Dramatische nederlaag Gooi&Eemland 1

Inderdaad dramatisch. De dammers van ‘Samen sterk’ uit Hazerswoude konden hun geluk niet op met hun 11-9 overwinning. Gooi&Eemland liet opzichtig bordpunten liggen, waarmee het teampunten onnodig verspeelde. Dat kan consequenties hebben voor het behoud van de positie in de nationale hoofdklasse. Er was ook goed nieuws. Anne Wouda won van zijn veel sterker geachte tegenstander. Ook invaller Fred Voorn won.

Het begon zaterdag 29 oktober in Bunschoten met een valse start. Kopman Kirill Ivanov bouwde zijn partij slordig op en blunderde in het eindspel. Een onverwacht resultaat.

Leo van der Laan remiseerde tegen de sterke Steven den Hollander na een ingewikkelde partij. Analyses moeten uitwijzen wie de beste kansen had, maar na veel afruilen in het middenspel bleef er weinig over. Fred Voorn kreeg heel eenvoudig in de openingsfase een schijf cadeau. Dit snoepje smaakte hem goed, hij speelde overzichtelijk verder en tegenstander Bastiaan de Gunst werd zo opgerold. In de partij tussen Gerard Benning en Peter Slagter gebeurde er weinig spannende dingen. Veel afruilen en zo ging het regelrecht naar remise. Tussenstand 4-4, maar daarna kon een voorsprong genomen worden. Peter Frans Koops gaf de slordig spelende Eelco Kuipers in het eindspel de kans te ontsnappen naar remise. Gemiste kans 1. De zwakker geachte Eelco verwaarloosde zijn korte vleugel, waarna Peter Frans kon doorbreken. Toch kwam het Eemlandse tiental daarna op voorsprong door een machtig mooie winst van Anne Wouda tegen de eigenlijk veel sterkere Micha van Tol. Micha kreeg geen grip op de partij en Anne maakte de partij uit met een lepe slagzet in het eindspel. Daarna drama. Bert Roest omsingelde op zijn vertrouwde wijze tegenstander Maurits Meijer. Die had in het eindspel weinig keus, liep achter schijven en Bert kon kiezen uit twee plakkers. Hij pakte de verkeerde en verloor meteen. De andere plakker was meteen remise. Gemiste kans 2. Bertus den Harder maakte er een boeiende partij van. In het eindspel had tegenstander Martien Out nog een leuk geintje in petto. Maar… zoals Bertus achteraf meldde: zwart sloeg fout!: “Ongelofelijk maar waar gebeurd. Hier slaat zwart het onreglementaire 25 x 43. Bertus ziet de fout niet en maakt remise met 44-39. Vermoeidheid en vooringenomenheid voor  normale slagwendingen zal hier bij beiden wel een rol hebben gespeeld”. Nu remise i.p.v. winst! Gemiste kans 3.

Remise werd het bij de klassieke partij tussen Wim Muijs en Martin de Jong. Martin kreeg wel het beste spel, maar Wim wist in het eindspel precies het remisegaatje te vinden. Stand: 9-9.

Op de schouders van Jelmer Martens een goed resultaat te boeken tegen zijn sterke  tegenstander Wouter Morsink. De partij ging gelijk op, maar Wouter kon doorbreken. Het eindspel was moeilijk met tijdnood en drommen dammers om je bord. Op de 62 zet gaf 25-30 de beste remisekansen, maar Jelmer koos anders en verloor helaas. Gemiste kans 4. De nederlaag tegen Samen Sterk is moeilijk te verteren. Vooral de misgrepen van Bert en Bertus hebben het tiental geen dienst bewezen.

Ons Genoegen Utrecht – CEMA/De Vaste Zet  11-9

Het nog puntloze Ons Genoegen ontving in de Pijler de gasten uit Limburg, die met 2 punten meer ook in de degradatiezone stonden. Het werd een spannend duel, mede doordat de Limburgers 2 toppers moesten missen (de familie Schalley was met hun dochter naar het EK-jeugd).

Cock van Wijk bracht het 1^e punt binnen voor OG. In een klassiekachtige laveerpartij gaf hij de Afrikaanse Brusselaar Tomi Nyamsi Maturin geen kans op voordeel, al werd het in een 6-om-6 stand nog even spannend na de lichte foutzet 42-37 ipv 42-38. Door 2 schijven in etappes te offeren baande Tomi zich een weg naar dam. Maar zover kwam het niet, Cock vond nog een snelle en veilige weg naar de remise (1-1).

Jan Ongolesono trof aan bord 5 de sterke Erwin Heunen. Jan speelde de opening erg sterk en Erwin kreeg geen vat op het spel. Het klassieke duel vorderde en Erwin moest aan z’n linkerflank de stelling open breken met nadelig spel. Jan ging door met het doen van goede zetten, maar een winstplan bleek er niet in te zitten (2-2). De remise leverde Jan wel een blauwe notering op in Toernooibase!

Alfons Ottink zette de thuisclub op voorsprong. In de opening werd hij in het half open klassiek verrast door een combinatie van Wiel Maertzdorf. Het bleek echter een prettige verrassing, want de combinatie kostte de Limburger een schijf! Na enkele vergeefse pogingen de schijf terug te winnen moest hij later de vlag strijken (4-2).

Arne van Mourik trof aan bord 1 een andere Afrikaan, Adiatu Adesoji Ibrahim. In het middenspel bracht Arne zichzelf in moeilijkheden door de opstoot naar veld 23, terwijl de Afrikaan er mooi omheen stond. De schijf kwam meer en meer op de tocht te staan en toen vond Arne het tijd voor een lokzet, waar de Afrikaan prompt op inging. Arne verloor de voorpost maar via gedwongen spel combineerde hij naar dam! Hij had daarbij wel de pech dat hij een ongunstig tempo moest maken, waardoor Adiatu toch relatief simpel nog naar dam kon met remise (5-3).

Voorzitter Wim Vlooswijk en de Belgische Italiaan Patrick Casaril boden de toeschouwers een geweldig flankspel gevecht. Wim toonde zich de sterkste en Patrick moest afhaken met een wat vervlakkende 2-om-2 ruil. Wim kon echter niet echt profiteren en de Belg in tijdnood verraste hem op de 40^e zet (na 8-13?) met een 5-klapper naar veld 6. Gelukkig voor Wim bleek de resterende stand remise (6-4). Wim had echter op de 40^e zet zijn opponent kunnen verrassen met 23-29! Op sluiten met 43-38 volgt dan een grappige meerslagcombinatie naar veld 43!

Tussenbalans: Op de bovenste 5 borden een positieve score, zou het dan toch gaan gebeuren vandaag?

Op bord 7 was Toys Sheoratan in een halve hekstelling terecht gekomen tegen de Duitser Clemens Crucius. Passief spel leverde duidelijk nadeel op en nadat de halve hekstelling was verbroken zette Clemens een gezonde flankaanval in. Maar verbruikte veel tijd en veroorzaakte waarschijnlijk de foutzet 35…16-21, waardoor Toys met 31-26! 3-8 of? 26×17 12×21, 29-23! Een dam of schijfwinst forceerde. Clemens accepteerde schijfverlies, maar kon 25 zetten later toch opgeven (8-4).

Kennedy Krishnadath en Krzysztof  Juszczak zochten veel de vleugels op en pas later volgde strijd op het centrum. De hele partij stond de Limburger wat gemakkelijker maar in de tijdnoodfase kwamen de spelers remise overeen (9-5).

Peter Kolkman trof de sterke Limburger Martijn van Gortel. Peter had de stand lange tijd redelijk onder controle in het klassiekachtige laveerspel, maar moest later toch naar de rand. Op de 32^e zet liep Peter achter een schijf en werd verrast door een ietwat verborgen damcombinatie naar veld 2 (naar 4 kon ook). Toch slaagde Peter erin via schijfverlies ook op dam te komen en een spannend eindspel van 7 schijven en een dam tegen 6 schijven en een dam volgde. Peter bleef onder druk staan en op de 52^e zet ging het definitief mis in een vermoedelijk houdbaar eindspel (9-7).

Daarmee was de spanning terug in de wedstrijd met nog 2 duels te gaan. Gerard Morsink laveerde sterk tegen André Maertzdorf  en in een 4-om-4 stand moest André offeren om naar dam te gaan. Het zag er goed uit voor Gerard, maar nadat de Limburger met een 2^e schijf richting dam ging, was remise onvermijdelijk (10-8).

Lucien Farzan opende prima tegen Bert Verton, maar kwam vanaf de 23^e zet steeds verder onder druk. Een opstoot naar veld 23 zorgde ervoor dat Lucien bijna alleen nog maar achterwaarts kon afruilen. Maar Bert vond geen goed plan om door te drukken over de rechterflank van Lucien en in een 4-om-4 stand berustte hij in remise. Zo kon Lucien en heel OG de felicitaties in ontvangst nemen voor de eerste overwinning van het seizoen!

Zenderstad wint spannend degradatieduel na blauwkwartiertje!

Van Stigt Thans 3 stond onderaan, maar aan het begin van het seizoen zou je denken dat ze kampioenskandidaat zijn, omdat ze wel één van de hoogste ratings hebben. Van de teamcaptain (die zelf verhinderd was) kregen we de opdracht om dan te maar bevestigen dat zij (Van Stigt Thans 3) onderaan moeten blijven staan en wij die eerste landelijke 1^e-klasse winst maar eens pakken.
En dat lukte, en hoe!

Zenderstad kwam op achterstand door verlies van invaller van Theo van Londen (bord 8) die op 42^e zet verrast werd door het  altijd verraderlijke offer van Dussaut, 0-2.
Laurens Fijn van Draat (bord 1) bracht de stand direct weer gelijk door in een 8 om 8 stand zijn tegenstander  uit te tikken. Een offerpoging  van zijn tegenstander werd met een winnende damzet gecounterd, 2-2.
Ed Kok (bord 3) bereikte wel een gunstige klassieke stand maar zijn tegenstander had op de 40^e zet een venijnig offer in petto waarmee door de vele dreigingen remise werd afgedwongen, 3-3.
Hierna volgde een blauw kwartiertje met maar liefst 3 blauwe toernooibase-noteringen!
Gerard Bakker (bord 6) profiteerde van een enorme blunder, na een 2 om 2 doorbraak maakte Gerard het bekwaam af tegen zijn 100 ratingpunten sterkere tegenstander, 5-3.
Piet Schep (bord 5) speelde een knappe remise tegen zijn ruim 200 ratingpunten sterkere tegenstander. Na een lastige opening en middenspel waar Piet behoedzaam moest manoeuvreren, bleef de remise na wederzijdse doorbraak nog net binnen handbereik, 6-4.
Nog bonter maakte Arie Koster (bord 2) het. Zijn bijna 300 ratingpunten sterkere tegenstander zette Aries voorpost onder flinke druk, maar vond geen sluitend vervolg. In een 9 om 9 stand kon Arie  zijn laatste zwaktes in de stand geforceerd oplossen. Zijn tegenstander deed nog een merkwaardige wilde winstpoging welke door Arie vakkundig werd afgestraft! 8-4!
De overwinning van Zenderstad werd binnengesleept door Ben van der Linden (bord 7). Door maar liefst 4 maal de opstoot 27-22 te spelen welke telkens door zijn tegenstander werd afgeruild  bereikte Ben een geweldig krachtige centrumaanval. Zijn tegenstander had nog net een remise 4 om 2 doorbraak. Hierin maakte Ben nog een klein foutje welke niet door zijn tegenstander werd afgestraft met remise als resultaat, 9-5.
Lange tijd leek ook Hans Verhoeven (alweer) een blauwe notering binnen te halen. Zonder ontzag werd zijn bijna 400 ratingpunten sterke tegenstander met open vizier en actief spel bestreden. Toch kwam Hans een schijf achter door een iets te optimistische voorpost. Gewoon doorspelend was de remise nog binnen bereik. In hevige tijdnood nam Hans echter op de 60^e zet een verkeerde geforceerde remisepoging die echter precies verloren ging. Niet getreurd, met 9-7 was de mooie overwinning op Van Stigt Thans het resultaat!
Met deze allereerste overwinning in de 1^e klasse heeft Zenderstad de onderste degradatie plaatsen voor nu verlaten!

Monsterzege voor ADG 

Het achttal van ADG heeft zaterdag 20 oktober ook de vierde wedstrijd van de landelijke competitie gewonnen. De Brabanders uit Asten moesten een dikke 14 – 2 nederlaag accepteren. Zoals zo vaak leek er geen dikke overwinning in te zitten, maar de ineenstorting in het vierde uur kwam toch vooral op het conto van sterk spel door de Amersfoortse dammers

Als eerste was Ton van der Ploeg uit, die via sterk spel doorstootte naar een belangrijk aanvalsveld. Bovendien zadelde hij zijn sterke tegenstander Paul Hellings op met een achtergebleven schijf waarvan men nu nog bezig is die te reanimeren. Ton won gedecideerd. Een knappe overwinning.

Topscorer Jan de Ruiter speelde tegen de gewiekste nestor Hans Berkers. Deze wil graag vanuit een iets achtergebleven stelling tot klassiek spel komen. Dat ging hem zeker goed af, maar remise zou het waarschijnlijke resultaat zijn geweest. In de tijdnoodfase maakte Berkers echter een grote fout waarna Jan opnieuw twee punten kon bijschrijven.

In de partij tussen Ton Bollebakker en Martien Madou was het krachtverschil te groot. Ton heerste op het middenbord en Madou kon alleen een plek vinden aan de rand. Soepel leidde een doorbraak door het centrum tot winst voor Ton.

Cees Strooper ervoer de hoge moeilijkheidsgraad van het klassieke spelsysteem. Met een ontwikkelingsvoorsprong van 4 tempi moest hij zeer zuinig zijn op zijn formaties aan beide vleugels. Bert Berkers speelde het actief en sterk. In het latere middenspel kreeg Strooper toch ineens ‘grip’ op de stand, vooral omdat hij er in slaagde een achtergebleven schijf te activeren, terwijl dat zijn tegenstander niet lukte. Een wanhoopscombinatie bespoedigde het einde. Strooper won. Daarmee stond het halverwege dus al 8 – 0 voor de Amersfoorters.

Nico Kruijswijk en Jules Martens hielden elkaar lange tijd in bedwang, maar in het middenspel kreeg Nico de overhand. Vrijwel zeker heeft hij daar een grote kans laten liggen. Nu ontsnapte Martens nog met remise.

Voorzitter Marcel Everloo en Ad Boot slaagden er niet in om tot heel spannende verwikkelingen te komen. De remise kwam daarom niet als een verrassing.

Harry de Waard bleek totaal niet afgemat te zijn van de vele uren dat hij tijdens zijn succesvolle ADG-toernooi een week tevoren achter het bord had gezeten. Tegen Geert-Jan Loomans won hij een mooi linie-eindspel. Als laatste was Gerrit de Bruijn actief tegen Ruud Arts. Het leek er op dat de omsingeling die De Bruijn hanteerde niet helemaal naar wens ging. Mogelijk heeft Arts hier kansen gemist. Op enig moment werden de bordjes verhangen want Gerrit kreeg een kansrijk eindspel op het bord. Daar was nog één moment dat Arts remise had kunnen afdwingen, maar nadat hij dat overzag wikkelde Gerrit af naar een overmachtseindspel. Zo werd het een dikke 14–2 overwinning.