Hoofdklasse A
Onnodig verlies ADG
(verslag Wim Martin)
In de Hoofdklasse A van de landelijke damcompetitie trad ADG aan tegen damclub Harderwijk.
Nu zult u misschien denken: Harderwijk? Dat is toch een provincieplaatsje ergens op de Veluwe.
Maar vergis u niet. Harderwijk kan bogen op een rijke historie. Zo verkreeg het stadsrechten in 1231 (Amersfoort in 1259), had het van 1648 tot 1811 een Universiteit en is het een Hanzestad.
Daar kan de stad Amersfoort, die ik toch altijd nog zie als het wat verwaarloosde neefje van Utrecht, niet aan tippen.
Damclub Harderwijk bestaat ongeveer 90 jaar en heeft zich met ‘eigen kweek’, dus zonder ingekochte (groot)meesters, ontwikkeld tot een stabiele hoofdklasser.
In de breedte is het eerste team sterker dan de Amersfoorters, hetgeen ook in de gemiddelde rating tot uitdrukking komt, maar ADG kan soms boven zichzelf uitstijgen. En zo’n dag leek het lange tijd te gaan worden.
Tegen Ruurd Wuestman zette Ton Bollebakker een goede opening en middenspel met verschillende combinatieve dreigingen op het bord. Wuestman omzeilde de klippen en wist zich uit de problemen te ruilen. De niet fitte Hilversummer besloot na de verplichte 40 zetten moegestreden remise aan te bieden.
Jan de Ruiter moest tegen de onbetwist sterkste Harderwijker aantreden. Niek Kuijvenhoven heeft maar liefst driemaal (2004, 2016 en 2019) de finale van het persoonlijk NK weten te halen.
Jan was geenszins geïmponeerd, maar opende voorzichtig waarna Kuijvenhoven een omsingeling van het centrum probeerde op te zetten. Dit plan mislukte faliekant en hij bleef zelf met een overvolle lange vleugel zitten. De Ruiter hield de positie goed in de gaten en ruilde daar waar nodig. In een acht om acht leek het nog spannend te worden, maar de ADG-er brak door ten koste van 1 schijf waarna een 3 om 4 resteerde waarin de spelers remise overeenkwamen.
Een rustig klassiek partijtje, zo typeerde Frits Stüger het fijnbesnaarde duel tegen de op papier veel sterkere Jan Willem Hoeve. In het middenspel plaatste Frits met 23-29 een gedurfde doorstoot voor ingewikkeld spel. Hoeve riposteerde daarna met een sterk, analytisch wellicht winnend, offer maar in de wirwar van varianten raakte hij het spoor bijster. Met weinig tijd had hij niet in de gaten dat Frits formaties maakte voor een getructe combinatieve redding. Frits toverde een flinke opruiming met voor elk 1 punt uit de hoge hoed.
Nico Kruijswijk is gewoon goed in vorm. Ditmaal een niet alledaagse opening op een ‘hoog’ bord tegen een sterke speler. Toch was er van voordeel voor wie dan ook geen sprake. Gelijkwaardig bleef het tot aan de 33e zet, toen de Harderwijker een voorwaartse afruil nam in het voordeel van de ADG-er. Er waren kansen op ‘spel’ maar het is onduidelijk of dit daadwerkelijk zou doorslaan naar winst. Gezien de tijdnood van beide spelers werden niet meer de beste voortzettingen gedaan. Na de 46e zet werden de punten gedeeld.
Flankspel in de opening was te zien bij Harry de Waard. Daar werd echter al snel van afgeweken en er ontstond puur positiespel. De strijd ging gelijk op tot tegenstander Van der Meer een centrumschijf in de verdedigingslinie van de ADG-er posteerde. De Zeistenaar kwam enigszins onder druk maar met omsingelingsspel wist hij voorlopig stand te houden. Toch kwam de Harderwijker in deze complexe stelling steeds beter uit de verf. Maar met een venijnige combinatietruc wist De Waard zijn stelling de veilige remisehaven in te loodsen.
Gerrit de Bruijn trof in Egbert van Hattem een voormalig scribent van artikelen over de damsport voor ‘de Volkskrant’. Met de techniek van het spel hield Van Hattem zich destijds slechts zijdelings bezig. Die was natuurlijk geborgd bij Ton Sijbrands.
In de partij tegen De Bruijn bleek de Amersfoorter beter op de hoogte van de merites van de 33-29 (18-22) opening. Lange tijd bleef de Harderwijk-speler last houden van een zware rechtervleugel. Uiteindelijk wist hij het nog wel tot een eindspel te brengen, maar een overmachtseindspel wil je als getalsmatig mindere partij tegen Gerrit niet op het bord hebben.
Eveneens winst voor Cees Strooper. Hij voelde zich al direct senang toen tegenstander Fred Elgersma een opening op het bord bracht die laatstgenoemde een verre randschijf bracht. Na enkele schijnbaar rustige, maar in werkelijkheid gevaarlijke opbouwzetten van Elgersma kon Strooper het initiatief pakken. In feite liep Elgersma daarna achter de feiten aan. Om nog enig spel te krijgen moest hij twee kromme ruilen nemen. Strooper bouwde rustig toe naar een mooie positie met krachtige formaties. Zoals het ging forceerde Strooper een damcombinatie. Omdat het afspel kansloos was gaf Elgersma vroegtijdig op.
Vijf remises, twee keer winst. Waar ging het dan mis voor ADG ?
Welnu, onderweg liep de ploeg ook tegen drie nullen aan. Everloo, Martin en Brank verloren hun partij. Maar het zou deze keer te gemakkelijk zijn om hen dan ook maar gelijk de ‘schuld’ van de nederlaag in de schoenen te schuiven. Sterker nog, in al deze partijen stonden de Amersfoorters zeker niet minder. Maar toch…
Wim Martin had een prachtige stand, tegenstander in de tang, toen na ruim drie uur spelen ‘het lampje’ bij hem uitging. Hij verloor de urgentie uit het oog, brak zelf zijn goede stand af en het lukte niet eens meer om naar remise te rommelen. Vanwege droeve privé-omstandigheden valt daar wellicht enig begrip voor op te brengen, maar als team koop je daar niks voor.
Marcel Everloo speelde een mooie partij. Tot aan het eindspel was de partij in evenwicht, maar Marcel had zijn tegenstander wel iets meer pijn mogen doen. In plaats van een ruil te nemen en zo de tegenstander in de kaart te spelen had hij beter kunnen wachten opdat Kees de Jong kleur zou moeten bekennen. De statische rechtervleugel van Everloo stond tegenover de statische linkervleugel van De Jong. Wie hier de beste voorzetting vond, had de beste papieren. Dat kun je wel aan ‘betondammer’ De Jong overlaten. Marcel vond in het dunne eindspel niet het juist antwoord om remise af te dwingen en verloor alsnog.
Bryan Brank trof in René Schaafsma een oude bekende van de Amersfoorters. Vele jaren geleden speelde René voor ADG en hij heeft nauwelijks aan speelsterkte ingeboet. Maar ook zijn zwakke punten zijn nog dezelfde. Positioneel beslist geen hoogvlieger, maar combinatief zeer gevaarlijk in ingewikkelde standen.
Bryan kwam prachtig uit de opening en het middenspel, maar net toen hij eens ging nadenken over hoe het af te maken werd hij het slachtoffer van een finesse.
Teleurstellende eindstand Harderwijk – ADG 11-9
Eerste Klasse B
DC Zaanstreek 2 – Ons Genoegen Utrecht 7-13 (1-4)
(verslag Cock van Wijk)
Na de wat ongelukkige thuisnederlaag tegen DC Zaanstreek 1 was er Ons Genoegen veel aan gelegen de tweede wedstrijd in winst om te zetten. Op bezoek in Zaanstad tegen het 2e team van DC Zaanstreek moest dat op papier geen al te zware opgave zijn. Dat team had de eerste wedstrijd immers met 17-3 verloren…
In de praktijk bleek het allemaal niet zo eenvoudig. Er werd stug verdedigd door de thuisclub en dat ondervond invaller Hensley Nepomuceno aan den lijve. In een laat klassieke stand liet hij tegenstander Remmert Sijm vastlopen, maar had onvoldoende rekening gehouden met het offer van Dussaut. Er zat geen plakker of een doorbraak naar dam in, waardoor het eindspel snel verloren was.
Peter Meijler profiteerde optimaal van een zwakke randschijf op 25 van Johan Deubel. Al vroeg in het middenspel combineerde hij naar veld 18 met schijfwinst. Deubel dacht op termijn de schijf wel terug te kunnen winnen, maar dat bleek een totale misvatting. Zonder problemen haalde Peter 2 punten voor OG binnen.
Toys Sheoratan kwam na een wat mindere opening niet meer in z’n spel tegen Jan Hania, die alles eraf ruilde. Hij stelde zich daarom maar vrij snel tevreden met een punt.
Auke Zijlstra profiteerde langzaam maar zeker van het wat passieve spel van Erik van der Haar (ex-speler van Loosdrecht). Het klassiek werd verbroken en Auke kreeg een mooi centrum en aanval op de lange vleugel van Erik. In het eindspel geloofde Erik er niet meer in en gaf vermoedelijk te vroeg op.
Jan Ongolesono kreeg klassiek laveerspel op het bord tegen Martin Berends. Een vlucht naar de rand met 24-30 gaf z’n tegenstander de kans veel tempowinst te pakken met een soort aanvalsklassiek. Jan trok echter op tijd aan de noodrem door een grootscheepse terugruil. Daarna bleek Berends niet in staat z’n voordeel vast te houden en liep de partij geruisloos naar remise.
Teamleider Alfons Ottink slaagde erin na een klassieke opening tegen Bart van Geel over te schakelen naar half open klassiek, een van z’n geliefde thema’s. Bart verdedigde echter taai en Alfons was blij dat, nadat beiden doorbraken naar dam, Bart in het eindspel al snel opgaf. Vermoedelijk terecht, maar toch…
Cock van Wijk speelde een boeiende partij met wisselende kansen tegen Sijmen Hansen. Eerst flankspel, later overgaand in een kettingstelling die weer verbroken werd door Sijmen. Een 2e kettingstelling zag Cock niet zitten, maar kwam toen zelf in een kettingstelling terecht. Nadat deze verbroken was, zocht Cock kansen op de lange vleugel van Sijmen, maar die counterde met scherp tegenspel, waardoor Cock moest kiezen voor klassiekachtig spel of een gevaarlijke dunne flankaanval. Hij koos voor het laatste, maar Sijmen speelde bijzonder ondernemend verder! Waardoor Cock op zoek moest (en maar afwikkelde) naar remise.
Gerard Morsink kreeg makkelijker klassiek spel tegen Peter van der Merwe. Om meer ruimte te krijgen ruilde Peter naar de rand, maar in een 9-om-9 stand stond hij aan beide vleugels vast. Gerard vond echter niet het juiste plan om z’n tegenstander (die nog maar twee speelbare schijven had!) volledig klem te zetten. Beiden braken door naar dam en er zat voor Gerard niet meer dan remise in.
Wim Vlooswijk deed het beter. In een klassieke partij slaagde hij erin Schelte Betten vast te laten lopen. Ten koste van 2 schijven brak Schelte nog wel door naar dam maar al snel kon Wim er een overmachtseindspel van maken, waardoor de zege voor Ons Genoegen binnen was.
Arne van Mourik bracht de eindstand op 13-7 voor Ons Genoegen. Arne kreeg nauwelijks vat op het gedegen klassiekachtige laveerspel van Johan Veerman. Zo rond de 42e zet leek er iets mogelijk met een half open klassieke omsingeling maar Arne deed iets anders en kreeg licht nadeel. Ten koste van 2 schijven brak hij als eerste door naar dam, voldoende voor de remise.
Al met al een verdiende zege voor Ons Genoegen Utrecht, dat daarmee opklimt naar de middenmoot.
Tweede Klasse B
TDT/Salland CT – Gooi & Eemland 2
(verslag Jaap Langerak)
Twee weken geleden boekten we een verrassende overwinning op een behoorlijk sterker team. Gemiddeld 120 ratingpunten per persoon meer.
Vandaag was de tegenstander nog sterker. Meer dan 200 rating gemiddeld! Een lastige missie.
Maar vol goede moed begonnen we de ongelijke strijd.
Het verloop:
Bord 4
Fred van Amersfoort (1021) – Lennart Bolks (815) 1-1
Weinig spektakel. Het werd een VVV tje. Een “vrij vlak verlopende” partij. Beiden bereiken niets en remise is het logisch gevolg.
Voor Lennart toch weer een blauwe notering
Tussenstand 1-1 Geen slecht begin.
Bord 1
Ab Steenbergen (1055) – Jaap Langerak (934) 1-1
Na een niet alledaagse opening gaf Ab 3 schijven en sloeg er 2. Jaap stond dus pardoes een schijf voor.
Maar ……. Ab had nu wel een schijf op 15 en 25. 25 offeren en doorlopen naar dam met 15 was nu een constante dreiging voor Jaap.
Toch kwam Jaap zelfs even wat beter te staan. Mogelijk zelfs winst laten glippen. Liet Ab een dam nemen voor nog een schijf en wikkelde af naar remise.
Tussenstand 2-2 We houden ze nog bij!
Bord 8
Jan van Buiten (1078) – Jan Boumans (922) 2-0
Ging lang gelijk op. In een 6 om 6 remisestand met licht voordeel voor de Sallandse Jan ging onze Jan in de fout. Overzag een combinatie en kon gelijk opgeven.
Tussenstand 4-2 Voor het eerst op achterstand.
Bord 10.
John Folkers (987) – Michiel Luiten (981) 1-1
Michiel speelde vol op de winst. Kreeg ook wel voordeel, maar de eindstand was ondanks een schijfje meer niet meer te winnen.
Tussenstand 5-3 Weer een puntje erbij.
Bord 5
Hilco Braakman (1081) – Huib Poort (837) 2-0
Huib ging de strijd aan en maakte er een ingewikkelde partij van. Zet 38e werd het beslissende moment. Huib speelde 29-34 en dacht in het vervolg gelijk te blijven, of zelfs voordeel te halen middels een hielslagcombinatie. Zelfs na 31-26 van Hilco….? Helaas klopte de berekening niet en ging er een schijfje verloren. Even later de partij. In plaats van 29-34 had 21-26 gemoeten. Dan was er nog alles mogelijk geweest.
Tussenstand 7-3
Bord 2
Hans van Hal (1126) – Hans Loots (840) 2-0
Een ongelijke strijd. Maar onze Hans ging er voor. Helaas overzag hij in het middenspel een niet al te moeilijke damcombinatie.
Er werd wel doorgespeeld, maar de andere Hans maakte geen fout meer en onze Hans kon opgeven.
Tussenstand 9-3 Een positief teamresultaat lijkt nu wel erg ver weg.
Bord 9
Marco Veneboer (1097) – Jude Kasangaki ( geen) 2-0
Jude, onze debutant, speelde erg snel en kwam een schijfje achter. Wist nog wel met 2 schijven door te breken naar de damlijn. Maar dit had zoveel materiaal gekost dat de overmacht te groot was.
Tussenstand 11-3 Helaas geen punt meer te halen voor het team. Dan maar de schade beperken.
Bord 7
Jan Preuter (944) – Levi Duyst (716) 2-0
Levi trof een van de zwakste Sallandse spelers. Maar toch een ratingverschil van meer dan 200 punten! Levi begon goed. Maar in het middenspel ging door een onnauwkeurigheid een schijf verloren. Er was niet veel compensatie. Toch hield Levi nog lang stand. Maar moest uiteindelijk toch capituleren.
Tussenstand 13-3 Maar …..de laatste 2 partijen lijken nog 2 punten op te gaan leveren door remises van Henk en Lammert.
Bord 3
Dick Beking (1129) – Henk de Groot (859) 1-1
Tegen onze oude clubgenoot speelde Henk goed mee. Zag goed dat hij een schijfje moest offeren om veilig op dam te komen. Dick haalde 2 dammen.
Met beiden nog 3 schijven moest Henk strijden voor de remise. Die werd vakkundig gevonden. Een mooi punt.
Tussenstand 14-4
Bord 6
Bart de Jong (?) – Lammert Korlaar (759) 2-0
Lang gelijk op. Tegenstander offert een schijfje in een 5 om 5 stand en is eerder op dam. Even tater heeft Lammer ook een dam en kan, verzeild in een 4 om 2 situatie, redelijk eenvoudig de remise forceren. Helaas ….. een fout. Lammert laat zij dam simpel afpakken. Einde partij.
Eindstand 16-4 Na een redelijk begin, 2-2 en ook nog 5-3 ging het hard en verloren we wel erg fors. Maar voor ons was deze tegenstander ook wel erg sterk. Volgende keer beter, alhoewel Harderwijk2 ook weer een sterke tegenstander is.
Tweede Klasse D
Zenderstad – Cema/De Vaste Zet 2
(verslag Ed Kok)
Tiental Zenderstad verplettert dammers Geleen
19 oktober was de wedstrijd tussen de damtientallen van Zenderstad uit IJsselstein en CEMA/De Vaste Zet 2 uit Geleen. Op papier gelijkwaardige tegenstanders. Vorig jaar wonnen de Geleense dammers nog wat geflatteerd met 13-7, de verwachting was weer een spannende wedstrijd.
De wedstrijd begon drie kwartier later vanwege wegafsluitingen (A2) en ongelukken op de alternatieve route (A27 en A58) waardoor de Geleense dammers moeite hadden om de grote rivieren over te steken richting IJsselstein.
De Geleense dammers zaten nog maar net achter het bord en keken al tegen een achterstand aan. Patrick van der Tol (bord 6) strafte een blunder van zijn tegenstander direct af.
Op bord 8 speelde jeugdspeler Roald Scheper een sterke partij, hij hield de belangrijkste velden onder controle en forceerde een doorbraak en winst, daarmee Zenderstad op een 4-0 voorsprong brengend.
Op de overige 8 borden tekende ook een steeds sterker wordend IJsselsteins overwicht zich af.
Jacco Scheper (bord 5) speelde een aanvallende partij en nadat handig beide vleugels onder volledige controle waren gekomen werd de partij vakkundig afgemaakt.
Ben van der Linden (bord 4) trof de sterkste tegenstander. Maar nadat deze zijn omsingeling niet kon afmaken pakte Ben alle centrumvelden en met later een klein zetje winnend voordeel. Zenderstad op 8-0 voorsprong en de koek was nog niet op.
Op bord 10 wist Seth Matahelumual een 3 om 3 doorbraak te neutraliseren en leek op weg naar een remise. Zijn tegenstander wilde de remise forceren maar kreeg nu zelf ook een 3 om 3, met winst voor Seth, om de oren!
Arie Koster op bord 2 behaalde het 11e punt, een gelijkwaardige remise tegen zijn op papier sterkere tegenstander (11-1).
Het ging maar door, want ook Bert Habets (bord 4) wist te winnen. Langzamerhand terreinvoordeel opbouwend door de passieve ruilen van zijn tegenstander wist Bert de uitgedunde stand knap in winst om te zetten.
Op bord 7 leek Gerard Bakker een mooie flankaanval te krijgen. Zijn tegenstander wist door allerlei plakker-dreigingen tegenspel te houden en de remise veilig te stellen (14-2).
Theo van Londen speelde een marathon partij van 81 zetten. Na een mooie forcing met schijfwinst volgde een lang dammen-eindspel. Niet onder de indruk van de twee dammen van zijn tegenstander ging Theo gewoon drie dammen halen! Met ook nog drie extra schijven was de winst binnen.
Laatste partij was van Ebbo de Jong op bord 1. Gelijkwaardig tot het middenspel, daarna kreeg zijn tegenstander toch greep op het spel. Met heel koelbloedig verdedigen haalde Ebbo toch de remise binnen en daarmee de verpletterende 17-3 overwinning van Zenderstad op de Geleense dammers!
Na twee rondes valt er nog weinig te voorspellen maar met een nog 100 % score staat Zenderstad samen met de dammers uit Lunteren en Maastricht fier aan kop in de KNDB tweede klasse D.
(Geen verslag ontvangen van de wedstrijd in de Hoofdklasse B tussen DIOS/Eureka – Gooi & Eemland 14-6)