Vette winst dammers Gooi&Eemland tegen Ons Genoegen

(Verslag Bert Roest)

Ons Genoegen was op bezoek bij Gooi&Eemland. G&E is een combinatieteam van Bunschoten en DVSB Baarn dat vorig seizoen verrassend promoveerde. Qua sterkte waren de teams vergelijkbaar. Het was een belangrijke wedstrijd om zich te kunnen handhaven in de hoofdklasse van de Nationale Damcompetitie, omdat de andere hoofdklasse tientallen sterker geacht worden. De dammers van G&E maakten gehakt van de Utrechters:13-7.

Bijzonder was de wedstrijd tussen twee (gevluchte) Oekraïners op bord 1 tussen Kirill Ivanov uit Baarn die won van Sergil Manim die vier maanden geleden vluchtte uit het verschrikkelijke Donjetsk.

Anne Wouda speelde tegen Hensley Nepomuceno. Anne stond ietsje beter, maar hij kon het eindspel niet in zijn voordeel beslissen. Een terecht gelijkspel. De Oekraïner Kirill Ivanov (G&E) wist na een lang voorspel zijn landgenoot Sergil Manim op de 39^e zet op de knieën te krijgen. Kirill brak óf door – dat gebeurde –  óf hij won een schijf. Mooie winst. Wim Muijs liet zijn korte vleugel ongunstig opsluiten door Lucien Farzan en moest een schijf offeren. Er was geen compensatie voor het eindspel dat voor Wim hopeloos verloren ging. Leo van der Laan verschalkte Wim Vlooswijk nadat die in het middenspel een foute zet deed. Wim gaf kort erna op. Henk Vogelenzang de Jong had een betere stand maar na een verkeerde manoeuvre in het eindspel moest hij remise toestaan tegen Gerard Morsink. Er kwamen weer twee punten bij nadat Bert Roest (eindelijk weer eens gewonnen) Kennedy Krishnadath inpakte. Die groef zijn graf op de 46^e zet met 12-17, waarna Bert het eindspel netjes won.

Stand: 8-4 terwijl op de overige borden de partijen voor G&E minstens gelijkwaardig waren.

De partij van Jelmer Martens tegen Toys Sheoraton verliep ook gelijkwaardig, totdat Jelmer op de 36^e zet toesloeg met een fraaie slagzet naar dam. Toys gaf meteen op. De laatste drie partijen liepen naar remise: Bertus den Harder stond in het eindspel zeker beter, maar kreeg het nog een beetje benauwd door een verrassend grote afruil van Arne van Mourik. Peter Frans Koops blonk uit tegen de sterkste Utrechter Alfons Ottink. Een gelijkwaardige partij die fraai op tempo door Peter Frans naar remise werd geleid. Tot slot Maarten Kolsloot tegen Cock van Wijk, een partij die in een spannend eindspel met beiden in een gierende tijdnood afgewerkt moest worden. Analyses moeten uitwijzen of Maarten het met zijn op het oog goede positie beter kon doen. Maakt niet uit. Het werd voor de Eemlanders een mooie 13-7 winst in deze eerst bondscompetitiewedstrijd!

Twee Oekraïners tegen elkaar: Kirill Ivanov en Sergil Manim

Gepromoveerde dammers Zenderstad verliezen belangrijk openingswedstrijd

(verslag Karl van der Horst)

Voor het naar de Eerste Klasse gepromoveerde Zenderstad was het gelijk een belangrijke wedstrijd omdat Zenderstad en tegenstander DES Lunteren 3 tot de op papier zwakste teams van de eerste klasse 1B behoren.

In het voorwoord gaf teamcaptain Karl van der Horst aan dat in de schitterende entourage van veilinghuis Heritage Auctions Europe het nodige wordt verkocht. Vandaag wordt vooral de huid er duur verkocht! En dat bleek ook wel, want er was volop strijd.

In rating was het verschil met het bierteam van Lunteren miniem, beide teams hadden ook op sterkte hun opstelling gemaakt.
De eerste nul van het seizoen kwam op naam van Karl van der Horst. In een partij waarin Karl de omsingeling zocht leek het visueel goed te gaan. Maar naarmate het middenspel voorbij was leek het erop dat er een walk-over ging plaatsvinden. In het idee om los te komen zat er een verrassend (niet al te moeilijk eigenlijk) zetje in en kon de rest van de schijven het doosje in. Lunteren direct aan de leiding.

Niet lang erna was Ed Kok aan het afronden. Ed is een Hollands tikkie-takkie dammer en maakte zijn faam waar. Altijd wel ergens een winnend zetje zoekend haalde hij een leuke damcombinatie eruit die schijfwinst opleverde en uiteindelijk ook de partijwinst. 2-2

Arie Koster speelde een degelijke partij. Zijn tegenstander deed dat echter ook en zonder al teveel risico’s of commentaar was de remise een logische uitslag. 3-3.

Gerard Bakker moest aan de bak en het kwam er in het eindspel op aan. Dat speelde hij secuur door en de 4-4 was een feit.

Een rondje langs de velden was op dat ogenblik: Laurens leek gunstiger te staan, Bert had geen initiatief meer. Hetzelfde gold voor Piet en Ben moest een uitweg zien te vinden, want hij dreigde te laat te komen in een wederzijdse flank-aanval.
Het was Ben van der Linden die ook uiteindelijk kopje onder ging. Latere analyse gaf een mogelijkheid naar een remise op diens 51^e zet.
Laurens Fijn van Draat zag ondertussen het noeste werken en de ogenschijnlijk betere mogelijkheden iedere keer geneutraliseerd worden. Laurens moest genoegen nemen met een remise. 5-7

Piet Schep was oerdegelijk bezig en ondanks dat het visueel minder oogde, schoof de partij naar een remise. 6-8.

De hoop dat Bert Habets dan “even” de 8-8 op het bord zou toveren ging in rook op, want zijn tegenstander wist voortdurend de druk op de ketel te houden. Op de 48^e zet ging het positioneel mis voor Bert. Schoof de verkeerde kant (44-40) op en ging verloren.

ADG met de schrik vrij

(verslag Cees Strooper)

In de eerste competitiewedstrijd van het damseizoen kwamen de dammers van het Amersfoorts Dam Genootschap met de schrik vrij. In Sint-Michielsgestel werd een nipte 9-7 overwinning geboekt tegen het Brabantse D’Amateurs.

ADG begon voortvarend omdat de tegenstander van Ton van der Ploeg een enorme blunder beging. Na een eenvoudige combinatie naar dam was de partij direct over. Harry de Waard had ogenschijnlijk voordeel in de klassieke middenspelpositie. Zoals zo vaak bleek dat speltype verraderlijk. Tegenstander Jacques Brouns dwong een afwikkeling af die hem schijfwinst opleverde. Erger was dat hij ook snel naar dam kon doorbreken. Harry kwam niet zo ver en moest capituleren.

Cees Strooper bereikte licht voordeel tegen John Wilsens, die uitstekend speelde. Omdat er in het slot van de partij geen enkele kans was om enigszins tot een eindspel met perspectief te komen was de remise onvermijdelijk.

Jaco van Maanen speelde een uitstekende partij tegen de onbetwist sterkste speler van de tegenstander, Wil van den Braak. Door alert en vooral agressief spel verkreeg Jaco een zeer kansrijke stelling. In die fase had hij schijfwinst kunnen afdwingen. Toen hij dat overzag kreeg hij direct te maken met het probleem dat hij onvoldoende rugdekking had voor zijn meest vooruitgeschoven schijf. Die sneuvelde dus en daarmee werd de nederlaag onvermijdelijk. Zo stond ADG halverwege met 5-3 achter.

Maar er was hoop want Gerrit de Bruijn won. Tegenstander Leo van Vlerken ontwikkelde tamelijk onhandig zijn linkervleugel, met als gevolg meerdere achtergebleven schijven. Gerrit profiteerde daarvan met een veel evenwichtigere schijvenverdeling. Omdat een normaal positioneel verloop Van Vlerken niet zou redden besloot deze tot een wanhoopscombinatie. Dit resulteerde in een overmachtseindspel zodat Van Vlerken opgaf.

Jan de Ruiter speelde zijn geliefde spel om vooral de tegenstander de keuzes te laten maken. Dat ging tegenstander Jos van der Wielen niet goed af. Ook hier was sprake van een onevenwichtige schijvenverdeling (in het middenspel met 10 schijven ‘op links’en 4 schijven ‘op rechts’. Met gemak wikkelde Jan af naar een gewonnen positie. Zo stond ADG met 7-5 voor!

Ondertussen gingen de zaken niet voorspoedig voor Marcel Everloo. Al in de opening verkeek hij zich op een slagwending met als resultaat dat Antoine van Zandvoort met een verre voorpost de hele rechtervleugel van Marcel lam legde. Marcel moest kiezen om schijfverlies te accepteren, maar in de hoop op compensatie (én fouten bij zijn tegenstander) besloot hij eerst zijn eigen stelling verder op te bouwen. Zoals het ging kwam het onafwendbare schijfverlies er toch. Het was niet te zien waar er ergens compensatie was voor die materiële achterstand. De tegenstander zag kennelijk beren op de weg want hij ging van het rechte pad naar winst af. Op het nippertje ontstond toen toch nog een remisepositie.

Als laatste was Ton Bollebakker actief tegen Willem-Peter Brekelmans. De gelijkwaardige remise kwam daar geen moment in gevaar.

Zo kwam ADG met de hakken over de sloot tot een 9-7 overwinning.