Eerste Klasse C

Gooi & Eemland – EAD Asten 11-5

WE ZIJN KAMPIOEN!!!!!

Wat een heerlijke zin om te tikken. En wat hebben we met z’n allen een knappe prestatie geleverd. Had iemand dit gedacht in september? Nee toch? Helemaal niemand. Op papier was Gooi & Eemland een van de zwakste teams in de eerste klasse en uiteindelijk zijn we een wedstrijd voor het einde (!!) kampioen met ruime voorsprong. Tja. Het kan raar lopen.

Zaterdag 19 maart begon het tegen EAD Asten (ten oosten van Eindhoven gelegen) zoals het eigenlijk al het hele seizoen gaat: raar. Althans, er gebeurden een paar rare dingen op de borden, maar het goede nieuws was natuurlijk de opstelling. Misschien was dit wel – zoals Leo het aangaf – de eerste wedstrijd van het jaar waarin we op papier beter waren. Bert en Gerard hadden het hele jaar belangrijke punten voor het team gescoord en waren nu zo royaal om andere spelers een kans te geven. Zo zaten we met een gemiddelde rating van 1120 en een beetje achter de borden. Dat was volgens mij nog niet gebeurd.

Op de eerste twee borden leek de opstelling vrij ideaal: Menko tegen de oude Berkers en Maarten tegen de iets jongere. Tja. Papier is ook maar papier, want op het eerste bord begonnen de gekke dingen. Menko’s 20e en 21e zet waren niet ideaal en Hans Berkers – altijd spelend op routine en duidelijke plannen – kon precies doen waar hij goed in is. De nederlaag kondigde zich al een tijdje aan. We stonden, niet voor het eerst, achter: 0-2.

In de goede traditie van dit seizoen leek het ook al snel veel erger te worden: Wim Muijs had een overzichtelijke en degelijke stand opgezet en dacht een combinatie uit te halen. Wat volgde was een gebrek aan tempo en een schijf achter. Wim investeerde later tijdelijk nog een schijf. Laten we het zo samenvatten: de analysegrafiek sloeg meer dan 10 zetten lang vuurrood uit op +7 voor tegenstander Geert Jan Loomans. Maar Wim knokte door en pakte in een 2 om 5 eindspel een punt. Het eerste lichtpuntje in de wedstrijd: 1-3.

Anne Wouda leverde een knappe prestatie op bord 7. De vorige wedstrijd had hij al een belangrijke zege geboekt en in deze cruciale wedstrijd gaf hij weer het beste spel af. Ad Boot werd langzaam naar achteren gedrukt in de omsingeling en liep uiteindelijk in een vrij eenvoudige doorbraak. Maar het was wel de zo gewenste gelijkmaker: 3-3. Anne staat overigens op een mooie 8 uit 8 score dit seizoen.

De vierde partij van de dag kunnen we kort over zijn: Maarten gaf topscorer Bert Berkers geen kans en speelde strak positiespel. De analysegrafiek kabbelde als een slechte hartslag rond 0 en de remisevariant met een tijdelijk offer was het hoogtepunt van de partij. Kopman geneutraliseerd en de tussenstand was 4-4.

Jelmer (1134) speelde tegen Piet van Rens (759) en kwam na 8 zetten een schijf voor. Dat zou ook de laatste zin van de partij moeten zijn, maar dat was het niet. Snel een schijf voorkomen is soms lastig en dat was het deze partij zeker. 47. 43-38 had volgens de computer de zege ingeleid. Van Rens verdedigde zich knap en haalde een toch vrij sensationeel donkerblauw punt: 5-5. Voor Jelmer teleurstellend, maar we waren op de goede weg met deze partij.

De laatste partijen waren die van onze sterkste spelers: Cor, Bertus en topscorer Leo. En alle drie leken nog kans te hebben op de benodigde partijzege. Niemand stond minder.

Cor de Jong trof een taaie Jules Martens. De record-clubkampioen was niet geweldig in vorm, maar wist toch wat praktische kansen te creëren. De kerkhofaanval werd geneutraliseerd door Martens en in een dunne stand leek remise simpel haalbaar voor de man van Asten. Op de laatste zet van de partij is een grappige remise inderdaad mogelijk, maar Martens kiest de verkeerde en De Jong slaat een heleboel schijven van het bord. Daarmee was het 7-5 voor ons en was de titel eigenlijk binnen.

Bertus en Leo stonden namelijk zeer goed en zouden niet meer verliezen.

Leo is bezig aan een geweldig seizoen en kan nog altijd topscorer van de eerste klasse worden. In Martien Madou (835) had hij in theorie een ideale tegenstander op weg naar dat doel. Madou kwam in de verdrukking en de computer vindt 42 …. 11-16 zeer goed voor Leo. In de partij kwam een groot eindspel op het bord waarin Madou weigerde een tweede dam te halen. Vreemd om te zien: Leo kon zonder problemen een vang opbouwen terwijl Madou heen en weer schoof op de lange lijn. Leo won en met de 9-5 tussenstand was het kampioenschap binnen. Yes!

Het slotakkoord was fraai. Bertus was opgetrommeld voor deze kampioenswedstrijd en speelde tegen Ruud Arts een knappe partij, misschien wel de beste partij van de middag. In interessant spel met opgedrongen randschijven maakte Bertus zich heer en meester van het middenbord. Bij analyse toonde hij nog een paar leuke trucs en in de partij ging Arts langzaam naar de afgrond. In een vijf om twee stand was het dan toch echt over. Knap gedaan. En wat een ongebruikelijk royale eindstand: 11-5. Bertus wist dit jaar trouwens alle vier zijn potten te winnen: erg goed.

Zo zijn we kampioen! Er was champagne – bedankt Wim – er was gejuich, we luisterden naar We Are The Champions, we vertelden nog wat sterke verhalen en natuurlijk aten we heerlijk bij de Chinees. Kort en goed: het was een ontzettend leuke dag, een toch wel weer knotsgekke wedstrijd met een ijzersterk slot en een leuk moment in de geschiedenis van ons combinatieteam. Misschien is het motto van ons seizoen wel dit: opgeven kan altijd nog en de sterkere tegenstanders moeten eerst maar eens zien te winnen.

De hoofdklasse wacht en dat zal vast zwaar zijn, maar voor nu is het allemaal alleen maar mooi. De derde titel voor ons eerste team sinds we samen zijn in Gooi & Eemland: het wordt haast een traditie. En die traditie smaakt zoet.

Getekend, Maarten Kolsloot

Tweede Klasse D

Zenderstad wint nipt in spannend duel tegen NDV Nieuwland
(verslag Ed Kok)

In de openingstoespraak op de damboerderij aan de Smalzijde in Nieuwland werd Zenderstad de favorietenrol toebedeeld. Dat was een beetje te bescheiden van NDV want zij stonden op plaats 3 met maar één puntje achter Zenderstad. Het werd een zeer spannende en lange middag.

Hans Verhoeven (bord 5) nam in een goede stand een te dure 4 om 2 doorbraak. Door allerlei vangstellingen kon Hans geen goede dam halen en verloor.
Invaller Roald Scheper (bord 7) noteerde een  blauwe notering. Tegen een speler met 300 rating punten meer bleef Roald gemakkelijk overeind. In een gesloten klassiek moest zijn tegenstander zelfs een schijf offeren. Helaas wist deze tegenstander nog net naar remise af te wikkelen.
Piet Schep (bord 2) trok de stand weer gelijk. In een ook gesloten klassiek werd de volle lange vleugel van zijn tegenstander vastgelegd en kon Piet aan de andere zijde van het bord beslissend doorbreken.
Weer kwam Zenderstad op achterstand. Gerard Bakker (bord 4) leek een gelijkwaardige stand in het middenspel te hebben maar zijn tegenstander wist heel handig al zijn eigen zwakke punten in de stelling op te lossen en Gerard steeds meer naar achteren te dringen. Met een knappe winst als gevolg.
Met geluk kwam Zenderstad weer langszij. Ben van der Linden (bord 6) speelde een heel goede partij. Een bewust open gelaten grote afruil bezorgde Ben tempi-voordeel en controle over de belangrijkste velden.  Maar de stand werd eigenlijk te dun om nog te kunnen winnen. Een blunder van zijn tegenstander die naar het verkeerde veld liep om dam te halen bracht echter nog de winst en de gelijke tussenstand 5 – 5.
Bert Habets (bord 1) bracht Zenderstad op voorsprong. Ook hier gesloten klassiek, maar wel volgens een apart schema. Een mooie en verrassende vroege zet met de kroonschijf van Bert werd beantwoord door ook de kroonschijf op te spelen. Met mooi uitgekiend spel werd de tegenstander vervolgens uitgeteld en die moest uiteindelijk geforceerd gaan offeren. Daarna was het gauw gedaan.
Ed Kok (bord 4) trof de sterkste topspeler van Nieuwland en kon het maar ternauwernood remise houden. Een verkeerd getaxeerde hekstelling op de lange vleugel werd bijna fataal. Een verborgen finesse gaf in de tijdnoodfase echter net voldoende tegenspel voor remise.
Bij Patrick van der Tol (bord 8) ging het lang gelijk op. In het eindspel kon Patrick een goede halve hekstelling innemen. De stand was echter al te dun geworden, het overmachtseindspel was net niet meer te winnen.

Met de 9 – 7 winst blijft Zenderstad op de tweede plaats. De koploper Alblasserdam is normaal gesproken niet meer te achterhalen. Over twee weken is onze laatste wedstrijd tegen Gooi & Eemland 2 die het verrassend goed doet, met ook maar 1 punt achterstand op de derde plaats. Het gaat er dus weer om. Bij winst of gelijkspel gaat Zenderstad beslissingswedstrijden om promotie  spelen, bij verlies gaat Gooi & Eemland deze beslissingswedstrijden spelen.