De uitslagen in de Hoofdklasse:

Jan van der Veen – Arne van Mourik 1-1; Auke Zijlstra- Cock van Wijk 1-1; Andrew Tjon A Ong – Harry de Waard 2-0; Ruud Klaarenbeek – Evert van de Pol 1-1; Wim Vlooswijk – Fred Wortel 1-1; Ton van der Ploeg – Frits Stüger 2-0.

Eerste/Tweede klasse:

De uitslagen:

Dick van der Velden – Hans Verhoeven uitgesteld; Cor Vonk – Jude Kasangaki 2-0 reglementair; Andreas Ongers – Hans Loots 0-2; Dirk Bijkerk – Leo van Raaij 0-2; Anton van Ginkel – Jeffrey Verwoerd 2-0; René Runhaar – Harry Vredeveldt 0-2; Evert Muis – Ruud de Koning uitgesteld; Jaap Langerak – Karel Hammacher 0-2; Peter de Graaf – Dummy 2-0

Enkele persoonlijk verslagen:

Jan van der Veen – Arne van Mourik 1-1: Jan van de Veen wist het voor elkaar te krijgen Arne van Mourik naar een speltype te lokken waar hij weinig ervaring mee heeft: de Roozenburgopstelling. Een andere keuze had Arne niet omdat hij in de opening even iets overzag. Het zag er naar uit dat Jan ergens goede winstkansen moest kunnen krijgen maar in de praktijk kwam dat er niet uit. Wel plantte Jan een sterke schijf midden op het bord. Uiteindelijk brak Jan ten koste van twee schijven door naar dam, waarna Arne op grappige wijze naar remise combineerde. Het is de vraag of Jan het hoofd koel had gehouden als Arne het eerste offer had genegeerd en “alles” vast had gezet. Achteraf bleek dat Jan dan op spectaculaire naar remise had moeten combineren. Het was dus zeker geen saaie remisepartij!

Auke Zijlstra – Cock van Wijk 1-1: Na een wat ongebruikelijke variant in de flankspelopening kwam Cock na het afruilen door Auke van schijf 27 iets makkelijker te staan. Een fout van Cock had een schijfwinst moeten opleveren door het innemen van de kettingstelling, maar Auke miste dit. Hierna leek Cock veel beter te staan in het klassiek maar de stand liep vast en werd erg ingewikkeld toen Cock in een kvo ging staan. Auke zag toen niet de juiste combinatie en Cock kreeg een doorbraak voor 1 schijf. Auke brak ook door door 2 schijven terug te offeren en toen Cock niet de sterkste voortzetting nam, eindigde het in een nipte remise.

Dirk Bijkerk – Leo van Raaij 1-1; Wit begon direct vanuit de opening met een aanval op veld 24. Zwart ruilde daarop met een 3-om-3 af, maar dat leverde hem wel een randstuk op. In het middenspel behield wit het initiatief, maar ook toen wist zwart het geheel weer terug te brengen tot een stand met meer vrijheid. Later kon wit alsnog de druk opvoeren met een doorbraakdreiging. Ten koste van twee stukken kon zwart nog doorbreken, en ontstond een 4-om-2 eindspel met dammen.

Bij correct spel zou wit waarschijnlijk winnen, maar door het botweg weggeven van zijn dam verloor wit alsnog. Hier ontstond een bijzondere situatie: Leo deed een zet met zijn dam en reageerde met een soort “oh nee” en wit begreep hieruit dat hij een blunder maakte. Dat was niet zo, maar zonder fatsoenlijk te kijken “verzilverde” wit de vermeende blunder van zijn tegenstander, en maakte dus zelf de blunder.

Twee lessen: kijk altijd nog even goed voordat je definitief zet, en laat je niet beïnvloeden door gedrag of uitspraken van je tegenstander.

Ben van der linden – Jan Koerselman 1-1; Na een wat ongebruikelijke opening met een witte schijf op 27, wam er op de 25^e zet van wit een grote ruil aan te pas om zo de zwarte stand wat uit elkaar te blazen. Maar zwart herstelde zich goed. Wel werd de druk van wit op het centrum steeds duidelijker.
Op voorstel van zwart werd tot remise besloten. Het had beter geweest voor wit om zijn kansen te proberen te verzilveren. Maar er hadden dan voor beide kleuren kansen ingezeten om meer dan één punt te pakken.

Foto’s van Paul de Heus