ADG kampioen UPDB-beker

Verslag Cees Strooper, foto Marcel Everloo

Het Amersfoorts Dam Genootschap heeft ten koste van Gooi- en Eemland de finale van de Utrechtse bekercompetitie gewonnen. Het viertal van ADG bleek met 6-2 de sterk. Toch verliep de wedstrijd minder gemakkelijk dan de uitslag doet vermoeden.

Voor de gelegenheid moest worden uitgeweken naar het Denksportcentrum in Bunschoten. De datum vrijdag de dertiende beloofde weinig goeds. Gooi- en Eemland miste captain Eric van Dusseldorp. Als gevolg daarvan, én de wetenschap dat een 4-4 eindstand de Jan Bom bokaal in Amersfoortse handen zou brengen, maakte de Amersfoorters op voorhand favoriet. De spelers uit Baarn zagen hun voornaamste kans naar eigen zeggen liggen op bord drie. Richard Cousijnsen zou Gerrit de Bruijn moeten uitschakelen. En verder zou het strijdplan bestaan uit het streven naar remises in de overige drie partijen.

Cousijnsen kon vanuit de opening niet ontevreden zijn want er ontstond een principiële stelling waarin Gerrit de Bruijn het zich niet kon permitteren om af te haken op straffe van positioneel nadeel. Zoals het ging ontstond een geladen middenspelpositie waarbij op het oog De Bruijn de grootste risico’s nam. Na ongeveer drie uur spelen maakte Cousijnsen een grote fout. Hij trapte in een ietwat verborgen combinatie, waarmee De Bruijn vrije doortocht naar de damlijn kreeg. Cousijnsen was hierdoor zo aangeslagen dat hij niet het taaiste verweer meer vond. Daarmee maakte hij het De Bruijn net iets te gemakkelijk, maar daar maalden de Amersfoorters niet om.

Deze snelle overwinning betekende feitelijk de beslissing, want het zag er op dat moment niet naar uit dat op de overige drie borden geen (minimaal) twee punten konden worden behaald. Weliswaar had Leo van der Laan de hele partij tegen Harry de Waard het initiatief, maar de remise leek binnen bereik voor De Waard. In de tijdnoodfase slaagde Leo van der Laan er in om ten koste van een schijf door te breken, terwijl De Waard zo ver nog niet was. Bij analyse bleek dat er zeker remisemogelijkheden waren, maar De Waard vergiste zich en moest capituleren.

Lang konden de Baarnse dammers niet genieten van de 2-2 tussenstand omdat Cees Strooper het voordeel naar zich toe trok. Dat had tegenstander Maarten Kolsloot behoorlijk aan zichzelf te wijten. Door vooral zijn oneconomische tijdgebruik, met name weinig besluitvaardigheid bij relatief eenvoudige opbouwzetten, zorgde voor een grote achterstand op de klok. Omdat binnen een uur en vijfenveertig minuten toch echt zestig zetten gespeeld moeten worden, leidde dit er toe dat hij al vanaf de dertigste zet geen tijd meer had om de zetten te noteren. Met nog twee minuten voor zo’n twintig zetten haakte Kolsloot af via een grote ruil naar de bordrand. Dat bood Strooper de gelegenheid om hem in een hoge opsluiting te nemen. Zoals het ging ontstond een wederzijdse doorbraak naar de damlijn, met twee schijven voorsprong voor Strooper. Het eindspel zou voor laatstgenoemde positioneel gewonnen zijn, ware het niet dat Kolsloot, met nog elf seconden op de klok, in een kleine combinatie liep.

In de slotpartij tussen Walther Thoen en grootmeester Ben Provoost was sprake van principieel klassiek spel. Vanwege een gunstige tempoverhouding lag het voordeel bij laatstgenoemde. Toch was er nog heel wat techniek voor nodig bij Provoost voordat hij de vis op het droge had. Na het verbreken van de klassieke structuren bleek dat Provoost de belangrijke velden tijdig kon bezetten. Het eindspel gaf geen problemen meer.

Zo werd het dus 6-2 voor de Amersfoorters, die daarmee hun titel van vorig jaar prolongeerden. Hiermee plaatsten zij zich voor de landelijke bekercompetitie die in juni zal worden gespeeld.