitten. Een wanhoopspoging van Ben met doorbraak ging in een overmachtseindspel verloren.
In een marathonpartij van 75 zetten wist Zenderstad topscorer en pitbull Patrick van der Tol de nederlaag een draaglijker aanzien te geven. In het late middenspel forceerde Patrick controle over het centrum en moest zijn tegenstander middels een dubbeloffer wel doorbreken om remisekansen te houden. In continue tijdnood hield Patrick het hoofd echter koel en na het behalen van een tweede dam werd het lastige 2 dammen met twee schijven tegen 1 dam en twee schijven eindspel, handig gewonnen.