Verslag Harry Vredeveldt
Opnieuw veel beslissingen in de Eerste en Tweede Klasse
Er werd weer op het scherpst van de snede gespeeld in de gecombineerde Eerste en Tweede klasse; ‘bloed aan de paal’ dus: liefst 11 van de 15 partijen eindigden in een beslissing. Ook spannend voor de rondom de borden drommende toeschouwers tijdens de diverse eindspelen, die van verschillende hoogstandjes konden genieten.
Wat te zeggen van de remise die Ben van der Linden voor de poorten van de hel binnensleepte; sneu voor Hensley Nepomuceno die het beste van het spel had en het ergens heeft laten liggen; een bekroning voor de vechtjas die niet van opgeven wist in de langste partij van de avond.
Arie Koster won opnieuw en niet van de minste: Ebbo de Jong beet jammerlijk in het zand in een moeilijk eindspel met wederzijdse kansen. Ebbo gaf een klein voordeel weg, waarna Arie met nauwkeurig spel de partij langzamerhand in zijn voordeel wist te kantelen.
De andere koploper: Fred Wortel dwong een knappe winst af tegen Robert De Wolf. Het begon met een (mijns inziens onnodig) offer en daarna de altijd leuke bomzet. Daarna werden verschillende dreigingen in het eindspel gevlochten, waar Robert uiteindelijk geen antwoord meer op had.
Hans Loots had een makkelijke avond tegen Jude Kasangaki, die al vroeg in het spel het centrum aan Hans moest laten. De altijd op een zetje loerende Woerdenaar werd al snel beloond, omdat Jude een verschrikkelijke 2-om-5-naar-dam niet zag aankomen, was de partij na ruim een uur al beslist.
Ook Dirk Bijkerk en Chris Schippers speelden een interessante partij tot Chris een dammetje liet openstaan. Dirk manoeuvreerde kundig met die dure dam en besliste de partij snel en staat daardoor eveneens nog op 100%. Samen met Wim de Jong – ook vroeg uit – was hij bij de diverse partijen de toeschouwer die het allemaal wél en beter zagen dan de zwoegers achter de borden. Wim kreeg diverse cadeautjes van George de Groot, die hij dankbaar uitpakte, nadat hij eerst veel minder had gestaan: “zonder geluk vaart niemand wel”, moet hij gedacht hebben toen George ook een combinatie miste die hem nog langszij had kunnen brengen.
Jeffrey Verwoerd was deze keer niet in tijdnood tegen Mahesh Shankar. De partij leek naar remise te lopen, maar de Hilversummer ging er nog eens extra voor zitten en dwong een knappe winst af.
Leo van Raaij en Hans Verhoeven besloten tot remise, nadat Hans in het voordeel was gekomen, maar de winst niet kon vinden. Harry Vredeveldt dacht te kunnen winnen tegen André Heiwegen, maar behandelde uiteindelijk de hekstelling niet goed, kreeg een betere stand in het eindspel, maar moest toch genoegen nemen met remise. Beiden behaalden hiermee hun eerste puntje.
Wat in de eerste ronde net niet lukte, lukte het Roy Verveer met wat geluk nu wel. De man uit Rotterdam was in het dammeneindspel net iets gewiekster en Leo Poot moest met lege handen naar huis.
Kumar Bihari was weer hersteld van de griep en speelde helaas voor Evert Muis een sterk eindspel. Door diverse dreigingen in het spel te weven, bekroonde hij tenslotte met een leuk motiefje zijn mooi stukje werk en bleef Evert op nul staan.
Zo ook Piet van Dijk: in zijn partij tegen Eric Dubelaar, die nog wat goed te maken had. Piet moest een doorbraak toestaan en ging tegen de ‘handige’ dam ten onder. René Runhaar speelde sterk tegen Cor Vonk, die vakkundig werd vast gezet en niets anders kon doe dan schijfverlies te accepteren. Wat daarna gebeurde, was een kolfje naar zijn (René) hand en werd de winst keurig afgedwongen.
Ruud de Koning en Anton van Ginkel hielden elkaar keurig in evenwicht en na de nodige afruiltjes besloten betrekkelijk snel remise met elkaar overeen te komen.
Hans Vermey tenslotte, wist het Andreas Ongers in het eindspel zo moeilijk te maken, dat Andreas op de klok verloor; Hans doet nu met drie uit twee prima mee.