Hoofdklasse B: Ons Genoegen – RDC Rijnsburg 7-13
(verslag Auke Zijlstra)

Hoewel Rijnsburg laag op de ranglijst stond, was al duidelijk van tevoren dat het een zware wedstrijd zou worden, zeker omdat Ons Genoegen met drie invallers moest aantreden.

Aangezien beide teams min of meer op sterkte speelden werden er toch interessante partijen gespeeld. Alleen invaller Peter Kolkman trof het aan bord 6 niet met een veel sterkere tegenstander en hij dolf al snel het onderspit. Vervolgens liepen zowel Auke Zijlstra als Arne van Mourik onnodig tegen schijf- en partijverlies aan. Hiermee was de wedstrijd eigenlijk beslist, maar de overige 7 partijen leverden 7 punten op, zodat duidelijk is dat we weliswaar een goede dag moeten hebben, maar toch goed tegenspel kunnen bieden. Vooral omdat Arne zo goed als gewonnen stond en een voor hem ongewone blunder maakte.

Cock van Wijk deed iets terug tegen de sterke Richard Kromhout, niet geheel onfortuinlijk, want Richard had de hele partij het betere spel, en dacht te gaan winnen. Hij had echter een offer van Dussaut van Cock niet goed berekend en stond opeens verloren. Invaller Kennedy Krishnadath maakte een goed debuut in de hoofdklasse met een remise tegen Rinus Kromhout. Wim Vlooswijk stond gewonnen, of in elk geval bijna, maar liet Laura Andriessen nog ontsnappen.

De laatste nederlaag kwam voor rekening van invaller Peter Meijler, die in een remisestand opeens door de vlag ging, iets wat sinds de invoering van 1 minuut extra per zet zeldzaam is geworden. Alfons Ottink speelde een uitstekende partij tegen Cor van Dusseldorp, de sterkste Rijnsburger en meermaals deelnemer aan het NK. Alfons kreeg voordeel, maar het was niet genoeg voor de winst. Ook Gerard Morsink speelde een goede partij. Hij miste weliswaar een kans op voordeel maar speelde wel een degelijke remise. Tenslotte Toys Sheoratan: hij nam een dure damcombinatie, waarbij de tegenstander bovendien ook naar dam ging lopen. Toys wist de stand nog net remise te houden

Over twee weken wacht titelkandidaat Heijmans

 

Eerste Klasse C

Eenvoudige overwinning van ADG in West-Brabant
(verslag Cees Strooper)

In het verre Oudenbosch, aan de grens met België (dat het bezoeken waard is om een replica van de Sint Pieterskerk uit Rome (!), boekten de Amersfoortse dammers van ADG een eenvoudige zege tegen De Variant. In de zevende ronde bleek eens te meer dat de West-Brabantse dammers het moeilijk hebben in Klasse 1C van de landelijke damcompetitie en dat hun laatste plaats weinig perspectief biedt op lijfsbehoud.

Opnieuw was Ton van der Ploeg als eerste klaar. Zijn aanvalspositie had afgebroken moeten worden, maar toen zijn tegenstander Rob van Lien dat naliet kwam er vanuit het niets een eenvoudige dreiging in het spel.  Van Lien overzag dit waarna Van der Ploeg de partij op slag uitmaakte.

Nico Kruijswijk speelde (met de aanvallende kleur) een onvervalst Keller-systeem tegen Mark de Wolf. Laatstgenoemde was meer uit op afbraak dan dat hij principieel de omsingeling koos. Kruijswijk besloot om de verre randschijf van zijn tegenstander als combinatieobject te gebruiken. Dat lukte, want De Wolf overzag de enigszins elementaire dreiging. Nadat Nico op die manier een dam had behaald, besloot De Wolf dat dát het moment was om de handdoek te werpen.

Tegen een andere Wolf, Jan de Wolf, zette Gerrit de Bruijn een flank-centrum aanval op. In een poging om zijn linkervleugel te ontwikkelen liep De Wolf in een altijd weer verrassende damcombinatie. De Bruijn moest die dam wel inleveren, maar aan de hele transactie hield hij wel een schijf winst over. Bovendien stond nog een schijf van De Wolf op de tocht. Gerrit dacht twee methoden te hebben om ook die op te peuzelen. Hier was misschien sprake van enige onderschatting, want de methode die Gerrit koos bleek, zeker door het alerte spel van zijn tegenstander, die dubbele schijfwinst niet op te leveren. Zoals het ging evolueerde de partij naar een eindspel van vijf schijven tegen vier en dat bleek eenvoudig gewonnen voor De Bruijn.

Op het kopbord zat Harry de Waard. Tegen de taaie Jan van Beeke leek Harry het goed voor elkaar te hebben. In een schijnbaar precaire situatie voor Van Beeke verraste hij Harry met een ruilmanoeuvre. In het gedwongen vervolg kon Van Beeke een combinatie met doorbraak naar dam afdwingen. Daarna waren alle winstkansen voor De Waard verkeken.  Zo stond het na vier partijen dus 7 – 1  voor ADG.

Marcel Everloo haalde de teamwinst binnen. Tegenstander Jan Kerkhofs speelde buitengewoon gedurfd de zogeheten Partie Bonnard-opstelling. Dat is een opstelling die boordevol combinatiedreigingen zit. Maar het is dan wel nodig dat de positie aan de linkerzijde van het bord ook onder controle is. Dat was niet het geval. Marcel behaalde schijfwinst, even later gevolgd door een dubbele dreiging die hem een dam opleverde. Toen capituleerde Kerkhofs.

In de opening van de partij van Cees Strooper tegen Daniëlle de Vos gebeurde iets opmerkelijks wat we een ‘Gerard Kemkers-moment’ kunnen noemen. Net als in zijn partij tegen Bunschoter Wim Muijs eerder in deze competitie speelde Strooper niet de volgens de damtheorie beste zet. Tegen Muijs was dat gebaseerd op de overtuiging bij Strooper dat Muijs de juiste voortzetting niet zou vinden (en dat kwam ook zo uit). Strooper had zich toen gerealiseerd dat Muijs hem behoorlijk pijn had kunnen doen als hij dat wel had gedaan en zich dus voorgenomen dit nooit meer te doen. Tegen De Vos was Strooper bij aanvang van de partij nog druk met het bijwerken van zijn administratie, want iemand moet het verslag maken (zoals Kemkers in die beruchte 10 kilometer op de Olympische Spelen waar hij Sven Kramer de verkeerde baan in schreeuwde, met diskwalificatie tot gevolg) zodat hij wéér de foutzet deed. Maar opnieuw kwam Strooper er mee weg want na de passieve voortzetting van De Vos was alles weer in orde. Laatstgenoemde kreeg last van een opgesloten rechtervleugel. In het middenspel profiteerde Strooper van een onvoorzichtigheid van zijn tegenstandster aan de andere zijde van het bord. Hij dwong schijfwinst, en even later partijwinst af.

Ton Bollebakker kon opnieuw geen potten breken. Tegenstander Mark Klaassen bleef goed gegroepeerd  spelen, waardoor er voor Ton geen kansen kwamen. Het lichte terreinvoordeel in de slotfase was onvoldoende om op winst te mogen hopen.

Als laatste speelde Frits Stüger. Hij nam de positie van tegenstander Franklin Denissen in de hekstelling. Dat leek allemaal goed, maar Denissen behaalde een knappe schijfwinst. Het leek onmogelijk voor Frits om iets te organiseren om die schijf terug te winnen. Bij analyse later bleek ook dat Denissen een winnende voortzetting had. Maar zoals het ging won Frits de schijf wél terug én verkreeg hij bovendien een aanvalsstand met perspectief. Frits behandelde het eindspel vlekkeloos en won ook nog.

Zo kwam de eindstand op 14 – 2 voor ADG. ADG is met deze overwinning geklommen naar de derde positie op de ranglijst met 9 uit 7. Gooi en Eemland (met 11 uit 7) en Dammend Tilburg (met 10 uit 7) staan daar nog boven. Deze teams moeten elkaar nog bestrijden.

 

 Tweede Klasse C

Zenderstad te sterk voor Waarddammers DEZ CT

(verslag Ed Kok)

Nadat de nationale competitie vanwege de Corona lockdown twee maanden heeft stil gelegen, werd zaterdag 5 februari weer de volledige competitie gespeeld. In de 2e klasse D won Zenderstad van het combinatie-team van De Waarddammers en DEZ Oudendijk (uit Woudrichem).

In de sfeervolle entourage van de kantine van veilinghuis Heritage Auctions Europe schoten de dammers van Zenderstad IJsselstein uit de startblokken. Binnen een uur stond het al 4-0 door snelle overwinningen van Piet Schep (bord 6) en Cees Westland (bord 7).  Beiden profiteerden met combinaties van de missers van hun tegenstanders. Daarmee leek het een vrij makkelijke middag te worden maar de Waarddammers/DEZ vochten zich terug in de wedstrijd. Hans Verhoeven (bord 8) maakte een zeper. Zijn tegenstander nam een 2 om 2 naar dam, die Hans wel insnoerde, maar na lang spel uiteindelijk altijd toch los kwam en dan gelijk zijn vernietigende werk zou doen.
Ook Jacco Scheper (bord 5) kwam in de problemen. Jacco taxeerde een plakker verkeerd en moest in de verdediging van een verre voorpost. Middels een direct offer had Jacco nog goed spel gehad, maar deze werd gemist waarna Jacco snel moest capituleren. Met de stand virtueel gelijk (Hans was nog bezig maar ging toch verliezen), kon het nog alle kanten op.

Ben van der Linden (bord 4) speelde een gedegen partij, maar zijn tegenstander ook. Het evenwicht werd niet verbroken en een terechte remise was het resultaat. De topscoorders van Zenderstad trokken hierna de winst over de streep. Bert Habets (bord 2) kon zich herstellen van een zetje en vervolgde het middenspel beter dan zijn tegenstander. Door een sterke centrumbezetting kon Bert een doorbraak forceren en de winst pakken. Bert heeft hiermee al zijn wedstrijden gewonnen!
Ed Kok wist een gunstige gesloten klassieke stand met 4 tempi minder te bereiken. Belangrijk punt was een door Ed opengezette 1 om 3 naar dam met een 4 schijven naslag en dreigende damvang. Achteraf zou de dam toch goed geweest zijn door een 2 om 2 waarna de dam aan damvangst kon ontsnappen met minimaal gelijkwaardig spel.  De dam werd dus niet genomen en daarna liep de tegenstander na 5 zetten helemaal vast. Een wanhoopsoffer hielp ook niet meer.
Op bord 1 speelde Patrick van der Tol een mooie flankpartij die door zijn tegenstander goed werd tegengespeeld. In het eindspel had Patrick geluk dat zijn tegenstander een verrassende 4 om 3 beslissende doorbraak niet zag. Daarna was remise het terechte resultaat.

Al met al een mooie 10-6 overwinning voor Zenderstad die hiermee, met 1 punt achterstand op de koploper Alblasserdam, goed mee blijft doen in het kampioenschap in klasse 2D.

Scroll naar boven