Eerste winst ADG I in provinciale competitie 2020-2021

(verslag Cees Strooper)

Het viertal van ADG I heeft een vrij eenvoudige overwinning behaald in de eerste ronde van de UPDB-competitie. Toch had het heel anders kunnen lopen als het tweede viertal haar kansen had gepakt.

Bijzonder bij aanvang was dat elke speler een eigen bord moest bedienen, om zo de coronaatjes buiten de deur te houden, tevens met een spatscherm er tussen. Als eerste was Ton van de Ploeg uit die tegen good old Gerrit van Maanen werkte aan een sterke aanval. Toen hij uiteindelijk met wit het randveld 15 wist te bereiken zonder dat Van Maanen controle had over veld 4, was het pleit beslecht. De doorbraak naar dam bleek onverdedigbaar, dus capitulatie werd een feit.

De tweede die uit waren, waren Gerrit de Bruijn en Jan van de Veen. Ogenschijnlijk had Gerrit vanaf het vroege middenspel voordeel. In die fase deed zich iets zeer opmerkelijks voor: Jan van de Veen viel in slaap! Die variant hebben we eerder gezien, van Jannes van der Wal, maar niet áchter het dambord! Dus we hebben hier met een nieuwtje te maken… Nadat hij op tijd was gewekt moest Jan wel aan de bak om een dreigend schijfverlies tegen te gaan. Dat lukte omdat hij op tijd was om de schijf met terreinvoordeel terug te veroveren. Daarna waren de kansen aan Jan. Zoals hierboven aangegeven moest elke speler zijn eigen bord ‘beheren’ d.w.z. elke zet uitvoeren op dat bord. Nu wilde het geval dat Jan, misschien nog met wat slaap in de ogen, één cruciale zet van Gerrit vergat uit te voeren. Daardoor ging hij uit van een foutieve stand. Hij meende een direct winnende dreiging in het spel te brengen. Maar helaas, nu was het Gerrit die direct schijfwinst kon behalen. Gedesillusioneerd gaf Jan op. Je zou Jan dus een corona-slachtoffer kunnen noemen.

Marcel Everloo en Cees Strooper speelden een wat vlakke partij en dat kwam misschien een beetje omdat Marcel bij aanvang aankondigde “Ik hak gewoon alles er van af en dan wordt het remise!” In de partij slaagde Strooper er totaal niet in om iets te creëren. Als Everloo in het gevorderde middenspel het had laten aankomen op een onregelmatige klassieke positie zou, zo bleek bij thuisanalyse, Strooper in grote moeilijkheden hebben verkeerd. Ten onrechte speelde Everloo een ruil waarna Strooper met een eenvoudige dreiging schijfwinst kon behalen. Na nog wat tegenstribbelen gaf Everloo het op.

Tenslotte Hans Mulder tegen Harry de Waard. Hans speelde vanuit de opening een sterke partij. Na een grote ruil in het middenspel bleef hij duidelijk beter staan. Na afloop toonde Gerrit de Bruijn een tamelijk eenvoudige winst aan. Maar toen Hans dat verzuimde dwong Harry door sterk spel de remise af.

UDG-Vriendenkring begint met nederlaag

(Verslag Paul de Heus)

Het gepromoveerde UDG-Vriendenkring kreeg in de eerste ronde meteen een lastige klus. Zenderstad was vorig seizoen weliswaar op een zesde plaats geëindigd, maar dit jaar hebben ze zich versterkt met twee subtoppers: Rik Verboon (1334) en Martijn de Leeuw (1370). Bovendien deed Koos van Amerongen mee die vorig jaar maar één keer aan het bord plaatsnam.

Ester van Muijen mocht Koos afstoppen aan het eerste bord. In een voor Ester moeilijke stand haalde ze een prachtige damcombinatie uit. Koos nam de dam af en er resteerde een potremise.

Aan bord twee trof Paul de Heus Martijn de Leeuw. Dat ging lang goed tot een kleine onnauwkeurigheid Martijn gelegenheid gaf een ruil uit te voeren die uiteindelijk tot een doorbraak leidde.

Dirk Bijkerk maakte zijn debuut in het eerste viertal van de Utrechters. Hij speelde tegen Rik Verboon een omsingeling die slecht af leek te lopen, maar Dirk bereikte een 4-om-2 remise-eindspel. Helaas zag hij daarna niet hoe hij remise kon maken en moest hij alsnog capituleren.

Jan Ongolesono zorgde ervoor dat Laura Timmerman niets bereikte. Jan hield de gelederen gesloten en Laura kon een dreigende LV-opsluiting niet doorzetten. Met 46.26-21 had ze het hem nog wel even lastig kunnen maken, maar zonder tijdnood had Jan de remise toch wel gevonden.

Met een 2-6 eindstand konden we na afloop wel leven.

Ons Genoegen 1 verslaat het 2^e team met de maximale score

(verslag Cock van Wijk)

Afgelopen week is de provinciale competitie van start gegaan in de Hoofdklasse. Het belooft een spannend seizoen te worden met 4 teams die gaan strijden om de titel, terwijl de andere teams proberen degradatie af te wenden. Vorig seizoen pakte ADG in de slotronde de titel ten koste van Ons Genoegen. De andere titelkandidaat, DC Hilversum, kwam in het eerste seizoen op het hoogste niveau net te kort.

Dit seizoen heeft Zenderstad zich spectaculair versterkt en is daardoor titelkandidaat nummer 1. Een knappe 6-2 overwinning op bezoek bij het gepromoveerde UDG-Vriendenkring bevestigde die status.

Op datzelfde moment speelde Ons Genoegen 1 het eerste duel tegen Ons Genoegen 2.
Arne van Mourik op bord 2 was na zo’n 30 zetten klaar. In een klassiek duel tegen Peter Kolkman moest de strijd eigenlijk nog beginnen, toen Peter in de fout ging met een afruil naar het kerkhofveld 29. Via de bekende 2-om-3 met 28-22 en 27-21 pakte Arne schijf- en partijwinst.

Voorzitter Wim Vlooswijk (bord 1) nam het op tegen Alfons Ottink. In het half open klassieke duel kreeg Wim het al snel benauwd. Hij werkte zich los ten koste van positienadeel, 2 gescheiden blokken. Wim probeerde de zaak weer ‘in balans’ te krijgen door een riskant ogende centrumaanval in te zetten. Waarschijnlijk was dat ook z’n beste kans, maar Alfons kon het centrum mooi omsingelen en ondermijnde vervolgens de lange vleugel van Wim. Langzaam maar zeker forceerde Alfons een doorbraak naar dam en won.

Auke Zijlstra (bord 4) verkreeg vanuit de opening tempovoordeel en een sterk centrum. Hensley Nepomuceno zette daarna een taaie verdediging op touw en het voordeel verwaterde. In een 8-om-8 stand zag Hensley echter een wat verborgen 2-om-2 doorbraak naar dam over het hoofd en moest even later capituleren.

De laatste partij was een lang klassiekachtig laveergevecht tussen Cock van Wijk en Gerard Morsink. Steeds als Cock dacht dat hij grip kreeg op de stelling van Gerard bleek dat toch tegen te vallen. In een iets betere laat-klassieke stand besloot Cock een doorbraakcombinatie in de stand te vlechten en dat had succes. De doorbraak kostte maar een schijf en nadat de dam opgeborgen was op de lange lijn gaf Gerard terecht op.

Daarmee was de (enigszins geflatteerde) 8-0 overwinning een feit. Een prima start van het seizoen!