Koplopers bijten elkaar niet

Na 3 gespeelde ronden in het PK hebben de koplopers in de Hoofdklasse Fred Wortel en Evert van de Pol de leiding in de hoofdklasse behouden door in hun onderlinge duel te remiseren. Wel voelen zij de hete adem in de nek van maar liefst 4 dammers met een achterstand van slechts 1 punt.

Evert van de Pol kwam tegen Fred Wortel goed uit de opening maar maakte op de 20ste zet al een ernstige positionele fout waardoor de LDV’er een doorbraak bereikte. Gelukkig voor Evert bleef het nog gelijk in materiaal en ging de ADG’er nog een voordelig eindspel in maar niet meer dan dat. Fred hield het hoofd koel en bereikte de veilige remisehaven.

Debutant Bram Cysouw voegde zich tot de subtop door Wim Vlooswijk met lege handen huiswaarts te sturen. Aanvankelijk kwam Wim in een flankspelgevecht optisch gezien beter uit de opening, maar naarmate de partij vorderde kwam er een gelijkwaardige stelling op het bord. In het late middenspel werd een simpele remise door de Hilversummer over het hoofd gezien en won Bram uiteindelijk na een complex eindspel.

Ook Jan Ongolesono deed goede zaken door Ton van der Ploeg te verslaan. Het leek erop alsof Jan geen klassiek wilde want iedere keer werd deze verbroken. Wel wist hij de linker vleugel van de Baarnse dammer ietwat klem te zetten dat enkele zetten later ook zijn vruchten afwierp. Een ietwat vreemd ogende opbouw leverde hem toch uiteindelijk schijf- en even later partijwinst op.

Een onverwachte winst voor Arne van Mourik op Cock van Wijk. Het duel kenmerkte zich al snel als een strijd tussen veel tempovoordeel (Arne) en een stabiel centrum (Cock). De Bunniksite moest erg goed opletten voor slecht klassiek dat zijn clubgenoot juist wel op het bord probeerde te krijgen. Hoewel het Arne lukte moest hij toch voortdurend opletten er niet alsnog in terecht te komen, ook toen zijn voorpost op 17 (met wit) was afgeruild. Vanwege de dreiging met een meerslagfinesse dwong Cock zijn clubgenoot naar het kerkhof te gaan maar vreemd genoeg bleek dat niet slecht. De Vleutenaar had vervolgens een paar zetten om remise te maken maar koos in tijdnood uitgerekend voor het slechtste plan, waardoor zijn stelling vastliep en verloor.

Leo van der Laan nam in zijn treffen met Andrew Tjon A Ong in de opening al  een gevaarlijke ruil naar het kerkhofveld en moest alle zeilen bijzetten om geen schijf te verliezen. Toen dat was gelukt en Leo de stelling wist open te breken was de positie weer in evenwicht. Andrew bouwde vervolgens sterker op, maar nadat hij verzuimde om in een erg voordelige stelling de sterkste voortzetting te pakken, kabbelde de partij naar een gelijkwaardige remise.

Kennedy Krishnadath en Jelmer Martens bouwden beiden naar een wederzijdse halve hekstelling, waarbij de stelling symmetrisch werd. Kennedy had de voorzet en moest vanwege een dreigende dam als eerste de hekstelling verbreken. Daarna ontstond een flankstelling waarbij de Jelmer vermoedelijk een goede kans heeft gemist. Uiteindelijk wist de hij vanuit een nadelige stelling toch de veilige remisehaven te bereiken.

Ook Lucien Farzan en Harry de Waard deelden de punten. Lange tijd ging de partij ging gelijk op tot de Maarssenaar in de fout ging. Harry forceerde schijfwinst maar Lucien overzag een tegenactie waardoor de “boel” gelijk kon worden gehouden. Natuurlijk had de organisator van dit kampioenschap vervolgens de volle buit moeten binnenhalen, maar door een onnauwkeurigheid in het eindspel ontsnapte Lucien. Hij verraste Harry met een niet al te moeilijke, maar geniepige remiseafwikkeling.

 Eerste Klasse

Harry Vredeveldt verknalde door onachtzaamheid zijn goede stelling: een makkelijke twee om drie werd hem nog niet fataal, maar in het eindspel verzuimde hij remise te maken. Een mooie opsteker voor Hans Loots die nu tweede staat, samen met Arie Koster en Hensley Nepomuceno.

Arie Koster speelde weer zijn degelijke spelletje tegen Eric Dubelaar. Het zier er altijd makkelijk uit, maar langzamerhand haalt hij de duimschroeven aan en ook nu weer. Arie schrijft hierover “Na een rustig partijverloop had Eric rond de 40ste zet de verkeerde voortzetting gekozen en kon de witspeler zijn linker vleugel mooi neer zetten. Iets later toen Eric veld 23 bezette, kon deze na zes zetten makkelijk worden afgenomen met partijverlies voor de zwartspeler.”

Dirk Bijkerk en Hans Verhoeven maakten er een onderhoudende partij van, waarbij het evenwicht niet verbroken werd. Hans Verhoeven schrijft hierover: “Het leek erop dat Dirk wel heel erg van veld 28 hield, want gedurende de partij bezette hij keer op keer dat veld, aanvankelijk met tempovoordeel. Hans was minder onder de indruk van de vertoonde liefde en ruilde het stuk consequent weer af. En zo kwam het late middenspel eraan, waarbij er geen doorslaggevende acties aan de omstanders getoond werden. In het eindspel moesten beide partijen zich van hun goede kant laten zien om de remise zeker te stellen, aldus geschiedde”.

Gerard Benning en Jaap Langerak speelden remise tegen elkaar. Beiden loerden op hun kansen, gebruikten veel tijd en Gerard meent de winst gemist te hebben. Gerard schrijft hierover: “We hadden een rustige opening, rond de 35^e zet begon de spanning op te lopen. Ik bleef het centrum beheersen, en heb op de 53^e zet de winst gemist: De winnende zet was 36-31 (16-21) 37-32! Uit! Maar ik had op dat moment ook niet veel tijd meer (nog iets van twee minuten).”

Cor Vonk schrijft over zijn partij tegen Karel Hammacher: “Afhankelijk ging het gelijk op maar in het midden van de partij kon ik een doorbraak forceren ten koste van een schijf. Maar Karel kon door een schijf terug te offeren een doorbraak voorkomen. Met gelijke stand wat in remise eindigde.

In de Tweede Klasse was de nederlaag van Piet van Dijk tegen Jan Drijver opvallend. Jan verraste vriend en vijand door de sterker geachte Piet van Dijk een verdiende nederlaag toe te brengen. Piet schrijft: “Ik stond al niet best en toen ik domweg ergens achter liep, was het snel voorbij, hij haalde dam en ik stond totaal verloren”.