De tweede ronde kende weer veel beslissingen, slechts twee partijen eindigden in remise.
Ruud Klaarenbeek boekte weer een blauwe uitslag, nu was Willem Winter zijn slachtoffer. Ruud bouwde een Utrecht-aanval op en Willem besloot schijf 22 tot vier keer aan te vallen. De vierde keer ging schijf 22 naar 17 en toen was de korte vleugel van Winter uit balans. Een verrassend offer met tussenloop was voldoende voor de winst.
Cor Westerveld versloeg provinciegenoot Herman van Westerloo. Herman verwaarloosde de ontwikkeling van zijn korte vleugel en toen zijn lange vleugel uitgespeeld was, kreeg Cor een gevaarlijke voorpost. Cor bouwde een damcombinatie in de stelling die Herman direct fataal was.
Jaap Langerak won ook weer, nu geen blauwe uitslag, maar er zijn genoeg spelers die niet zomaar van Bert Roest winnen. Jaap ging in het late middenspel naar veld 23 en Bert kon een paar zetten lang niet op deze schijf lopen. Op de 46e zet kan 13-18 nog steeds niet en speelde Bert 12-17? Die zet gaf Jaap gelegenheid een verrassende dam op bezet veld te halen.
Harry de Waard was de vierde koploper die op 4 punten kwam. Tegenstander Evert Muis had veel te veel ontzag, speelde zijn eigen spel niet en werd kansloos van het bord gezet.
Paul de Heus volgt op één punt na een overwinning op Ben van der Linden. In een klassiek spel stelde Ben zijn lange vleugel immobiel op waardoor de noodgedwongen vlucht naar het kerkhof direct een schijf kostte. Een kleine tegencombinatie leverde niets op.
Bert Habets revancheerde zich voor zijn nederlaag in de eerste ronde. Hij had een wat kwetsbaar ogend centrum, maar toen Adri Timp naar veld 26 ging verloor Adri de greep op de stelling. Even later volgde een eenvoudige damcombinatie.
Ook revanche voor Leo van der Laan. Cor Vonk liet zich al in een 18-om-18-stand in een ketting nemen en verloor direct daarna een schijf en niet veel later de partij. Een komisch moment deed zich voor op de 19e zet. Na het voor de hand liggende 50-44 was er een negenklapper gevolgd door 24-29!
Jan Ongolesono speelde Wim Vlooswijk van het bord, maar toen het op oogsten aankwam, speelde Jan net niet subtiel genoeg en kon Wim ontsnappen.
Harry Vredeveldt deelde de punten met Jan Koerselman, net geen blauwe remise. Na afloop meenden beide spelers dat Harry het eindspel had kunnen winnen, maar dat eindspel was ook volgens de computer remise.
Voor de partijen: zie TB