De zevende editie van het UPDB-65+ kampioenschap heeft een recordaantal deelnemers. Twintig dammers traden maandag in het strijdperk, vier daarvan doen voor het eerst mee: Jan Ongolesono, Cor Westerveld, Willem Winter en Adri Timp.
De eerste ronde kende een paar verrassende uitslagen.
Jaap Langerak versloeg Leo van der Laan. Leo probeerde in een flankpartij druk uit te oefenen op Jaaps schijf 23, maar die aanval was een doodlopende weg. Jaap ruilde zich naar de betere positie en in een stand die voor Leo niet erg fijn meer was, trapte Leo in een niet al te moeilijke damcombinatie.
Ook Bert Roest scoorde een blauwe uitslag. In een klassieke partij had Bert Habets het centrum in handen, maar hij wist met dat visuele voordeel weinig uit te richten. De uitstoot 23-29 zag er gevaarlijker uit dan die was en Habets’ aanval op de korte vleugel van Roest liep hopeloos vast.
Een zelfde uitstoot deed Ruud Klaarenbeek, maar de 23-29 van Ruud was heel wat gevaarlijker. Adri Timp had in het klassieke standje temponadeel en hij ontkwam niet aan vastloopvarianten en een gedwongen kansloos schijfoffer.
Herman van Westerloo versloeg Lucien Farzan, maar vraag niet hoe… Lucien speelde een Partie Bonnard die goed uitpakte. De stellingen liepen vast en Herman moest een 1-om-3 naar dam openzetten. Lucien had keus hoe hij die dam zou nemen, koos voor de verliezende in plaats van de winnende en ervoer niet als eerste dat Herman pas verslagen is als hij het opgeeft.
Cor Westerveld mocht proberen de vaak zo taai spelende Jan Ongolesono een nul te bezorgen. Dat lukte, maar eigenlijk ging het pas lopen toen Jan schijf 25 naar 15 bracht. Door die schijf kwamen er tussenloopjes in het spel die Jan niet meer kon pareren.
Harry de Waard had het ook niet gemakkelijk tegen Wim Vlooswijk. Wim deed niet veel en liet het initiatief aan Harry. De stand bleef daardoor tot de 40e zet in evenwicht, maar toen verbrak Wim de enige poot die hij had met 8-12 en stelde Harry in staat belangrijke velden (30, 29) te bezetten. Wims doorbraak naar dam was een kansloze.
Evert Muis speelde een strategisch sterke partij. Cor Vonk kreeg alle ruimte om een Utrecht-aanval op te zetten, maar zijn opbouw toonde gebreken. Evert omsingelde met veel geduld de voorpost van Cor en op het juiste moment maakte hij er een kettingstelling van met directe winst.
Drie remises. Ben van der Linden valt in voor de op het laatste moment afgehaakte Hans Loots. Maar omdat Ben de eerste dag andere verplichtingen had, hielden hij en Harry Vredeveldt het op remise.
Willem Winter en Paul de Heus kregen geen van beiden meer dan een klein beetje voordeel na een Molimard-aanval van Paul. Na een damcombinatie die resulteerde in een grote ruil, werd tot remise besloten.
Evert van de Pol, tweevoudig toernooiwinnaar, won verrassend niet van Jan Koerselman. Jan speelde een sterke partij tot hij in een 5-om-5 stand blunderde. Evert brak door voor één schijf en er ontstond een dam-tegen-twee schijven-eindspel. In dat eindspel had Evert kunnen winnen met een thematische manoeuvre. Toen hij dat niet zag, was het remise.
Voor de partijen en de loting voor de tweede: zie Toernooibase.