Gooi & Eemland pakt knap punt in Rijnsburg
Verslag Maarten Kolsloot
Vooraf leek het zwaar te worden. Meerdere invallers gingen mee op pad en Rijnsburg was een jaar of vijf terug nog Ereklasser. Nu niet meer, bleek. Het werd een zwaarbevochten 10-10 gelijkspel met een paar spectaculaire momenten. Kyrylo Ivanov had een pikstart tegen Arno Kooloos. Op papier een wat ongelukkige paring, maar het was snel klaar. Kyrylo was om 13.00 uur (!!) al de beste na een combinatie. Heerlijke 0-2 voorsprong en de Oekraïner had nog 1 uur en 40 minuten over.
Het werd gelijk door een zege van Richard Meijer op Peter Frans Koops. Koops is goed in vorm, maar Meijer maakte het hem lastig. Een groot blok op rechts was te zwaar. Helaas. 2-2 tussenstand. De derde partij van de dag was misschien wel de meest spectaculaire. Maarten Kolsloot tegen Richard Kromhout. Generatiegenoten met een ruim niveauverschil in het voordeel van de Rijnsburger. Een spannende opening werd een wat vlak middenspel. Met een hele gemene damzet aan het slot voor Kolsloot. 2-4 de verrassende tussenstand. Bertus de Harder deed het tegen Thomas Wielaard relatief voorzichtig aan. In ieder geval vergeleken met de wild-west taferelen uit de vorige ronde. Remise was een prima resultaat en maakte een 3-5 tussenstand.
Jan van der Star bracht Rijnsburg langszij met een zege op Wim Muijs. Wat bindingen in de opening leken niet super goed voor de bezoeker, maar Wim had toch wat de pest in na de nederlaag: zat er niet beter in laat in de partij? We gaan het uitzoeken. 5-5 de spannende tussenstand. Bert Roest trof met Casper Vroegop een op papier gelijkwaardige tegenstander. Bert hield het wat overzichtelijk in de openingsfase en kreeg kansen. Gemok over een gemiste kans bleef over na de partij, maar 1-1 is niet gek. 6-6 met nog vier partijen te gaan. Jelmer Martens had op meer gehoopt tegen Rinus Kromhout schatten wij zo in, maar het zat er niet in. Een halve hekstelling was een mooiere optie dan het uiteindelijk uitpakte. 1-1 en 7-7 met nog drie te gaan. Henk Vogelenzang de Jong leek nog even een moeilijk eindspel te krijgen, maar Arie Schoneveld ging snel op de remise af. Fijn voor de zenuwen van de spelers die al klaar waren En een goed resultaat. 8-8.
De laatste twee partijen moesten de beslissing brengen en daarin was het heel spannend. Leo van der Laan had weliswaar drie schijven minder tegen Rijnsburgs kopman Van Dusseldorp, maar wel een dam. En Fred Voorn stond tegen Marco de Leeuw een stuk achter. Zou het lukken?
Ja! Leo was zeer koelbloedig en haalde een knap punt tegen voormalig NK-finalist Cor van Dusseldorp. En Fred bewees dat een schijf voor ook maar een schijf voor is. Het negende punt was voor Leo en het tiende voor Fred.
10-10 is een goed resultaat en Gooi & Eemland staat 7e van de 12 ploegen. Op naar de volgende thuiswedstrijd tegen Samen Sterk. Inderdaad een sterk team. Maar Gooi & Eemland is met 3 uit 3 zeer goed begonnen aan wat een zwaar seizoen leek te zijn. Op naar meer.
Dios Eureka – Ons Genoegen 12-8
Verslag Auke Zijlstra
Blunders breken Ons Genoegen op
Wellicht was het te wijten aan de lange reis naar Hoensbroek, hoewel de treinreis heen ontspannen verliep. We kwamen op achterstand door een nederlaag van Hensley Nepomuceno, die zich teveel naar de rand liet drukken. Een knappe remise volgde van Peter Kolkman tegen de sterke Tom Swelsen, een blauwe notering op Toernooibase. Alfons Ottink won snel in een hekstellingpartij, dat hij als derde uit was kwam slechts doordat zijn tegenstander niet van opgeven wist. Vervolgens ging het mis bij Auke Zijlstra. Na een partij waar hij het in de opening opgelopen nadeel keurig had weggewerkt dacht hij op de 40ste zet met een ruiltje een remisestand te bereiken, daarbij een drie om drie doorbraak overziend. Wim Vlooswijk bracht de stand weer in evenwicht met een combinatie in het klassiek.
Zo leek er halverwege nog wel 10-10 in te zitten. Weliswaar verloor Toys Sheoratan positioneel, maar Jan Ongolesono zou moeten kunnen winnen en de overige borden waren in evenwicht. Echter Jan liep in de allerlaatste combinatie die er in zat waarmee een drie om een eindspel op het bord kwam. Na een gelijkwaardige remise van Arne via zijn bekende ondoorgrondelijke spel tegen Brion Koullen werd het nog iets erger doordat ook Gerard Morsink strandde in het zicht van de haven. Hij dacht een remise te forceren via een plakker maar er volgde een een-om-twee waarbij de doorgebroken schijf van het bord verdween. Even leek Cock van Wijk hetzelfde lot te ondergaan toen hij zijn dam gevangen zag, maar de overgebleven stand was met drie schijven achter de lange lijn eenvoudig remise.
De teleurstelling werd, na een voorspoedige terugreis met de trein, door een vijftal speler weggegeten bij de Chinees op Hoog Catharijne, waarbij ook nog wat partijen de revue passeerden.
Leiden – Zenderstad, eerste punt ooit voor Zenderstad in eerste klasse
door Karl van der Horst
Het werd een bloedstollend einde waarin het kwartje voor Zenderstad nog heel goed haar kant op kon rollen. Helaas bestaan kwartjes niet meer en ook het zicht op winst ging in rook op.
Na ruim 2 uur spelen viel Piet Schep zijn stelling in duigen en werd verloren.
Niet veel later volgde Bert Habets. Bert bedacht dat zijn laatste zet een verliezende was en gaf direct op. Echter …. er was geen man overboord, want de reststelling bood een naslag en genoeg om een remise eruit te slepen. In plaats van 3-1 was het 4-0.
De eerste punten kwamen van Karl van der Horst die een zet in huis had waar de tegenstander geen raad mee wist en waarmee Karl positioneel gewonnen kwam te staan. Secuur uitgespeeld en de eerste punten waren er: 4-2.
Aan bord 7 en 8 hadden Patrick van der Tol en Gerard Bakker twee zuinige tegenstanders die risico’s meden. Beiden hielden de nauwkeurigheid overeind en brachten de stand op 6-4.
Ed had in Joop Burgerhout een heel kwaaie pier. Op z’n Eds werden de problemen niet geschuwd, maar het was in de opening met een flinke tempovoorsprong wel nauwkeurig zoeken om speelruimte te houden. Ed rook aan de winst maar de aanval sloeg niet door, na een vervlakking was het opeens wel piekeren naar een punt. Ed zag de laatste finesse aankomen en nam de afslag naar remise en dat was toch ook wel weer loon naar piekeren, 7-5.
Arie Koster had als opdracht een punt te scoren. Hadden we maar gezegd: winnen, want die kans was er! Bij het besluit van remise bleek namelijk dat Arie de partij uit had kunnen maken.
In plaats van 7-7 was het nu 8-6.
Daarmee lag alle druk op de spelers aan het 5e bord. Hans Verhoeven werd “Man of the Match.“
In de analyseruimte werd door de Leidenaren al gezegd dat tegenstander Harry Dekker meer dan eens door zijn klok heen gaat. En dat was ook nu het geval. Hij stak zijn teleurstelling niet onder banken, want er was toch echt wel sprake van een potremise.
“Something for nothing” voor Hans en de benodigde punten om de 8-8 te bereiken.
Evaluerend: Zenderstad heeft het wel laten zitten. Niet weggespeeld en wel de kans gehad op de winst in 2 partijen. Maar goed, de motor loopt warm en de volgende mag z’n borst nat maken.
ADG weer naar winst
De dammers van ADG hebben ook hun derde competitiewedstrijd in de landelijke Eerste Klasse C gewonnen. Na een spannend verloop werd in Lent Damcombinatie Nijmegen met 9-7 verslagen. Matchwinner was Jan de Ruiter die als enige zijn partij wist te winnen. ADG staat nu met 6 uit 3 bovenaan in de klasse.
Ton van der Ploeg trof in tegenstander Roy Slagter een bijzondere verschijning. Laatstgenoemde, die zich blootsvoets door het pand bewoog, had met zijn uitbundige haardracht zo mee kunnen doen als hoofdrolspeler bij een nieuwe uitvoering van de musical Jesus Christ Superstar. Misschien was Ton daardoor enigszins geïmponeerd want langzamerhand liep Ton toch wat nadeel op. In de beslissende fase had Slagter het waarschijnlijk beter kunnen doen. Nu ontsnapte Ton nog net met remise. Harry de Waard en Stef Migchelbrink hielden elkaar zodanig in bedwang dat de uiteindelijke remise geen verrassing was.
De derde remise kwam voort uit de partij van Marcel Everloo en Albert Eggink. In het middenspel leek Eggink iets makkelijker spel te hebben, maar Marcel bereikte toch vrij probleemloos ongehavend de remise-eindstreep. Dit was anders bij het duel tussen Ton Bollebakker en Kees Hazen. Hier ging het niet goed met Ton. Hazen kwam eerder op dam en het kan niet anders dan dat Hazen ergens had kunnen afwikkelen naar een overmachtseindspel. In de partij kon Ton nog net afwikkelen richting een remise-eindspel.
Zo stond het na vier partijen 4-4 en dat zat ADG dus niet tegen.
Als vijfde de partij tussen Cees Strooper en Hans Ladage. Cees Strooper had vrijwel zeker een zeer goed plan in handen, maar dan moet de uitvoering ook dienovereenkomstig zijn. Na een minder goede beslissing echter dreigde de situatie zich tegen hem te keren. In die fase voelde Ladage zich kennelijk ook niet echt senang want hij brak de spannende stand open met een achterwaartse ruil. Vanaf dat moment leek het dat Strooper met terreinvoordeel iets kon afdwingen. In de partij kwam dat er niet van want door combinatieve dreigingen gehinderd moest Strooper aansturen op de remise. Gerrit de Bruijn en Gerard Martens laveerden hun positie tot in het latere middenspel. Gerrit pleegde een tijdelijk schijfoffer en dat leek perspectief te bieden op een mogelijk kansrijk eindspel (omdat de kans er inzat dat Gerrit twee dammen zou kunnen halen. Maar de reactie van Martens was adequaat: ook hij werkte er succesvol naar toe om een tweede dam te halen. Resultaat: remise. Bij deze 6-6 tussenstand hadden we nog twee ijzers in het vuur.
Jan de Ruiter had lange tijd weinig concreets in zijn partij tegen Jean van Ingen. Dat werd anders toen hij de gelegenheid kreeg om een voorpost te plaatsen. Daarna werd zijn speelplan ook gemakkelijker omdat hij vrij ongehinderd de belangrijke aanvalsvelden kon bezetten. Uiteindelijk leidde dat tot een ongestoorde doortocht naar dam. Daarop capituleerde Van Ingen. Tenslotte Nico Kruijswijk. In zijn partij tegen Ludger Buijs werden de verhoudingen niet verstoord. Zo kwam de uiteindelijk 9-7 overwinning tot stand.