Hoofdklasse A
ADG – Hijken DTC 2 9-11
(Verslag Wim Martin)
ADG verzuimt laatste kans op behoud te benutten
De Amersfoortse dammers moesten in de negende ronde aantreden tegen de reserves van de landskampioen.
Inzet van de wedstrijd was de laatste -reële- kans degradatie te ontlopen.
ADG zou met het kleinst mogelijke verschil verliezen. Maar niet nadat de ploeg enkele opgelegde kansen om zeep geholpen had. Eens te meer werd duidelijk dat dit team het hoofdklasse-niveau ontbeert.
Drie nederlagen moest ADG incasseren:
Marcel Everloo speelt een uiterst matig seizoen. De opbouw van de partijen is doorgaans prima, maar in het vervolg raakt hij nogal eens het spoor bijster. Zo ook ditmaal. De openingsfase was amper voorbij toen hij een damzet overzag. Dat had nog niet eens fataal hoeven zijn als Everloo correct voortgezet had. Hij kon de dam voor gelijk materiaal eraf halen, maar verzuimde dit. De ervaren Jaap Knipper kreeg de gelegenheid de dam achter de linie op te bergen en toen was het snel gebeurd.
Frits Stüger boekt de laatste tijd opzienbarend goede resultaten tegen (veel) sterker geachte tegenstanders in persoonlijke wedstrijden. In de hoofdklasse verzamelde hij voor ADG echter slechts 3 punten.
Tegen Rik Smit kwam er gesloten klassiek op het bord. In het middenspel had Stüger een mooie en gezond ogende formatie op het bord gebracht. In zijn ijver om te winnen verwaarloosde hij zijn lange vleugel, waarna Smit het initiatief voor de aanval kon nemen. Met slim afruilen werd de verdediging eenvoudig gekraakt en een doorbraak was onafwendbaar. Tegenspel was nauwelijks de moeite waard en capitulatie onvermijdelijk.
Jan de Ruiter tekende voor de derde nul. Opponent Rob Knevel haalde er vanaf het begin veel schijven af en leek, ook gelet op het verschil in rating, vooral geïnteresseerd in een puntendeling. Maar Jan is een vechter. Vooral gelet op het teambelang (ADG stond op dat moment met 7-9 achter) was remise eigenlijk geen optie. De Ruiter vroeg daarom eigenlijk teveel van zijn stand. Ook de klok sprak een woordje mee, op zeker moment restte de Amersfoorter nog twee seconden. En dan nog proberen winst eruit te persen.
In een remisestand ontglipte hem op dat moment een afgrijselijke blunder waardoor de partij gelijk uit was.
Tegenover al deze droevenis stelde ADG twee winstpartijen:
Wim Martin kreeg de ‘oude’ Keller op het bord. Opvallend was dat de tegenstander relatief lang nadacht over vanzelfsprekende zetten. Nou kan dat tactiek zijn: doen alsof je niet precies weet waar het in die opening om gaat. Dat bleek echter al snel niet zo te zijn. Op de 14e zet liep de Drent in een venijnig, maar overbekend, zetje naar dam. Die werd voor een schijf verlies afgepakt, maar met veel compensatie in de stand. Dat die positie evenwel te statisch was voor kans op behoud werd door Martin aangetoond. Geduldig, doorgaans toch niet zijn sterkste kant, schoof hij de partij naar de winst.
Bij Harry de Waard ontstond flankspel op het scherpst van de snede. De stelling ging gelijk op, maar nadat tegenstander Kor de Groot een voorpost innam ging zijn stelling wankelen. Harry bestookte een aantal keren deze schijf en dreigde met schijfwinst. De Drent moest alle zeilen bijzetten, maar kon niet voorkomen dat een sterk spelende De Waard steeds gemakkelijker kwam te staan. Door een foutje in de verdediging kwam de ADG-er een schijfje voor en won even later het overmachtseindspel.
De overige vijf partijen zouden in remise eindigen, maar de kansen waren voor de Amersfoorters.
Zo speelde Gerrit de Bruijn een uitstekende partij tegen de op papier sterkste Drent, Jan Ekke de Vries. In een acht om acht was er zelfs sprake van groot voordeel voor De Bruijn, die op de 50e zet echter niet op zijn scherpst voortzette. Daardoor kon zijn tegenstander middels een dubbeloffer nog juist het vege lijf redden.
Tegen topscorer Bert Dollekamp zocht Rutger Koetsier (ADG had de sterkst mogelijke opstelling in de arena gegooid) zijn heil in een omsingeling. Die sluipmoordenaarsstrategie kan heel effectief zijn. Zo ook hier. Het zag er in het gecompliceerde middenspel allemaal heel gevaarlijk uit voor Dollekamp.
Sterker nog, na afloop bleek dat Rutger in deze fase de winst in 1 zet gemist heeft. Zoals de partij liep wist de tegenstander het gevaar te neutraliseren en de partij liep remise.
Cees Strooper vocht voor wat hij waard was. Maar Siep Buurke was eigenlijk alleen maar op een punt uit. En als een redelijk sterke speler daar van meet af aan genoegen mee wil nemen is winst nu eenmaal lastig te bewerkstelligen. Cees probeerde het vanuit klassieke structuren, maar kreeg er geen vat op.
In een spannende klassieke partij werden bij Ton Bollebakker tegen Berend Plijter in de beslissende fase niet de beste zetten gespeeld. Beide spelers misten kansen. De remise was daarom terecht.
Bryan Brank kwam in een verschrikkelijk slecht ogende positie terecht doordat hij voor een niet bestaande combinatie vreesde. Uiteindelijk wist hij zichzelf enkele zetten later combinatief te bevrijden met remise als resultaat.
Hoofdklasse B
SNA – Gooi&Eemland 14-6
(verslag Bert Roest)
Gooi&Eemland bijna gedegradeerd
Het zat er al in bij de start van de landelijke competitie Hoofdklasse; de dammers van Gooi&Eemland waren de zwaksten en kandidaat degradant. In de ranking veruit de onderliggende partij na het afhaken van enkele sterke dammers door verhuizing. Verrassend sprokkelde het team drie wedstrijdpunten bij elkaar. Dus toch bleef er hoop gloren op een positief resultaat en klassebehoud. En dat moest vooral gebeuren in de wedstrijd van zaterdag tegen concurrent SNA Heerhugowaard. Het werd een forse nederlaag: 6-14.
In theorie is degradatie te ontlopen door de laatste twee wedstrijden te winnen, maar dat is naïef wensdenken.
Anne Wouda ging in zijn partij zoals gewoonlijk voortvarend van start. Zijn vooruitgeschoven positie was te kwetsbaar en na het zetje van Weiss kon hij opgeven. Peter Frans Koops overliep de zwakste van de SNA-spelers in het middenspel. Won een schijf en vergat vervolgens de vijandelijke korte vleugel te overrompelen. Resultaat: een teleurstellende remise.
Menko van Dijk speelde een partij waarin beide spelers in de nodige valkuilen konden trappen. Menko: “Laverend werd het een gelijkwaardige remise”. Bert Roest maakte het zichzelf in zijn partij nogal moeilijk en ging op de 36e zet in de fout. Zijn jonge tegenstander liep na een 3 om 5 naar dam en kon ondanks minder materiaal de partij in zijn voordeel beslissen. Een lichtpuntje was de prestatie van Wim Muijs die tegen Ivo de Jong, de sterkste van de tegenpartij, mooi remise maakte. Wim: “Ik heb de partij neutraal kunnen houden. Op het eind stond ik er zelfs beter voor”. G&E stond wel hopeloos met 7-3 achter.
Gerhard de Graaf dacht in het middenspel slim een plakker te nemen en die bleek achteraf verkeerd af te lopen. Tegenstander Theo sloeg daarna toe met een 3 om 3 naar dam en won vervolgens de partij. Cor de Jong moest in een klassiek middenspel een schijf offeren tegen Mike Koopmanschap, een andere hoogvlieger bij SNA, en vervolgens was Cor kansloos voor een goed resultaat. Daarna volgden nog drie remise partijen. Bertus den Harder kwam tegen Vitalia Doumesh, behorende tot Nederlands sterkste damsters, slecht uit de opening. Bertus vertelde na afloop: “ik kwam er toch goed uit en er gloorden zelfs winstkansen”. Leo van der Laan stond er lange goed voor, maar kreeg het een beetje benauwd in het eindspel. Hij kon toch remise maken. Tot slot Jelmer Martens. Hij moest in het eindspel opboksen tegen een temponadeel en zijn schijven stonden er minder voor. Tegenstander Guido vergat op de 70e zet (47-42) de genadeklap uit te delen, maar zag het niet. Jelmer dus ook naar remise.
1e Klasse B
WSDV 3 – Ons Genoegen 10-10
(verslag Cock van Wijk)
Voor het 2e jaar op rij een uitwedstrijd voor Ons Genoegen in Wageningen. Vorig jaar werd tegen WSDV 2 met veel moeite een 10-10 gelijkspel uit het vuur gesleept. Nu namen de Utrechtenaren het op tegen WSDV 3, een team met liefst 7! jeugdspelers en speelsters, waarvan enkele zeer talentvolle.
Het werd opnieuw een moeizame wedstrijd met veel ongelukkige momenten. De start was echter prima, want al vrij vroeg nam Ons Genoegen de leiding door een overwinning van Lucien Farzan op Anton van Drumpt. Lucien pakte groot voordeel door het zetje van Logtenberg, waarna de linkervleugel van Anton geheel open kwam te liggen. Lucien brak door naar dam en won door overmacht.
De voorsprong verdween vrij snel doordat Peter Meijler onverwachts opgaf tegen jeugdspeler Bas van Berkel. Peter was in nadelig klassiek terecht gekomen, maar via het dubbeloffer van Dussaut leek hij zich te redden. Bas maakte een tempozet en Peter mocht er 3 slaan, maar deed dat niet. In plaats daarvan gaf hij op, iedereen verbijsterd achterlatend…
Toys Sheoratan speelt weinig wedstrijden, maar in de Bondscompetitie geeft hij vol gas voor OG. Nu speelde hij tegen de nog jonge Fernande de Graaf een prachtige klassieke partij en met een Ghestem-doorstoot verzilverde hij snel zijn voordeel. Fernande dacht via een tijdelijk offer uit de problemen te komen, maar Toys weerlegde dat met een direct winnende combinatie (2-4).
Alfons Ottink pakte snel groot voordeel tegen Robert-Jan van Steenbergen en zette diens lange vleugel vast. Iedereen dacht al aan 2 punten voor Alfons, maar in de afwerking was Alfons bepaald slordig en had nog geluk dat hij na een standaard doorbraakcombinatie van Robert-Jan nog net remise kon maken…(3-5)
Jan Ongolesono zocht de moeilijkheden op tegen de zeer ervaren Nico Valkenburg. Nico kon al een gunstige korte vleugel opsluiting realiseren, maar liet dat bewust na. Even later kwam Jan in een topzware Partie-Bonnard opsluiting terecht en leek het einde nabij. Er zaten echter wat combinatieve wendingen in de stand en Nico moest zelf de opsluiting verbreken. Daarna had Nico voordeel tot en met het eindspel, maar Jan pakte gedecideerd een punt (4-6).
Voorzitter Wim Vlooswijk speelde met veel risico tegen Gerard Zijlema, maar zwakke voorposten op 23 en 24 leverden alleen maar problemen voor hem op. Via taai verdedigen kon hij toch nog remise maken, maar best was het allemaal niet (5-7).
Auke Zijlstra was niet erg fit en tegen de talentvolle Ivar Smijers moest hij alle zeilen bijzetten om de remisehaven te bereiken. Een hekstelling van Auke werd verbroken door Ivar met een veel gemakkelijkere klasssiekachtige stand. Ivar brak als eerste door naar dam maar door plakkers in de stand te houden hield Auke het eindspel remise (6-8).
De gelijkmaker die de hele middag al in de lucht hing, kwam er ook. Gerard Morsink kreeg vanaf de opening een flankaanval over hem heen van Marie Gabbert. Gerard ruilde die in het middenspel weg, maar bleef onder grote druk staan door het sterke centrumspel van Marie. In het late middenspel kreeg Gerard langzaam maar zeker uitzicht op remise, maar in die cruciale fase zag hij een 4-om-3 damcombinatie van Marie over het hoofd… (8-8).
Kopman Arne van Mourik laveerde slim tegen Luise Gabbert, het jongere zusje van Marie. In het laat klassieke standje had Arne 6 tempi reserve en dus liep Luise vast. Ze offerde nog van alles, maar een punt redde ze er niet mee (8-10).
Cock van Wijk kreeg vanuit de opening iets makkelijker spel tegen een andere talentvolle jeugdspeler Ákosh Kardos. Maar in het middenspel verwaterde dat en via enkele sterke zetten van Ákosh had Cock ineens grote opbouwproblemen. In de tijdnoodfase kwam hij er niet goed meer uit en verloor een schijf. Via enkele afwachtende manoeuvres dacht hij die wel terug te winnen, maar een laatste kleine finesse werd hem fataal (10-10).
Ondanks het puntverlies blijft Ons Genoegen op de tweede plaats in de 1e klasse B. Met nog twee wedstrijden te gaan en in de slotronde nog de wedstrijd tegen de koploper op het programma, is er nog van alles mogelijk voor de Utrechtenaren.
2e Klasse B
Witte van Moort 3 – Gooi&Eemland 2 7-13
Derde overwinning op rij brengt de dammers van Gooi en Eemland 2 in het linker rijtje.
(verslag Jaap Langerak)
In het begin van deze competitie werd gedacht, lekker spelen en niet laatste worden.
Maar zie nu……..
Het verloop:
* Huib Poort opent de score. Zijn tegenstander neemt een te dure dam. Dat kost 3 schijven. Huib loopt ook door naar dam en met drie schijven meer moest dat wel naar winst gaan, aldus Huib. 0-2
* Levi Duijst was gewaarschuwd voor op papier de sterkste tegenstander. Maar Levi verzamelde tempo’s en stond er op de 40e zet 9 voor. De stand was echter zo open dat dit even later een schijfje kostte. Daarna door een onnauwkeurigheid van de tegenstander kon Levi plakken en naar dam lopen. Was daar dank zij de tempo’s veel eerder en kon mede daardoor nog net remise afdwingen met drie schijven achter….!. Een blauw puntje weer. 1-3
* René Runhaar ontwikkelde een sterk centrum. Beiden braken daarna door naar dam. René had na de wederzijdse doorbraak een plusschijfje. In het eindspel bood René zijn tegenstander een tussenloop aan. Bennie Hendriks trapte erin en René antwoorde met een plak/meerslagfinesse. Dat kostte Bennie de dam en de partij. 1-5
We gaan weer voortvarend van start……
* Jeffrey Verwoerd en Bert Drent toveren een redelijk ingewikkelde flankstand op het bord. Rond de 30e zet lijkt er een voordelige 5 klapper of een dam voor Bert in te komen. Jeffrey investeert een half uurtje in de stand en maakt er met 30. 45-40 een lokkertje van. Bert hapt, maar als de kruitdampen zijn opgetrokken heeft hij wel een 5 klapper gemaakt, maar staat hij ook een schijf achter. Speel maar eens na op toernooibase. Jeffrey speelt het rustig uit. 1-7
* Jaap Langerak had nog geen partij verloren voor het 2e maar zit niet in een goede flow. Rekent nog wel uit (zie toernooibase) dat hij een leuk dammetje niet moet nemen als hij wil winnen. Doet dan ook niet, maar geeft even later wel een 2 om 3 met doorbraak cadeau. 3-7
* Jan Bouwmans komt in een redelijk gelijkwaardige 11 om 11 terecht. Ruilt met 37. 36-31 echter foutief en kan daarna een dubbele dreiging niet meer ontlopen. Daarvoor in de plaats had 37. 45-40 met daarna 30-24 gemoeten met gelijkwaardig vervolg. Nu werd het een dodelijke dreiging met direct verlies. 5-7
Ze lopen weer in!
* Gerard Benning. Door een achterloper met een dubbelslag heeft Gerard een vrije zet. Deze wordt benut en gebruikt voor een 2 om 1 na de dubbelslag. Schijfje voor dus. Door bezetting van 29 kwamen er nog diverse combinatiemogelijkheden in voor Gert Brink. Maar Gerard doorziet alles en haalt rustig de volle buit binnen. 5-9
* Lammert Korlaar en Willem Fokkert maken het elkaar niet al te moeilijk. Lammert komt nog wel eerder op dam. Maar dat is niet voldoende voor de winst. Remise. Maar wel voor ons het eerste wedstrijdpunt. 6-10
* Hans Loots komt in het late middenspel simpel een schijfje voor. Maar geeft dit ook weer cadeau. In het eindspel met beiden een dam en 3 schijven haalt Hans nog een 2e dam. Winst zit er dan echter al niet meer in. Op het moment dat zijn tegenstander de remise kan maken ……geeft hij op…….! En …… Hans zegt GELUK! 6-12
De volle buit is weer binnen!
Henk de Groot zit dan nog te spelen. Denkt op enig moment dat hij zijn tegenstander te pakken heeft, maar komt net op tijd tot de ontdekking dat hij iets heeft overzien wat naar verlies kan leiden. Offert dan een schijf en loopt door naar dam. Het is niet meer voldoende voor de winst en even later wordt tot remise besloten. 7-13.
Na een mooie overwinning van een hecht collectief kan de lange terugreis weer beginnen.
Na 9 wedstijden, met nog 2 te gaan hebben we nu een nieuwe ambitie. Handhaven in het linker rijtje. Zal lastig worden. Maar ……… dat zijn we wel gewend!
2e Klasse D
Zenderstad – DES Lunteren 4 9-11
(verslag Ed Kok)
Dammers Zenderstad verliezen topduel tegen DES Lunteren 4
In de kampioenswedstrijd van de tweede klasse D verloor het IJsselsteinse tiental met 11-9 van DES Lunteren 4. DES Lunteren 4 staat nu drie punten voor op de nummers 2 en 3: Zenderstad en het combinatie-team van Limburg.
Over het geheel genomen was de 11-9 nederlaag wel terecht, maar Zenderstad bleef ondanks een snelle 0-4 achterstand nog lang in de race. DES Lunteren heeft een aantal zeer sterke spelers, die na jarenlange afwezigheid weer zijn gaan dammen. Hans Verhoeven (bord 2) maakte het zijn sterke tegenstander wel makkelijk door eerst in een 2 om 3 en vervolgens in een 3 om 3 doorbraak te lopen. Was met het verlies van Hans nog rekening gehouden, dit was echter niet het geval met het verlies van Gerard Bakker (bord 6). Langzamerhand in tempo-achterstand door wat passieve ruilen werd een volgende ruil fataal. Te laat zag Gerard dat geen enkele slag goed was en schijfverlies ging opleveren. Hierna was geen compensatie meer aanwezig en een slechte lange vleugelverdediging versnelde het verlies.
De tegenstander van Arie Koster (bord 5) vergat met nog drie minuten tijd zijn klok in te drukken, liep weg van zijn bord, en verloor op de klok. Een mazzeltje waardoor Zenderstad weer terug kwam in de wedstrijd (2-4).
Echter voor korte duur want na een gelijkwaardige remise van teamcaptain Rob de Meij verloor Ebbo de Jong, in een al lastige stand, door een 3 om 3 met te veel achtergebleven schijven (3-7).
Voor de tweede maal kwam Zenderstad echter terug in de wedstrijd, Patrick van de Tol (bord 10) wist met een schijf achterstand nog remise binnen te halen en Ed Kok (bord 1) kreeg uiteindelijk na een lastig spel tegen zijn sterke tegenstander beide vleugels onder controle met winst.
Met de 6-8 achterstand en nog 3 te spelen partijen was nog van alles mogelijk.
Na 4 ½ uur ging het bij Theo van Londen (bord 9) echter opeens helemaal mis. In een dam-eindspel had Theo een schijf minder maar met de lange lijn onder controle was de remise een kwestie van zijn dam heen en weer schuiven. Theo wilde echter een snelle remise forceren en verloor daardoor nog een schijf. Hierna gaf Theo (wellicht nog te vroeg) op.
Deze klap kwam Zenderstad niet meer te boven. Ben van der Linden (bord 4) had met een fraai zetje vleugelcontrole gekregen maar moest deze later al weer inleveren waarna de remise een feit was.
Laurens Fijn van Draat (bord 3) moest van heel ver komen om te winnen. Nadat zijn tegenstander in het late eindspel verzuimde een doorgebroken schijf terug te offeren kwam Laurens precies op tijd op dam en maakte het bekwaam af (eindstand 9-11).
Zenderstad staat nu op de gedeelde tweede plaats. Promotie is nog wel mogelijk als de nog te spelen wedstrijden (2 in de reguliere competitie en 1 beslissingswedstrijd) alle gewonnen worden.