(verslag Harry Vredeveldt)
Sterk optreden van Fred Wortel en Arie Koster; René Runhaar leider in de Tweede Klasse
Fred Wortel en Dirk Bijkerk speelden hun partij vooruit; beide spelers zetten hun partij gedurfd op en je kon wachten op een clash. Het was buigen of barsten en dat werd het ook: Dirk was van plan op de 41e zet 16 -21 te spelen (en waarom niet daarna 11 – 16 met afruil naar achter?), maar dacht terecht dat dit niet kon en speelde 27 – 22, waarna Fred met een plakker doorbrak en het was over en uit!
Hans Loots zocht nog uren naar waar het in zijn partij met Arie Koster mis was gegaan en dat was ook logisch: Arie Koster kwam weer op zijn onnavolgbare wijze vanuit het niets gewonnen te staan en lijkt onverslaanbaar. Wij zullen het over 14 dagen zien in zijn partij tegen Fred Wortel. Beide spelers behaalden uit hun drie partijen het volle pond en gaan aan de leiding in de Eerste Klasse.
Jeffrey Verwoerd en Ruud de Koning speelden een spannende partij waarbij Jeffrey aan het langste eind trok. Ruud probeerde Jeffrey op te sluiten via zijn randschijven en liet aan Jeffrey het centrum. Beide spelers hadden op een gegeven moment geen tempo meer en toen was Ruud het haasje, hoewel het nog best spannend bleef, maar Jeffrey iets gelukkiger was en twee punten kon opstrijken, waarmee hij zich vlak achter de koplopers schaarde.
Roy Verveer en Hans Vermeij speelden hun partij ook vooruit. Het was ruilen dat het een lieve lust was (was het uit respect voor elkaar?) en zonder al te veel strijd gunden zij elkaar de remise.
Ebbo de Jong greep in de slotfase beide punten, omdat Harry Vredeveldt zich vreselijk vergiste in de zijn mogelijkheden. Als hij op tijd het gevaar had ingezien, zou hij eerder via het midden nog naar dam hebben kunnen lopen. Uiteindelijk besliste Ebbo met een knap motiefje de partij in zijn voordeel.
Hensley Nepomuceno en Robert De Wolf speelden beiden secuur in een onderhoudende partij, waar geen moment het evenwicht werd verbroken. De vorderingen van Robert zijn opvallend: enige jaren terug kwam hij nog in de Tweede Klasse uit, maar dat niveau is hij duidelijk ontstegen.
Leo van Raay verdedigde zich knap en miste in het eindspel een kansrijke voortzetting tegen Kumar Bihari, die zwart wel heel makkelijk naar dam liet lopen. In het vervolg – met wit een schijfwinst – wikkelde Leo keurig af naar remise.
Hans Verhoeven is dit jaar niet erg op dreef; ook nu in zijn partij tegen Wim de Jong liep hij tegen de hielslag op en die pijn kon hij niet meer verzachten, want Wim speelde het eindspelletje keurig uit.
Leo Poot speelde een keurige partij tegen Ben van der Linden, die wat afwachtend speelde en loerde op een foutje van Leo. Na lang wachten greep hij zijn kans door Leo dam te geven, deze weer af te pakken en naar dam te slaan. Even dacht Leo nog een kansje op remise te hebben, maar Ben verraste hem met een leuk motiefje.
Mahesh Shankar verraste André Heiwegen met een doorbraak op diens korte vleugel, blokkeerde de verdere mogelijkheden van André, waarna deze plots kon opgeven.
Cor Vonk won van George de Groot, die zijn korte vleugel totaal verkeerd neerzette. De slagzet, die Cor op een gegeven moment uithaalde, zag er zo spectaculair uit dat George direct opgaf, hoewel hij met een schijfje verlies er beter voorstond dan voor het grapje dat Cor uithaalde en doorbraak over rechts naar remise in de mogelijkheden lag.
Ook bij Piet van Dijk wil het dit jaar niet lukken, hoewel hij tot nu toe sterke tegenstanders had geloot, maar ook tegen Evert Muis kon hij zijn draai niet vinden. Evert verraste Piet met een aanval die schijfwinst opleverde en in het eindspel betaalde dit zich uit: Piet kwam in ademnood en moest opgeven.
Andreas Ongers maakte het tegen Chris Schippers wel erg bont: eerst liet hij Chris wel erg makkelijk een doorloop op de lange vleugel toe en daarna speelde hij veel te lang door in een hopeloze stelling.
Het mooiste bewaren we voor het laatst: René Runhaar tegen Anton van Ginkel, beiden kandidaat voor de eindzege in de Tweede Klasse. Anton haalde een mooie damslag uit de nog volle stelling en toen ging René er eens goed voor zitten. Er hielp geen moedertje lief aan en André moest de dam weer inleveren, maar stond een schijf voor. Met die luxe dacht hij wat af te kunnen wachten en dat was een kolfje naar de hand van René, die vol op de aanval speelde en Anton volledig vastzette. Het begon zo mooi voor Anton, maar René ging met beide punten aan de haal en gaat keurig aan kop.