Hoofdklasse B
In het degradatieduel tegen het tweede van Wageningen kwam Ons Genoegen net tekort: WSDV 2 – Ons Genoegen 11-9
(verslag Auke Zijlstra)
Cock van Wijk was als eerste uit, met name vanwege het (zeer) snelle spel van Fred Ivens. Cock kreeg een erg goede stand, maar Fred Ivens, qua rating veruit de sterkste Wageninger, wist de stand bekwaam remise te houden.
Hierna kwamen we heel even op voorsprong door een overwinning van Arne van Mourik, die profiteerde van een blunder van Hans Dammingh.
Maar meteen werd het weer gelijk door een nederlaag van Wim Vlooswijk, die in een curieuze partij het slachtoffer werd van een klaverbladopsluiting.
Vervolgens kwamen we op achterstand door een nederlaag van Radjen Kalloe, die in een damcombinatie van Arie Janssen van Doorn liep. De dam ging er nog wel af, maar de overblijvende stand met twee schijven minder bood geen kansen meer.
Alfons Ottink trof Darya Tkatsjenko, voormalig wereldkampioene, en speciaal voor deze wedstrijd opgetrommeld door WSDV (en qua rating vergelijkbaar met Ivens). Alfons legde haar het vuur na aan de schenen, maar de stand bood net niet genoeg kansen om te winnen.
Toys Sheoratan trof Wouter van Beek, OG-lid maar woonachtig in Wageningen. Wouter verloor door een rekenfout tijdelijk een schijf, maar kon deze terugwinnen, waarna hij zelfs iets beter stond en Toys naar remise moest afwikkelen.
Jan Ongolesono, weer terug uit Suriname, trok iets te enthousiast ten aanval en moest dit met schijfverlies bekopen. Jan had wel enige compensatie, en wist de partij nog net remise te houden.
Gerard Morsink speelde een uitstekende partij tegen Hans Kromhout. Via een kleine forcing in een al heel goede stand won hij twee schijven en even later de partij. Hiermee was de tussenstand 8-8
Hiermee leek de wedstrijd gezien de stand op de borden 10-10 te worden, invaller Kennedy Krishnadath probeerde echter nog te winnen, wat mislukte, en verzuimde daarna remise te maken.
Auke Zijlstra ten slotte bereikte niets tegen Jaap Vink, die een degelijke aanval speelde. Auke kwam slecht te staan, maar wist uiteindelijk nog wel probleemloos remise te halen.
Eerste Klasse C
Gooi & Eemland blijft winnen: 9-7
(verslag Bert Roest)
Invaller Lennart Bolks was als laatste klaar. Het stond 7-7 tegen de dammers uit Nijmegen.
Het ongelooflijke gebeurde. Hij won van de veel sterker geachte Albert Eggink, die dacht met een centrumaanval de Bunschoter op de knieën te krijgen. Nee hoor. Lennart brak door op de korte vleugel en wist het eindspel prachtig te winnen. Kort ervoor was het een domper dat de weer blunderende brekebeen Bert Roest een remise in het eindspel liet liggen. De partij ging gelijk op met het enige verschil, dat tegenstander Eric Sanders groot tempovoordeel had. Dat verdween later in het middenspel. Maar een simpele achterloop werd meteen afgestraft.
Jelmer Martens was het eerste uit. Na een klassieke partij werd het al gauw een gelijkwaardige remise tegen Kees Hazen. Er volgden twee winstpartijen, zodat het mooi 5-1 voor G&E werd. Gerhard de Graaf profiteerde van de opgesloten lange vleugel van Ludger Buijs. Om daaruit te komen moest die vervelende zetten doen, waarna Gerhard schijfwinst kreeg en kort erna de partijwinst. Leo van der Laan zette een gewaagde centrumaanval op tegen de veel zwakkere Roy Slagter. “Tegen een sterke dammer had ik het moeilijk gekregen” zei Leo later.
Met de remise tussen Wim Muijs en Gerard Martens waren beide heren tevreden. Wim pakte nog brutaal het ‘kerkhof’. Nadat die schijf werd afgeruild kwam de spanning niet meer terug.
Gerard Benning en Stef Migchelbrink deden hun best om het spel zo overzichtelijk mogelijk te houden. Ofwel heel veel wederzijds afruilen. Tsja, dan loopt het vanzelf naar remise. Anne Wouda nam het op tegen de sterkste Nijmegenaar, Hans Ladage. De ongelijke strijd, waarbij Anne zijn korte vleugel ongunstig liet opsluiten, liep voor Anne uit op schijfverlies. In het eindspel werd hem dit fataal.
Een mooie overwinning van Gooi&Eemland 1. De koppositie in de clubcompetitie KNDB 1e klasse C is behouden gebleven. Nu nog drie zware wedstrijden. We zijn benieuwd.
Opnieuw zege voor de dammers van ADG
(verslag Gerrit de Bruijn)
Op zaterdag 19 februari traden de dammers van ADG aan tegen D’Amateurs. Bij de Amersfoorters moesten twee sterke spelers ontbreken (Cees Strooper en Jan de Ruiter), maar D’Amateurs traden evenmin aan in hun sterkste opstelling. Er ontspon zich een spannende strijd, die lange tijd gelijk opging.
De score werd geopend door Gerrit de Bruijn. Zijn tegenstander Arno Bloks had ervoor gekozen een hekstelling te accepteren. Daarin leverde hij sterk tegenspel, maar op de 36e zet vergaloppeerde hij zich: hij liet een eenvoudige combinatie toe en pas na afloop besefte hij dat het geen ruil was, maar schijfverlies opleverde. Hij rekte de partij nog een tiental zetten, maar capitulatie was onvermijdelijk 2‑0 [2‑0]
Ton van der Ploeg formeerde ook een hekstelling, maar in zijn geval was die niet kansrijk, omdat hij aan de andere vleugel onvoldoende bewegingsvrijheid had. Gevolg was dat hij hopeloos vastliep: 0‑2 [2‑2]
In de partij tussen Frits Stüger en Jacques Brons werd het evenwicht nimmer verbroken. Een degelijke remise was het resultaat: 1‑1 [3‑3]
Invaller Jaco van Maanen speelde een overtuigende partij tegen Rob Pijnenburg, die hij positioneel en combinatief overklaste. Achteraf bleek dat hij één zwak moment had, toen hij een damzet overzag. Maar Rob zag het evenmin en moest daarna vrijwel direct een schijf inleveren. Een paar zetten later forceerde Jaco ook nog eens een doorbraak: 2-0 [5-3]
Aan bord 5 trof Harry de Waard Wil van den Braak, verreweg de sterkste speler van D’Amateurs. Er ontstond gecompliceerd flankspel, dat het uiterste vergde van beide spelers. De Brabander was aanvankelijk wel de bovenliggende partij. Maar in het middenspel meende Harry zijn stelling gerepareerd te hebben. De ADG-er zag dat een sterk ogende tempozet op slag zou verliezen maar in een vlaag van verstandsverbijstering kwam hij uiteindelijk toch met die zet op de proppen. Van de Braak profiteerde dankbaar van de Zeister hersenkronkel en hij sloot de partij met een mooie klapper af. Balen dus voor Harry na afloop van de partij: 0‑2 [5-5]
En zo stond het weer gelijk. Nu zagen we al geruime tijd een kolossaal positioneel voordeel voor Ton Bollebakker in zijn partij tegen Leo van Vlerken, dus de nieuwe voorsprong kwam niet onverwacht: 2‑0 [7‑5]
Toch was het nog niet duidelijk of ADG de volle winst ging opeisen. Marcel Everloo had niets bereikt tegen Martien van Erp, op papier de zwakste tegenstander maar op het bord bleek dat niet; en Nico Kruijswijk had het zwaar tegen John Wilsens. Een 8‑8-uitslag was dus niet ondenkbaar. Maar het pakte anders uit. In een dun 4×4-standje bleek Marcel toch mooie kansen te hebben en toen Van Erp de beste verdediging niet vond, werd hij gedecideerd weggetikt en daarmee was de zege reeds een feit: 2‑0 [9‑5]
Door de treinuitval, vanwege de naweeën van de zware storm Eunice, moest Nico Kruijswijk al vroeg op om met de bus in Hilversum te komen, alwaar hij met Ton Bollebakker naar Amersfoort kon afreizen. Daardoor was hij bij de aftrap niet zo fris als anders en dat vertaalde zich in een moeizame opening in zijn partij tegen John Wilsens, die daardoor de gehele partij prettig spel had. Na de 48e zet stelde Nico, in een licht nadelige stand, remise voor. Vanwege de achterstand van zijn team accepteerde John het remiseaanbod niet. Doorspelen dus. Nico zag zijn lange vleugel steeds zwakker worden, maar daar stond een zwakke korte vleugel van John tegenover. Beide spelers braken door naar dam en in het complexe eindspel werd niet altijd de juiste voortzetting gekozen, ook veroorzaakt door de tijdsdruk. Hoewel John nog op twee dammen kwam, wist hij het ook niet meer. Na de 63e zet deed hij een remiseaanbod, dat door Nico uiteraard gretig werd geaccepteerd: 1‑1 [10‑6]
Tweede Klasse D
Zenderstad laat punt liggen in Rotterdam
(verslag Ed Kok)
In de uitwedstrijd tegen middenmoter Contant Charlois 2 in Rotterdam kwam Zenderstad niet verder dan een 8 – 8 gelijkspel en verspeelde daarmee een kostbaar punt in het kampioenschap.
Bij Zenderstad speelden Karl van der Horst en Brian van Ringelestijn mee. Voor beiden was het weer hun eerste wedstrijd in de Nationale Competitie sinds zeer lange tijd. Karls laatste wedstrijd was in 2006 en Brians laatste wedstrijd in de NC was in 2007!
Karl (bord 3) ging voortvarend van start. Nadat zijn tegenstander een verrassende combinatie had gemist werd deze vakkundig opgerold. Ed Kok (bord 1) vergrootte al snel daarna de voorsprong naar 4-0. Zijn tegenstander dacht een offer te plaatsen maar zag deze schijf niet meer terug en verloor. Na deze snelle voorsprong ging de strijd gelijkwaardig op. Brian (bord 6) speelde tegen de op papier sterkste tegenstander. In een al lastige stand, na een grote ruil, kreeg Brian een beslissende 3 om 3 doorbraak om de oren kreeg en kon direct opgeven.
Ook Ben van der Linden (bord 7) verloor. In het late middenspel stond Ben nog erg gunstig maar hij koos de verkeerde voorzetting en moest ook opgeven.
Met de 4 – 4 tussenstand leek er echter nog weinig aan de hand. Op alle vier de nog spelende borden stonden de Zenderstad dammers er beter voor dan hun tegenstanders. Bij Hans Verhoeven (bord 8) was het voordeel het kleinst en hier werd het uiteindelijk een gelijkwaardige remise. Patrick van der Tol (bord 5) miste het meest kansrijke eindspel. Analyse wees uit dat dit waarschijnlijk toch ook net niet te winnen was, dus remise het resultaat.
Arie Koster (bord 4) behaalde ook een voordelig eindspel. Na een doorbraak haalde Arie echter op het verkeerde veld een dam waarna zijn tegenstander deze kon afnemen en naar remise kon afwikkelen. Op een ander veld damhalen had goede winstkansen gegeven.
Met de 7 – 7 tussenstand waren alle ogen gericht op Bert Habets die in een gunstig gesloten klassieke stand leek te gaan winnen. Een betere tempi verhouding en een achtergebleven schijf van zijn tegenstander leken beslissend. Maar na ruim 4 uur dammen gaan er ook andere zaken spelen. Eerst miste zijn tegenstander een remise combinatie en daarna kon Bert eenvoudig winnen. Bert dacht echter na een spook-offer geen goede zet meer te hebben en vervolgde anders en nu liep het ook hier remise, totaal 8 – 8. Een eenvoudige 2 om 2 doorbraak, na het spook-offer, had echter de winst gebracht.
Zenderstad heeft de kans op de tweede plaats, met recht op promotie-wedstrijden, nog in eigen hand maar dan moeten de laatste drie wedstrijden alle gewonnen worden.