Eerste Klasse C

Mazzel-remise dammers Gooi & Eemland
(Verslag Bert Roest)

Een verbazingwekkend resultaat tegen het 2e achttal van Lunteren: 8-8. De laatste partij van Gerard Benning werd op de klok gewonnen. In een remisestand. Tegenstander Edwin Loozen was niet attent genoeg. Gerard heeft tot het eindspel wel een stuk beter gestaan, maar dreigde de winst te laten glippen. Zuur voor Lunteren was dat de twee topspelers van het team mee moesten doen met het tiental dat in de Ereklasse speelt  Dat team verloor dik.

Wim Muijs was het eerste uit. De sterke Arno Bos dwong hij in het eindspel tot een vervelende randschijvenstand/opsluiting met winst. Bravo Wim met je winst. Een domper was het verlies erna van Bert Roest. In een veelbelovend eindspel ging hij wéér onderuit. Nu met een bekend slagzetje tegen Evert van de Pol. Niet meer over praten. Verlies. Anne Wouda was ook niet vrolijk tegen Annemieke Stunnenberg. “Er zat te weinig in de hele partij”, zei Anne. Er gebeurde te weinig om kansen te creëren. Cor de Jong is niet echt goed op dreef in de nationale competitie. Tegen de jonge, talentvolle Johan Top kon hij onvoldoende potten breken om winst te forceren. Remise. Henk Vogelenzang de Jong verwaarloosde zijn lange vleugel iets te veel. Tegenstander Jaap van Hierden sr. profiteerde en drukte gedegen door naar winst na een doorbraak in het eindspel. Jelmer Martens stond er ogenschijnlijk goed voor in het middenspel. “Ergens ging het mis” zo vertelde Jelmer. Bram Cysouw wist de partij in het eindspel naar zich toe te halen. Verbluft bleef Jelmer met verlies achter.

Tot slot de bijzondere ontmoeting tussen Leo van der Laan tegen Richard Cousijnsen. Richard is meervoudig kampioen van Gooi&Eemland, maar speelt al tientallen jaren in de KNDB competitie voor Lunteren. Dus een strijd tussen clubgenoten. Richard is altijd uit op winst en dat brak hem in een klassieke partij op. Hij had kansen op remise, maar Leo (clubkampioen 2021) wist een schijf voorsprong te versieren. In een ingewikkeld eindspel won Leo.

ADG hard onderuit tegen Dam Combinatie Nijmegen

Het achttal van ADG heeft zaterdag 13 november een harde 6 – 10 nederlaag moeten incasseren in de landelijke damcompetitie tegen middenmoter Dam Combinatie Nijmegen.

Nico Kruijswijk nam het op tegen Albert Eggink. In de partij kwamen we patronen tegen uit partijen uit de jaren 70 toen de theorie rond de Keller-opening nog grotendeels geschreven moest worden. Zoals het ging kreeg Nico problemen om zijn linkervleugel een vuist te laten maken tegen de aanvalspositie van Eggink. Omdat de mogelijkheden voor tegenspel aan de andere bordrand steeds minder werden was wel duidelijk dat Nico het lastig ging krijgen. Ongetwijfeld zijn er mogelijkheden geweest om de stand te fatsoeneren. Maar toen Nico dat naliet was schijf- en partijverlies onafwendbaar.

Ton van der Ploeg leek tegen Roy Slagter een kansrijke strategische positie in te nemen. Helaas kon Slagter afwikkelen naar een eindspel met een wederzijdse dam. Dat eindspel liep zonder winstkansen naar remise.

Ton Bollebakker en Stef Migchelbrink hielden elkaar volledig in bedwang. De remise kwam geen moment in gevaar!

Jan de Ruiter probeerde omsingelend iets te bereiken maar het gedegen positiespel van hoogleraar Gerard Martens stond dat in de weg. Laatstgenoemde had misschien een licht initiatief door centraler opgestelde schijven, maar toch kabbelde de partij naar een vreedzaam einde.

Zo waren er tot dan weinig kansen voor ADG om de opgelopen achterstand ongedaan te maken. Misschien puntenmachine Gerrit de Bruijn dan? Tegen Hans Ladage zette hij een veelbelovende omsingeling in. Zoals het ging, ging het niet goed want hij slaagde er niet in het verdedigingsblok van Ladage aan te tasten. Daarna ging het hard: daar waar De Bruijn niet verder kwam kon Ladage de verzwakte vleugel van De Bruijn onder vuur nemen. Eigenlijk probleemloos wikkelde de Nijmegenaar af naar winst.

Frits Stüger liet tegenstander Ludger Buijs centrale aanvalsvelden bezetten. Tevergeefs probeerde hij die later in de partij weg te ruilen, maar daar was de positie van Buijs inmiddels te sterk voor. Dus dit ging voor Frits ook niet goed.

Zo stond het dus al 3 – 9 met nog slechts twee wedstrijden te gaan.

Cees Strooper trof in tegenstander Jean van Ingen een oude bekende uit zijn studententijd bij het Nijmeegse NOAD. In die tijd was Van Ingen al bekend als combinatiespeler. Later verruilde hij dammen voor backgammon waarin hij Nederlands kampioen werd. In de partij liep de opening voor Strooper op rolletjes, want het half-open klassieke tegenspel van Van Ingen was aantoonbaar niet goed. Door te snel spel evenwel liet Strooper een grote ruil toe die buitengewoon ongelegen kwam (en die eenvoudig vermijdbaar was). Ineens had Strooper last van een volle linkervleugel waarvan niet duidelijk was hoe die ooit ontwikkeld kon worden. Gelukkig hielp Van Ingen een handje waarna Strooper kon switchen naar zijn geliefde omsingelingsspel. Er ontstond een kleurrijk spel omdat Van Ingen ver doordrong in de stelling van Strooper. Die bleef er omheen spelen, ondertussen de eigen verdediging in het oog houdend: de ‘rots’ op veld 47 werd ook nog eens ondersteund met schijven op 42 en 48. Dat zorgde ervoor dat Van Ingen veel te veel tijd nodig zou hebben om door te breken naar dam terwijl Strooper daar op de zwakkere linkervleugel van Van Ingen wel in slaagde. Dus een snelle overwinning lag voor de hand. Als de spreekwoordelijke zuinige Zeeuw dacht Strooper zelfs gratis en voor niks te kunnen doorbreken naar dam. Dat was een ernstige fout. Een accuraat schijfoffer had een eenvoudige winst opgeleverd. Nu kon Van Ingen een niet meer gedachte remise afdwingen. In het zicht van die haven veranderde hij van plan waarna Strooper alsnog won.

Als laatste was Harry de Waard actief. Tegen Kees Hazen had hij een partij met wisselende patronen. Eerst een volle hekstellingpositie, daarna een omsingeling (omdat Hazen de hekstelling verbrak) en tenslotte een laat-klassiek middenspel. Zoals het ging leek Hazen een tikkeltje gemakkelijker te staan. Dat was kennelijk toch schijn want op toernooibase wordt een winnende voortzetting voor De Waard aangegeven. Hoe het ook zij, het liep remise.

Zo werd de eindstand van 6 – 10 bereikt. Een harde nederlaag voor ADG. Daarmee lijkt duidelijk dat ADG in deze klasse geen kampioensaspiraties hoeft te hebben.

Tweede Klasse D

Thriller damjeugd Reeuwijk – Zenderstad eindigt in gelijkspel
(verslag Ed Kok)

Tegen de damjeugd en damtrainer van Denk en Zet Reeuwijk schoot Zenderstad voortvarend uit de startblokken. Op bord 8 kwam Hans Verhoeven al gauw twee schijven voor terwijl op bord 6 Gerard Bakker ook al een damzetje had uitgehaald. Hans liep echter nog in een eenvoudig zetje naar dam, wist nog wel de dam met 1 schijf verlies af te pakken maar moest vechten voor nog een puntje.
Op bord 7 was Ed Kok toch als eerste uit, na een achterloop van zijn jonge tegenstander was het door een damzet gelijk uit. Gerard Bakker won ook makkelijk zijn partij, maar Hans kon het toch niet bolwerken en verloor.
Ondanks de 4-2 voorsprong zag het er zorgelijk uit voor Zenderstad want Jacco Scheper (bord 1), Arie Koster (bord 3) en Ben van der Linden (bord 4) waren al aardig in de problemen gekomen. Jacco trof met Karien Droog een sterke jeugdspeler en hield daarom het spel overzichtelijk. Vanaf de 20^e zet gaf Jacco het initiatief aan de tegenstander die daar wel raad mee wist. Doordat een offer van Dussaut op een plakker zou falen, moest Jacco een aantal positioneel zwakkere zetten doen en kwam uiteindelijk in een verloren stand terecht (4-4).
Arie Koster wist nog net met 5 schijven tegen een dam met 3 schijven een remise-geitenpaadje te vinden en mocht daarvoor in de handen knijpen. Maar bij Ben van der Linden ging het toch definitief mis, uiteindelijk werd hij hardhandig van het bord gezet.
Piet Schep had intussen remise gespeeld. Zijn jonge tegenstander, Laurent Glas, zag alle trucjes van Piet en wist Piet van winst af te houden met een verdienstelijk gelijkspel.
Met de 8-6 achterstand waren alle ogen nu gericht op de wedstrijd van Bert Habets tegen de jeugdleider van DEZ Reeuwijk, Hans de Knikker. In een dunne stand wist Bert zijn tempo-voorsprong maximaal uit te buiten. Met nog weinig tijd vond Bert een fraaie eindspel-finesse die gelijk gewonnen was. Daarmee werd nog net het 8-8 gelijkspel binnengesleept.