Eerste Klasse C: ADG en PWG ’s Gravenpolder delen de punten en zijn er beide blij mee
Verslag Cees Strooper
Het achttal van ADG heeft zaterdag 16 oktober met 8 – 8 gelijkgespeeld tegen het Zeeuwse PWG ’s Gravenpolder in de derde ronde van de landelijke damcompetitie. ADG neemt met deze uitslag een bescheiden middenpositie in in Klasse 1C.
Harry de Waard kwam al vroeg na de opening in een nadelige klassieke positie terecht (want: een te ver naar voren opgeschoven positie) . Bovendien was de situatie zodanig dat hij onmogelijk aan die structuur kon ontsnappen vanwege het ontbreken van afbraakformaties. De verwachting was dat Aart Walraven, een van de sterkste spelers van de Zeeuwen, Harry flink op de proef zou stellen. Maar zover kwam het niet want ineens werd door de spelers remise overeengekomen. Achteraf bleek dat beide spelers daar blij mee waren. Harry om bovengenoemde reden; Walraven vanwege fysieke problemen. Een meevaller voor ADG.
Ton van der Ploeg speelde tegen de talentvolle Rianka van Ombergen. Ton moest alle zeilen bijzetten, maar hij kon niet voorkomen dat Van Ombergen hem overrompelde op zijn linkervleugel. Donkere wolken pakten zich samen boven het besnorde hoofd van Ton. Maar hij had nog één kaart in de mouw: hij kon de stand ‘vol laten lopen’ omdat hij de nazet had. Daarmee redde hij het, en zelfs ruimschoots: Van Ombergen moest, teleurstellend voor haar, een nadelig eindspel accepteren. Dat was heel kansrijk voor Ton, maar er rolde toch een remise uit. Eigenlijk zowel een tegenvaller als een meevaller voor beide partijen!
Jan de Ruiter raakte verzeild in een laveerpartij tegen Danny Wattel. Pas in een uitgedunde stand kreeg Jan enige grip, maar het was niet genoeg: remise.
Gerrit de Bruijn stuurde vanaf het begin van het middenspel aan op een klassieke partijstructuur tegen Jaap Veerhoek. Laatstgenoemde nam veel tijd voor zijn beslissingen, terwijl zijn positie mogelijk beter was dan die van De Bruijn (omdat laatstgenoemde een achtergebleven schijf had die onmogelijk nog in het spel gebracht kon worden). Veerhoek voelde dit toch niet goed aan en deed zichzelf de das om met een decentrale zet. De Bruijn forceerde de positie en won snel. Een meevaller voor ADG.
Voorzitter Marcel Everloo trof in tegenstander Cor Boot iemand die vooral de boot wilde afhouden. Dat bleek uit vele achterwaartse ruilen. Toch kon Marcel er net niet genoeg van profiteren. Misschien een kleine tegenvaller voor ADG.
Tegen Jos de Wild bereikte Frits Stüger een superieure stand. Helaas zat Frits zijn tegenstander in het middenspel net iets te weinig dwars. Het gevolg was dat De Wild zijn positie kon fatsoeneren. Maar ook daarna waren alle kansen aan Stüger. Wel was het belangrijk om de flexibiliteit in de stand in het oog te houden. En net dat ging mis bij Frits. De Wild profiteerde onmiddellijk waarna het massieve centrum van Frits niet meer kon bewegen. Na het offeren van meerdere schijven kwam Frits nog wel op dam, maar de nederlaag kon niet meer worden afgewend. Waar gerekend werd op een overwinning was het eindresultaat een nederlaag. Een forse tegenvaller voor ADG!
Cees Strooper trof in Niels Roelofsen een taaie tegenstander die er in de opening in slaagde het spel overzichtelijk te houden. Strooper hield wel het initiatief met centrumgericht spel. Daar stond een goed plan van Roelofsen tegenover. Zoals het ging was Strooper precies op tijd om de stand opengebroken te krijgen. De 9-om-9 was op het oog zeer kansrijk voor Strooper, maar eigenlijk was winst niet aantoonbaar. In tijdnood greep Roelofsen echter mis waardoor Strooper snel kon doorbreken naar dam. Vlak daarna verloor Roelofsen door tijdoverschrijding. Toch een meevaller voor ADG.
Als laatste was Ton Bollebakker in strijd gewikkeld met Fons Huijbreghts. Ton kwam ogenschijnlijk als winnaar uit het moeilijk te doorgronden middenspel. Ten onrechte nam Ton niet een ruil waarmee hij minimaal de remise zou hebben behaald. Daarna keerden de kansen. Het eindspel bleek niet te houden voor Ton. Zeker een tegenvaller voor ADG.
Als we alle meevallers en tegenvallers optellen moet de conclusie zijn dat beide clubs tevreden kunnen zijn met het 8 – 8 gelijkspel.
Eerste Klasse C: Gooi & Eemland 1 doet zich tekort met gelijkspel
Verslag Bert Roest
Na ruim drie uur in doodse stilte dammen was er nog geen wedstrijd beslist in de strijd tussen Gooi & Eemland en De Variant. Gemiddeld stond het achttal van Oudenbosch er wat minder voor. Alleen Michiel Luiten. Die schrok toen hij zijn kroonschijf op de 33e zet speelde. Tegenstandster Danielle Vos zag niet dat 17-21 schijfwinst opleverde. Michiel was later in het eindspel kansrijk voor winst, edoch het werd remise. Dat het 8-8 werd was een kleine teleurstelling voor de Eemlanders omdat er meer in zat. Ondanks het ontbreken van vijf sterke(re) spelers van het team.
Peter Frans Koops was als eerste klaar. Hans Bongaars zette in op een sterk oprukkende korte vleugel. Analyses moeten uitwijzen of het eindspel inderdaad remise is. Jelmer Martens behaalde remise tegen de sterkste speler Martin de Wolf. Een goed resultaat. Het middenspel was spannend en onduidelijk, totdat Martin besloot naar remise af te wikkelen. Anne Wouda baalde van zijn verlies tegen Mark Klaassen. Qua rating was Mark duidelijk sterker, maar Anne verwierf veel tempo en positievoordeel. Het ging mis op de 46e zet waar hij in een simpel zetje trapte en hij kansloos verloor. Bert Roest bestreed Mark de Wolf met zijn vertrouwde centrum omsingelingstactiek. Dat leverde op de 43e zet schijfwinst op. Drie zetten later kon Bert het waarschijnlijk beter doen. Met knappe offers wist Mark remise te versieren. Tegenover deze tegenvaller stond de winst van Gerard Benning. Een cadeautje. Franklin Denissen deed het in het eindspel gruwelijk fout, speel de partij er maar op na. Leo van der Laan bouwde een mooie centrumpositie op, maar brak die zelf af in een poging de lange vleugel van Jan de Wolf te overvleugelen. Het lukte niet de betere middenspelstand te verzilveren om daarna veilig naar remise te laveren. Henk Vogelenzang de Jong kwam terecht in een klassiek spelletje tegen Jan van Beeck. Henk pakte in het middenspel tot tweemaal toe brutaal de ‘Kerkhof’ en bouwde een groot tempovoordeel op. Henk koos in tijdnood voor een afruil op de 62e zet. Het bleek cruciaal want Jan wist precies op tempo remise te maken.
Het was een verre reis naar Oudenbosch, naar een vriendelijke Brabantse club.
Tweede klasse D: Samen Sterk 2 – Zenderstad 5 – 11
Verslag Ed Kok
Eindelijk was de eerste KNDB wedstrijd dan daar. De eerste twee rondes werd er in de KNDB 2e klasse D namelijk niet gespeeld omdat deze klasse uit 10 in plaats van 12 teams bestaat. Zenderstad was wat beter bij de les dan de tegenstander. Ed Kok (door een lange schijfwinst forcing met een damzet), Gerard Bakker (knap geprofiteerd van een slecht ontwikkelde lange vleugel van zijn tegenstander) en Hans Verhoeven (afgedwongen schijfwinst in een Roozenburg verdediging) wonnen gedegen hun partij. Ook Patrick van Tol wist te winnen. Patrick had wel enorm geluk dat zijn tegenstander een winnend zetje miste en kon later profiteren van een doorbraak op de dunne lange vleugel.
Bert Habets en Jacco Scheper haalden beiden gelijkwaardige remises. Piet Schep miste een heel goede voorzetting in het late eindspel en kwam een schijf achter. In een dam met 4 schijven tegen een dam met 3 schijven van Piet werd remise overeengekomen. Gelukkig voor Piet want de remise was nog niet zo direct aantoonbaar.
Arie Koster ging lange tijd gelijk op tegen zijn sterke tegenstander maar verslikte zich in een 6 om 6 eindspel. Na een dubbel-offer van Arie volgde een geniaal tegen dubbel-offer van zijn tegenstander met een directe winst.
Op 30 oktober volgt nu de thuiswedstrijd tegen Alblasserdam, op papier veruit het sterkste team in deze klasse.
Tweede Klasse D: Alblasserdam – Gooi & Eemland 2 14-2
Pak op de broek Gooi & Eemland 2
Verslag Hans Loots
Hoera, de eerste nationale wedstrijd na 2 jaar door die vervelende Corona. Maar voor ons was dit wennen en dat bleek snel op de borden waar menig dammer moeite had om het juiste ritme te vinden. Op voorhand wisten wij dat dit een moeilijke dammiddag zou worden omdat wij hadden meegekregen dat elke bordpunt was meegenomen en dat als er naar de rating van tegenstanders werd gekeken het gek moest lopen als een wedstrijdpunt in deze wedstrijd gepakt kon worden.
Jan Bouwmans op bord 5 had zijn slaap nog niet uit zijn ogen kunnen wrijven toen hij al wakker werd geschut met een eenvoudige combinatie naar dam van zijn tegenstander Ruben Groenendijk. Over en uit en Jan kon toekijken. (2-0)
Op bord 4 speelde Henk een gedegen partij en nergens werd het evenwicht verstoord. Gevolg een remise voor de taaie Henk de Groot 874 tegen Yoshua va der Most 1028. (3-1)
Op bord 3 mocht Jude Kasangaki 889 tegen Marcel van der Most 1049 zijn damkunsten tonen. Jude was niet bij de les en liep meteen in de beginfase averij op door een schijf te moeten prijsgeven. Deze klap kwam Jude niet meer te boven en hij liep in het vervolg van deze partij achter de feiten aan waardoor Marcel verdiend won. (5-1)
Op bord 2 was van Jeffrey Verwoerd 952 tegen Mijndert Verkaik 1136 meer vuurwerk verwacht. Mogelijk was het lontje of de aansteker niet te vinden maar ineens was deze partij afgelopen en zag ik Jeffrey zijn tegenstander Mijndert feliciteren. (7-1)
Op bord 1 speelde Lennart Bolks 836 tegen Rien Visser 1158. Lennart wilde als aanvoerder van het team een voorbeeld geven hoe men moest vechten voor een punt. Lennart vocht voor wat hij waard was maar liep in een combinatie welke hem wel schijfwinst gaf maar zijn tegenstander een dam. Hij bleef door knokken maar moest uiteindelijk zijn meerdere erkennen in Rien. (9-1)
Op bord 8 mocht Klaas de Graaf het opnemen tegen Wim IJsselstein 862. Op een gegeven moment leek Klaas schijfwinst te gaan pakken. Het was een flits van bedrog want zijn tegenstander had beter gekeken en sloeg op dat moment genadeloos toe met een combinatie naar dam ten koste van 2 schijven. Klaas stribbelde nog wat tegen maar Wim rondde het goed af. (11-1)
Op bord 6 en 8 werd toen nog een gevecht geleverd om de laatste bordpunten na 5 uur spelen. Op bord 6 wilde Hans Loots 832 van geen wijken weten en legde zijn tegenstander Remco Korteland 1011 het vuur aan de schenen. Meer dan remise zat er echter niet in. (12-2)
Op dat moment was Levi Duijst 725 op bord 7 tegen Dylan Jongeneel 914 nog in een gevecht verwikkeld om te proberen een punt veilig te stellen in een stand waar dit nog mogelijk was. Helaas nam Levi de verkeerde voortzetting en moest constateren dat het vechten tegen de bierkaai was en gaf toen terecht op. (14-2)
Een grote nederlaag maar in mijn ogen terecht daar deze tegenstander echt 2 maatjes te groot was. Iedereen heeft zijn best gedaan en belangrijker iedereen heeft weer genoten van het spel en de vriendschap die hieruit ontstaat. Dit is wat dammen mooi maakt en hiervoor doen wij het.