Na winst op Lucien Farzan……..

 Andrew Tjon A Ong blijft koploper

Met nog twee ronden voor de boeg heeft Andrew Tjon A Ong de beste papieren om zich wederom provinciaal damkampioen te noemen. In de 6^e ronde bond hij Lucien Farzan aan zijn zegekar.
Andrew stuurde aan op de een reprise van de laatste partij die deze spelers tegen elkaar speelden in de Nationale Competitie een paar weken geleden. Het had nu hetzelfde verloop: vanwege sterk positiespel van Andrew zocht Lucien zijn heil aan de randen van het bord. Wat in het genoemde competitieduel net niet lukte, wist Andrew, na schijfwinst afgedwongen te hebben, nu wel de volle buit binnen te halen.

Arne van Mourik blijft in het spoort van de koploper door Evert van de Pol het nakijken te geven. De ADG’er liet maar weer eens zien dat hij graag vol in de aanval gaat. Maar daar had Arne zich op ingesteld en zette bewust een hechte verdediging op. Toch kreeg zijn tegenstander zo op het oog wel het beste van het spel, dat vooral tot uitdrukking kwam in de 15(!) tempi meer die hij op den duur had in een niet-klassieke stelling. Maar de Barnevelder kreeg ondertussen wel last van zijn kerkhofschijf, waardoor allerlei zetjes omzeild moesten worden. Arne zette een tegenaanval op de korte vleugel van Evert in en dat had warempel succes omdat Evert vergat dat je juist niet moet spelen op de eigen zwakke vleugel. Wie de slotstand van de partij ziet begrijpt waar het mis ging voor Van de Pol: hij liep zichzelf stuk op “beton” en Arne ging voor slechts één schijf naar dam. De rest liet Evert zich dan ook niet meer bewijzen.

In de opening probeerde Fred Wortel in zijn partij tegen Ton van der Ploeg een hekstelling te formeren. De Baarnse dammer wilde hier niet aan en koos voor vereenvoudiging. Het middenspel kenmerkte zich tot de vorming van een klassieke stelling, waarbij de opbouw van Ton duidelijk nauwkeuriger was. In deze fase bleef de Ghestemdoorstoot achterwege en kon de Fred langzaam de schade beperken. Echter kon hij de verleiding niet weerstaan om op een zetje te spelen, dat duidelijk ten koste ging van zijn stelling. Van der Ploeg tuinde er niet in en was er als de kippen bij om het voordeel te pakken. Hij wist met een leuke plakker naar dam door te breken. De Almeerder deed nog verwoede pogingen om de verloren stelling in de remise haven te brengen, maar juist op het moment dat het gelukt was, viel zijn vlag.

Bram Cysouw versloeg de altijd taaie Jan Ongolesono. Er kwam flankspel op het bord waarbij de Barneveldse dammer in de aanval ging. Deze attaque  werd van het bord geruild en vervolgens kwam hij sterk op het centrum. In een 6 om 6 stand werd de verkeerde schijf geofferd waardoor Bram een voordelig eindspel op het bord kreeg, dat uiteindelijk simpel in winst werd omgezet.

Harry de Waard opende met zijn geliefde 33-29, maar tegenstander Jelmer Martens wilde eens iets anders dan Keller. In de loop van het spel had Harry een vrij zware lange vleugel en daarvan wilde zijn plaatsgenoot profiteren via een centrale voorpost. Analyse moet uitwijzen wie op dat moment de betere stelling had. De Waard dreigde na een drie om drie een schijf te winnen, maar Martens vond de beste verdediging en behield de schijf. Uiteindelijk moest hij toch een doorbraak toelaten en was zelf te laat op dam.

Kennedy Krishnadath had nog nooit tegen Leo van der Laan gespeeld, maar wist dat hij sterk speelde. De Utrechter zette de partij daarom rustig op met het vertrouwde randspel om zoveel mogelijk opties open te houden. Leo bleef echter doordrukken in een gezonde stelling met als hoogtepunt zijn 39e zet. Krishnadath besloot achter de schijf te lopen om damdreigingen uit de weg te gaan. Hij kwam weliswaar een schijf voor maar zijn stelling zag er op dat moment zeer gevaarlijk uit. Uiteindelijk kon de Domstedeling nog een remise brengende combinatie nemen en na afloop een diepe zucht slaken!

Flankspel was te zien op het bord bij Wim Vlooswijk en Cock van Wijk, waarbij de Hilversummer op het centrum opereerde. Cock probeerde een witte voorpost te omsingelen maar de Hilversummer verdedigde goed. In een 6 om 6 stond Cock iets gemakkelijker, maar hij verrekende zich en toen kreeg zijn clubgenoot plotseling voordeel. Wim greep dit buitenkansje aan en maakte het mooi af. Het is dit seizoen niet bepaald het toernooi van Cock die zijn 3^e nederlaag leed.

Spanning in Eerste klasse weer helemaal terug

In de Eerste klasse verschalkte Jan Koerselman koploper Hensley Nepomuceno met een fraaie lokzet. Hensley dacht een schijfje te winnen, maar die bleek giftig en maakte de weg vrij voor twee schijven winst voor Jan. Nadat zwart er nog twee bij had gegeven, volgde een rondslag van 5 schijven, zodat Hensley tegen de troosteloze brokstukken van zijn voordien veelbelovende stelling aankeek. De spanning is hierdoor weer helemaal terug in de eerste klasse: Hensley blijft nog koploper met 1 punt voorsprong op Jan en daar weer 2 punten achter vier spelers.

Vermeldenswaard zijn hier de zeges van Gerard Benning (op Arie Koster, die zelden verliest) en Harry Vredeveldt op Ben van der Linden.

Gerard schreef daarover dat het een remisestand was, waarin hij besloot om nog door te spelen, omdat er nog een trucje inzat. Arie trapte erin en bleef beteuterd met lege handen achter.

Harry Vredeveldt ging vol op de aanval op de lange vleugel van Ben van der Linden. De witspeler nam het wat te afwachtend op en wachtte zeer laat met de tegenaanval, waardoor allerlei combinaties dreigden en Ben weinig bewegingsruimte had. Na twee keer offeren, bleef er een hopeloze stand zonder compensatie over voor de voorzitter van Loenen en kwam er een einde aan de veel energie vergende partij.

In de vooruit gespeelde partij boekte Hans Vermeij een opmerkelijk winst op Jaap Langerak.

Jaap vergiste zich schromelijk door een 1 om 2 over het hoofd te zien, waarvan Hans optimaal kon profiteren. Het einde werd in het toch al verloren eindspel bespoedigd door een tweede vergissing van Jaap.

In de partij Karel Hammacher tegen Mahesh Shankar viel er voor de neutrale toeschouwer veel te beleven. De combinaties volgden elkaar regelmatig op en uiteindelijk bleef er een overmachtseindspel voor Karl over en Mahesh legde het moede hoofd in de schoot.

Hans Loots en Dirk Bijkerk maakten er een laveerpartij van, waarbij zij beiden zorgden niet aan het kortste eind te trekken door weinig risico te nemen en remise de juiste uitslag was.

Leo van Raaij en Hans Verhoeven stonden beiden een keer op winst in hun partij en konden uiteindelijk allebei blij zijn met de remise.

Cor Vonk won dit keer wel en niet van de eerste de beste: Eric Dubelaar verloor door een twee om drie toe te laten en de rode lantaarn van Cor over te nemen.

In de tweede klasse louter beslissingen en daar won koploper Sjef Valk mooi van Roy Verveer en Ruud de Koning gaf Andreas Ongers geen kans.

René Runhaar versloeg Mario Lambrechts overtuigend en steeg daardoor wat plaatsjes op de ranglijst. Alleen winst in de laatste twee rondes kan hem nog op de ereplaatsen brengen.

Piet van Dijk had de hulp van Peter van der Zwaag nodig om te winnen (een blunder volgens Piet), die tot dan toe een mooie stand had opgebouwd.